แซนโม หรือ ซัลโม เป็นอาหารประเภทตุ๋นอย่างหนึ่งของไทย พบได้ในชุมชนกุฎีจีน เขตธนบุรี กรุงเทพมหานคร ซึ่งเป็นชุมชนของผู้มีเชื้อสายโปรตุเกสในไทย เป็นอาหารพิเศษที่จะทำให้ช่วงเทศกาลคริสต์มาส วันขึ้นปีใหม่ หรือเทศกาลสำคัญอื่น ๆ ทางศาสนาของชุมชน^[1] เพราะมีกรรมวิธียุ่งยาก^[2] ทั้งนี้แซนโมจะมีรูปลักษณ์และรสชาติเข้มข้นหรือหวานฉ่ำไปตามความนิยมของแต่ละบ้าน^[3] อย่างไรก็ตามแซนโมถือเป็นอาหารที่ยังมีเค้าของอาหารยุโรปมากที่สุด^[4]

แซนโมจะใช้เนื้อวัวหรือเนื้อหมูเป็นส่วนประกอบหลักก็ได้ตามความชอบ โดยมากนิยมใช้เนื้อสะโพก บ้างใช้เนื้อสัน หากใช้เนื้อสะโพกจะตัดแบ่งเป็นชิ้น ๆ ชิ้นหนึ่งมีความหนา 2 นิ้ว และความกว้าง 16 นิ้ว แล้วนำมีดแหลมแทงไปในเนื้อเพื่อที่จะเอามันหมูที่หั่นเป็นเส้นยาวซึ่งคลุกเคล้าเข้ากับพริกไทย เกลือ และหอมแดงบุบยัดเข้าไป^[5] เพื่อทำให้เนื้อนิ่มขึ้น^[3] จากนั้นนำเนื้อดังกล่าวไปคลุกเคล้ากับพริกไทย เกลือ และหอมแดงบุบ ไปทอดในน้ำมันพอหอมแต่ไม่ถึงกับสุก แล้วนำเนื้อดังกล่าวไปต้มในน้ำแกงที่ผสมหัวหอม เกลือ ซอส และซีอิ๊วดำ เพียงเล็กน้อยเพื่อแต่งสีให้สวยงาม จากนั้นใส่ซอสที่หมักเนื้อก่อนหน้าลงไป พร้อมกับนำลูกกระวาน กานพลู พริกไทย และอบเชย ห่อใส่ผ้าขาวใส่ลงในหม้อ เมื่อเนื้อนุ่มดีแล้ว ก็เสิร์ฟด้วยการหั่นเป็นแว่น แลเห็นมันหมูเป็นไส้ข้างใน^[5] ส่วนน้ำมันที่ใช้ทอดจะนำไปเคี่ยวให้ข้นเป็นซอสไว้ราดบนเนื้อก่อนเสิร์ฟ^[4][6] โดยรับประทานกับข้าวสวย ขนมปัง^[5] หรือรับประทานกับซอสพริก^[4] รับประทานเคียงกับมันฝรั่ง แคร์รอต และถั่วลันเตาต้ม^[6]

• เซอมูร์ – สตูว์อย่างหนึ่งในอาหารอินโดนีเซีย