Die Titane (Grieks: Τιτάν, enkelvoud; Τιτᾶνες, meervoud) in die Griekse mitologie het ontstaan uit die oergode wat uit Chaos voortgekom het met die skepping van die Aarde. Een van die Titane, Kronos, het sy pa, Uranos, die koning van die oergode, ontman en sy bewind oorgeneem en so die nuwe koning van die gode geword.

Sy bewind was bekend as die Goue Era, want die mense van daardie tyd het geen behoefte aan wette en reëls gehad nie; alles wat almal gedoen het, was reg en daar was geen immoraliteit nie. Die ander elf Titane was Kronos se suster en vrou Rea, asook Huperion, Iapetos, Koios, Krios, Mnemosune, Okeanos, Foibe, Tetis, Teia en Temis.

Verskeie Titane het kinders gehad wat ook as Titane bekend staan. Hierdie tweede geslag sluit die kinders in van Huperion (Helios, Eos en Selene), die dogters van Koios (Leto en Asteria) en die seuns van Iapetos (Prometeus, Epimeteus, Atlas en Menoitios).

Kronos se bewind is eindelik omvergewerp deur sy seun Zeus in die Titanestryd, waarna die Olimpiese gode die belangrikste gode geword het en Zeus hul nuwe koning. Die meeste van die verslane Titane is na die donkerste deel van die onderwêreld, Tartaros, gestuur.