Паўмэталы — хімічныя элемэнты, разьмешчаныя ў пэрыядычнай сыстэме на мяжы паміж мэталамі і немэталамі. Для іх характэрна наяўнасьць кавалентнай крышталічнай рашоткі і мэталічнай праводнасьці.

Да паўмэталаў адносяць крэмн, бор, герман, аршэньнік, антымон, тэлюр, таксама часам — бісмут, палён і астат, а таксама цыну, якая мае паўправадніковаю форму, і алятропная мадыфікацыі вугляроду — графіт і фосфару — мэталічны фосфар^[1].

Па сваіх хімічных уласьцівасьцях паўмэталы зьяўляюцца немэталамі, але па тыпе праводнасьці ставяцца да праваднікоў. Носьбіты току ў паўмэталах адрозьніваюцца вялікай рухомасьцю і малой эфэктыўнай масай. Дзякуючы гэтаму паўмэталы — найбольш прыдатныя аб’екты для назіраньня памерных эфэктаў, фазавых пераходаў паўмэталаў — дыэлектрык у моцных магнітных палёх і шэрагу іншых зьваяў^[2].