อักษรไกถี
ชนิด	อักษรสระประกอบ
ช่วงยุค	พุทธศตวรรษที่ 21 - 25
ทิศทาง	Left-to-right
ภาษาพูด	ภาษาอังคิกา, ภาษาอวัธ, ภาษาโภชปุระ, ภาษามคธ, ภาษาไมถิลี, ภาษาอูรดู
อักษรที่เกี่ยวข้อง
ระบบแม่	อักษรไซนายดั้งเดิม อักษรฟินิเชีย อักษรแอราเมอิก อักษรพราหมี อักษรคุปตะ อักษรสิทธัม อักษรนาครี อักษรไกถี
ระบบลูก	อักษรสิเลฏินาครี
ระบบพี่น้อง	อักษรเทวนาครี
ISO 15924
ISO 15924	Kthi (317), ​Kaithi
ยูนิโคด
ยูนิโคดแฝง	Kaithi
ช่วงยูนิโคด	U+11080-U+110CF
บทความนี้ประกอบด้วยสัญกรณ์การออกเสียงในสัทอักษรสากล (IPA) สำหรับคำแนะนำเบื้องต้นเกี่ยวกับสัญลักษณ์ IPA โปรดดู วิธีใช้:สัทอักษรสากล สำหรับความแตกต่างระหว่าง [ ], / / และ ⟨ ⟩ ดูที่ สัทอักษรสากล § วงเล็บเหลี่ยมและทับ

อักษรไกถี (कैथी), หรืออักษรกยถี หรืออักษรกยัสถี เป็นชื่อของอักษรที่เคยใช้ในอินเดียเหนือสมัยโบราณ โดยเฉพาะบริเวณที่ต่อมาจะเป็นจังหวัดตะวันตกเฉียงเหนือ อวัธ และ พิหาร ซึ่งเคยใช้เป็นตัวอักษรในทางกฎหมาย การบริหาร และบันทึกส่วนตัว ^[1]

ชื่อของอักษรไกถีได้มาจากคำว่า กยัสถะ ซึ่งเป็นกลุ่มทางสังคมในอินเดีย ^[2] ชุมชนกยัสถะมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับเจ้านครรัฐและรัฐบาลอาณานิคมในอินเดียเหนือ อักษรจึงมีชื่อว่าอักษรไกถี

เอกสารที่เขียนด้วยอักษรไกถิที่ตรวจสอบได้พบตั้งแต่ราวพุทธศตวรรษที่ 21 อักษรนี้ใช้มากในสมัยจักรวรรดิโมกุล ในราว พ.ศ. 1933 ในสมัย บริติชราช อักษรนี้เป็นอักษรทางการในศาลของพิหาร ซึ่งนิยมใช้อักษรไกถีมากกว่าอักษรเทวนาครี แต่ต่อมา ความนิยมใช้ได้ลดลง

