Papirus 101 (GA)
P. Oxyrhynchus 4401

Mt 3,10-12
Data powstania	III wiek
Rodzaj	Kodeks papirusowy
Numer	${\displaystyle {\mathfrak {P))^{101))$ (GA)
Zawartość	Ewangelia Mateusza †
Język	grecki
Rozmiary	[10] × [25] cm
Typ tekstu	tekst aleksandryjski
Miejsce przechowywania	Ashmolean Museum

Papirus 101 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem ${\displaystyle {\mathfrak {P))^{101))$ – wczesny grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na III wiek. Zawiera fragmenty Ewangelii według Mateusza.

Zachowały się tylko fragmenty jednej karty Ewangelii według Mateusza (3,10-12; 3,16-4,3)^[1] . Oryginalna karta miała rozmiary 10 na 25 cm. Tekst pisany jest w 32-33 linijkach na stronę^[2].

Nomina sacra pisane są skrótami^[2].

Tekst grecki rękopisu reprezentuje aleksandryjską tradycję tekstualną, bliższy jest Kodeksowi Synajskiemu niż Watykańskiemu^[2].

Rękopis prawdopodobnie powstał w Egipcie. Na liście rękopisów znalezionych w Oksyrynchos figuruje na pozycji 4401. Tekst rękopisu opublikował J. David Thomas w 1997 roku^[3]. INTF umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 101^[1] .

Rękopis datowany jest przez INTF na III wiek^[1] . Paleograficznie bliski jest dla P. IFAO inv. 89 oraz dla P. Col. VII 282, oba datowane na III wiek. Comfort datuje rękopis na III wiek^[2].

Cytowany jest w krytycznych wydaniach Nowego Testamentu (NA27).

Obecnie przechowywany jest w Ashmolean Museum (P. Oxy. 4401) w Oksfordzie^[1] [4].

• Lista kodeksów papirusowych Nowego Testamentu

• J. David Thomas, The Oxyrhynchus Papyri LXIV (London: 1997), pp. 20–24.
• Philip W. Comfort, David P. Barrett: The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, s. 636-638. ISBN 0-8423-5265-1, ISBN 978-0-8423-5265-9. (ang.).
• Liste Handschriften. [w:] Institute for New Testament Textual Research [on-line]. Münster Institut. [dostęp 2018-02-05].

• P.Oxy.LXVI 4401 from Papyrology at Oxford's „POxy: Oxyrhynchus Online”