Peleus (Grieks: Πηλεύς) was ’n held in die Griekse mitologie en die pa van Achilles. Hy was die seun van Aiakos, die koning van Aigina en Endeïs. Hy en sy broer Telamon was vriende van Herakles en was in sy ekspedisie teen die Amasones, sy oorlog teen koning Laomedon, en saam met hom in sy soektog na die Heilige Graal.

Mite

Peleus en Telamon het hul halfbroer Phokos doodgemaak, waarskynlik in ’n jagongeluk,^[1] en het gevlug om straf vry te spring. In Phthia is Peleus deur Eurytion gereinig vir Phokos se dood. Hy is daarna met Antigone, Eurytion se dogter, getroud. Peleus het Eurytion egter per ongeluk tydens ’n jagtog doodgemaak en van Phthia weggevlug.

Hy is in Iolkos deur Akastos gereinig vir die dood van Eurytion. Astydameia, Akastos se vrou, het verlief geraak op Peleus, maar hy het haar weggewys. Uit vergelding het sy ’n boodskap na Antigone gestuur dat Peleus met Akastos se dogter gaan trou; waarop Antigone haarself hang.

Daarna het Astydameia vir Akastos vertel dat Peleus haar probeer verkrag het. Hy het Peleus saam op ’n jagtog geneem, sy swaard weggesteek en hom alleen gelos net voor ’n aanval deur ’n groep sentoure. Chiron, die wyse sentour (of Hermes, volgens ’n ander bron), het Peleus se swaard teruggegee en Peleus het ontsnap.^[2] Hy het Iolcus geplunder en Astydameia se ledemate afgekap, en toe sy leër oor die ledemate laat marsjeer.

Ná Antigone se dood is Peleus met die seenimf Thetis getroud en by haar het hy Achilles gehad. As trougeskenk het Poseidon vir Peleus twee onsterflike perde gegee: Balios en Xanthos. Hul bruilof was egter ook die begin van die rusie wat gelei het tot die Oordeel van Paris en eindelik die Trojaanse Oorlog.

Achilles

Thetis het haar seun onkwesbaar probeer maak. Sy het hom in die Styx-rivier gedompel en sy hele lyf het onkwesbaar geword, behalwe waar sy hom aan sy haksteen vasgehou het (vandaar die uitdrukking "Achilleshiel" vir iemand se grootste swak punt). Peleus het Achilles daarna vir die sentour Chiron gegee om groot te maak.

Verwysings

Hierdie artikel is merendeels vertaal vanaf die Engelse Wikipedia-artikel en:Peleus

Bronne

• Apollodoros, Bibliotheke I, ix, 16 en III, ix,2 en xii, 6- xiii,7; Epitoom vi, 13
• Apollonios van Rhodos, Argonautika IV,805- 879
• Ovidius, Metamorfose VIII, 299-381
• Homeros, Ilias XVIII, 78-87
• Catullus, Gedig 64
• Euripides, Andromache