ด ค ก ระบบการเขียน
ประวัติศาสตร์อักษร
รายชื่อ	แบ่งตามชนิดอักษร · แบ่งตามทิศทางการเขียน
อักษรไร้สระ (Abjad)	ซัลเตอร์ · ซอกเดีย · ซาบาเอียน · ซามาริทัน · ซีรีแอก · ดิเวส อกุรุ · ทิฟินาค · แนบาทีอา · เบอร์เบอร์โบราณ · เปอร์เซียกลาง · พาร์เทียน · ฟินิเชีย · มันดาอิก · ยาวี · ยูการิติก · แอราเมอิก · อาระเบียใต้ · อาหรับ · ฮีบรู · ฮีบรูระยะแรก · ไฮเออโรกลีฟอียิปต์
อักษรสระประกอบ (Abugidas)	ตระกูลอักษรพราหมี: กทัมพะ · กลิงคะ · กวิ · กะยา · กันนาดา · กันนาดาโบราณ · ไกถี  · ขอม (ขอมไทย · ขอมบาลี) · ขโรษฐี · เขมร · คุชราต · คุปตะ · คุรมุขี · ลายตัย · จาม · ชวา · ชักมา · ซุนดา · ซุนดาโบราณ · โซยอมโบ · ดิเวส อกุรุ · ตกริ · ตักบันวา · เตลุกุ · โทแคเรียน · ทมิฬ · ทิเบต · เทวนาครี · ไทเวียด · ไทใต้คง · ไทย (ฝักขาม · ไทยนิเทศ) · ไทน้อย · ไทลื้อ · ไทใหญ่ · ไทอาหม · ธรรมล้านนา · ธรรมลาว · เนปาล · บาตัก · ไบบายิน · บาหลี · บูฮิด · เบงกอล · ปัลลวะ · พม่า · พราหมี · พักส์-ปา · ม้ง · มณีปุระ · มอญ · มลยาฬัม · มิถิลักศาร์ · โมฑี · รัญชนา · เรอจัง  · ลนตารา · ลัณฑา · ล้านนา · ลาว · ลิมบู · เลปชา · วรังจิติ · ศารทา · เสาราษฏร์ · สิงหล · สิทธัม · สิเลฏินาครี · โสรัง สมเป็ง · โอริยา · ฮานูโนโอ · อื่น ๆ: กืออึซ · ทานะ · เบรลล์ญี่ปุ่น · พอลลาร์ด · เมรอยติก · Boyd's Syllabic Shorthand · Hebrew cursive · Pitman Shorthand · Thomas Natural Shorthand
อักษรสระ-พยัญชนะ (Alphabets)	Linear: กรีก · กลาโกลิติก · กอธิก · คอปติก · จอร์เจีย · จู้อิน · ซีริลลิก · ทิฟินาค · ไทลื้อ · บัสซา · เบยทากุกจู · โบสถ์สลาโวนิกโบราณ  · เปอร์มิกโบราณ · ฟราเซอร์ · มองโกเลีย · แมนจู · รูน · รูนฮังการี · ละติน · เวเนติก · สันถาลี · สัทอักษรสากล · อเวสตะ · ออร์คอน · อาร์มีเนีย · อิตาลีโบราณ · อิสมาน · อีทรัสคัน · อึนโก · เอลบ์ซาน · โอคัม · ไอริช · ฮันกึล · Greco-Iberian alphabet · Mandaic · Ol Chiki · Shavian alphabet · Visible Speech · ชวเลขเกรกก์ · ชวเลขกาเบลสแบร์เกอร์ · ชวเลขอีเคลกติก · Non-linear: เบรลล์ · เบรลล์ฮีบรู · เบรลล์เกาหลี · รหัสมอร์ส · การตีธงสัญญาณ · ธงประมวลสากล · New York Point · Semaphore line
อักษรคติและอักษรภาพ (Ideograms & Pictograms)	ตงปา · Blissymbol · DanceWriting · Mi'kmaq · New Epoch Notation Painting · SignWriting
อักษรคำ (Logograms)	พื้นฐานจากอียิปต์: เดโมติก · เฮียราติก · ไฮโรกลิฟ พื้นฐานจากพยางค์: อักษรในอานาโตเลีย (คาเรีย · ลิเชีย · ลิเดีย · ลูเวีย) · รูปลิ่ม (ซูเมอร์ · แอกแคด · อีลาไมต์) · ตงปา · ตังกุต · มายา · อี้ พื้นฐานจากอักษรจีน: คันจิ · คีตัน · อักษรจีน (ตัวเต็ม · ตัวย่อ) · จื๋อโนม · จูร์เชน · น่าซี · สือดิบผู้จ่อง · ฮันจา อื่น ๆ: อเมริกากลาง · วินคา
อักษรกึ่งพยางค์ (Semi-syllabaries)	Full semi-syllabaries: จู้อิน · เซลติเบเรียน · ไอบีเรีย Redundant semi-syllabaries: Southwestern script
อักษรพยางค์ (Syllabaries)	กเปลเล · คะตะกะนะ · แคโรไลน์  · ไซปรัส · นดยุกา · นหวู่ซู · เปอร์เซียโบราณ · มันโยงะนะ · เมนเด · โลมา · ลิเนียร์เอ · ลิเนียร์บี · ไว · อฟากา · อี้ · ฮิระงะนะ · Woleaian · เชอโรกี · อักษรพื้นเมืองในแคนาดา: ครี · คาร์เรีย · แบล็กฟุต  · อินุกติตุต · โอจิบเว