บทความนี้มีอักษรพม่า หากอุปกรณ์ของคุณไม่สามารถเรนเดอร์อักษรนี้ได้ คุณอาจเห็นเครื่องหมายคำถาม, อักษรพิเศษ, กล่อง หรือสัญลักษณ์อื่น ๆ แทนที่อักษรพม่า

พระเจ้าโม่ญี่นตะโด้ (พม่า: မိုးညှင်းသတိုး, ออกเสียง: [móɲ̥ɪ́ɰ̃ ðədó]; ค.ศ. 1379–1439) เป็นกษัตริย์พระองค์ที่ 8 แห่งอาณาจักรอังวะ ระหว่าง ค.ศ. 1426–1439 พระองค์เป็นเชื้อสายเจ้าฟ้าจากเมืองโม่ญี่น (ปัจจุบันอยู่ในรัฐกะชีน ประเทศพม่า) พระองค์ขึ้นสู่พระราชอำนาจภายหลังจากโค่นล้มราชบัลลังก์ของพระเจ้ากะเล่เจ้ตองโญ กษัตริย์พระองค์ที่ 7 และพระนางชีนโบ่แม พระมเหสี เมื่อ ค.ศ. 1426 รัชสมัยของพระองค์เป็นจุดเริ่มต้นแห่งการเสื่อมอำนาจของอังวะหลังจากสิ้นสุดสงครามสี่สิบปีกับอาณาจักรหงสาวดีที่อยู่ทางใต้และสงครามที่ดำเนินมาอย่างยาวนานกับไทใหญ่ที่อยู่ทางเหนือ ทำให้อาณาจักรอังวะไม่อาจขยายอาณาเขตออกไปได้ ตลอด 12 ปีในรัชสมัยพระเจ้าโม่ญี่นตะโด้จึงปกครองบริเวณอังวะให้เป็นปึกแผ่นเท่านั้น และพระองค์ไม่เคยได้ปกครองตองอูอย่างเต็มที่ พระองค์มักยอมให้ผู้ปกครองเมืองเหล่านั้นซึ่งอาวุโสกว่าปกครองเมืองอย่างอิสระ ทำให้อาณาจักรหงสาวดีได้สนับสนุนตองอูก่อกบฏขึ้นเมื่อ ค.ศ. 1426 และยึดครองดินแดนแถบนี้ในปี ค.ศ. 1436 แต่ตองอูและอังวะยังไม่ทำสงครามกันแบบเต็มรูปแบบ

พระเจ้าโม่ญี่นตะโด้สวรรคตเมื่อเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1439 ที่อังวะ ขณะพระชนมายุได้ 59 พรรษา พระเจ้าอลองพญา (ปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์อลองพญา) ได้อ้างว่าพระองค์สืบเชื้อสายจากพระเจ้าโม่ญี่นตะโด้

ด ค ก พระมหากษัตริย์พม่า
ราชวงศ์พุกาม ค.ศ. 849–1297	ปยีน-บย่า ตานแนะ ซะเล เต้นโค ญองอู้ ซอยะฮ่าน กู้นซอจ้องพยู จีนโซ่ โซะกะเต้ อโนรธามังช่อ ซอลู จานซิต้า ซีตูที่ 1 นะระตู นรสิงขะ ซีตูที่ 2 ไชยสิงขะ นรสิงหอุซะนา1 จะซวา อุซะนา นรสีหบดี กะยอชวา2
อาณาจักรมยีนไซง์และอาณาจักรปี้นยะ ค.ศ. 1297–1364	อะทินคะยา1, ราซะทินจาน1 และ สีหตู1 สีหตู อูซะนาที่ 1 สีตู1 จะซวาที่ 1 จะซวาที่ 2 นรตู่ อูซะนาที่ 2
อาณาจักรซะไกง์ ค.ศ. 1315–1364	ซอยู่น ตราพระยาที่ 1 อโนรธาที่ 1 จะซวา อโนรธาที่ 2 ตราพระยาที่ 2 Minbyauk Thihapate
อาณาจักรอังวะ ค.ศ. 1364–1555	ตะโดมินพญา ฝรั่งมังศรีชวา ตราพระยา ฝรั่งมังฆ้อง ฝรั่งมังศรี มี่นละแง กะเล่เจ้ตองโญ โม่ญี่นตะโด้ มังรายกะยอชวาที่ 1 นรปติที่ 1 สีหสุระ มังฆ้องที่ 2 และ สีหสุระที่ 2 นรปติที่ 2 ซะโลน3 และ โตฮาน-บว่า3 คอนเมง3 นรปติที่ 33 นรปติที่ 43
อาณาจักรหงสาวดี ค.ศ. 1287–1539, ค.ศ. 1550–1552	ฟ้ารั่ว รามประเดิด แสนเมือง รามมะไตย ชีปอน อายกำกอง อายลาว พระยาอู่ มหาเทวี1 ราชาธิราช ธรรมราชา รามที่ 1 พะโร พญาเกียรติ์ มะมุดตาว เชงสอบู ธรรมเจดีย์ รามที่ 2 สการะวุตพี สมิงสอตุต4 สมิงทอ4
อาณาจักรมเยาะอู้ ค.ศ. 1429–1785	Saw Mon Khayi Ba Saw Phyu Dawlya Ba Saw Nyo Ran Aung Salingathu ยาซา จาซาปะติ ซอโอ Thazata มี่นคอง มี่นบีน Dikkha ซอละ Sekkya พะล่อง ยาซาจี้ Khamaung สิริสุธรรมมา สเน่ห์ นรปติ ตะโด จันทธรรมราชา สิริสุริยา วรธรรมราชา มุนีสุธรรมราชา จันทสุริยาที่ 1 นรธา Mayuppiya Kalamandat นรธิบดี จันทวิมาลาที่ 1 จันทสุริยาที่ 2 Sanda Wizaya จันทสุริยาที่ 3 นรธิบดี Narapawara Sanda Wizala Madarit นรอภัย Thirithu จันทปรมะ อภัย Sanda Thumana จันทวิมาลาที่ 2 Sanda Thaditha Maha Thammada
อาณาจักรแปร ค.ศ. 1482–1542	ตะโดเมงสอ บาเยงทเว นรปติ5 มังฆ้อง5
ราชวงศ์ตองอู ค.ศ. 1510–1752	เมงจีโย ตะเบ็งชะเวตี้ บุเรงนอง นันทบุเรง ญองย่าน อะเนาะเพะลูน มีนเยเดะบะ ตาลูน ปีนดะเล ปเย นะราวะระ มังกะยอดิน สเน่ห์มิน ตะนินกันเหว่ มหาธรรมราชาธิบดี
อาณาจักรหงสาวดีใหม่ ค.ศ. 1740–1757	สมิงทอพุทธกิตติ พญาทะละ
ราชวงศ์โก้นบอง ค.ศ. 1752–1885	อลองพญา มังลอก มังระ จิงกูจา หม่องหม่อง ปดุง จักกายแมง แสรกแมง พุกามแมง มินดง สีป่อ
1อุปราชหรือผู้สำเร็จราชการแทน 2มองโกลครอบครอง (ค.ศ. 1297) 3สหพันธรัฐชาน (ค.ศ. 1527–55) 4การฟื้นฟูระยะสั้น (ค.ศ. 1550–52) 5สหพันธรัฐฉานครอบครอง (ค.ศ. 1532–42)