Papirus 73 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem ${\displaystyle {\mathfrak {P))^{73))$ – grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na VII wiek. Zawiera fragmenty Ewangelii Mateusza.

Zachowały się tylko fragmenty Ewangelii Mateusza (25,43; 26,2-3)^[1].

Tekst grecki Ewangelii Mateusza reprezentuje bizantyjską tradycję tekstualną. Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii V^[1].

Rękopis znaleziony został w Egipcie, przez Martina Bodmera. Na liście rękopisów znalezionych przez Bodmera znajduje się na pozycji L. Tekst opublikowany został przez Alanda w 1962 roku^[2]. Aland umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 73^[3].

Rękopis datowany jest przez INTF na VII wiek^[1].

Nie jest cytowany w krytycznych wydaniach Nowego Testamentu (NA27, UBS4).

Obecnie przechowywany jest w bibliotece Bibliotheca Bodmeriana (L) w Cologny^[1].

• Lista kodeksów papirusowych Nowego Testamentu

• Kurt Aland, Neue Neutestamentliche Papyri II, NTS 9 (1962-1963), pp. 303–316.