ابومسحل اعرابی
ابومِسحَل اَعرابی | |
|---|---|
| زادهٔ | پیش از ۷۶۷م/۱۵۰ق |
| درگذشت | ۸۳۹م/ ۲۲۵ق |
| پیشه(ها) | زبان‌شناس، قاری، شاعر |
| سبک | دورهٔ اول عباسی |
ابومِسحَل اَعرابی با نام اصلی عبدالوهّاب بن جَریش (؟ -۸۳۹م) زبان‌شناس نحوی، قرائت‌شناس و شاعر بدوی نجدی در سدهٔ دوم و اوایل سوم هجری بود. او از بدویان بنی‌ربیعه بود و در کوفه از کسایی کبیر نحو آموخت. مدت بسیاری هم‌دم او بود و از یارانش شمرده می‌شد. به بغداد درآمد و نزد حسن بن سهل جایگاهی یافت. سپس در مسجد السُویقهٔ بغداد، به قرائت قرآن می‌پرداخت و به مردم آموزش می‌داد. میان او و اصمعی مناظراتی جریان داشته. جز کتاب النوادر از دیگر آثار او چیزی نرسیده است.[۱]
منابع
[ویرایش]- ↑ فروخ، عمر (۱۹۸۶). تاریخ الأدب العربی (PDF). ج. ۲. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۲۲۳.
.jpg)
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license.
Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license.
Credit:
(see original file).
