Lista dzieł Lukasa Fossa zawiera dorobek twórczy kompozytora.

 Osobny artykuł: Lukas Foss.

• The Tempest (1939–1940); muzyka do dramatu Burza Williama Szekspira^[a]
• The Heart Remembers (1944), balet na fortepian
• Within These Walls (1944), balet na fortepian
• Gift of the Magi (1944), balet; także suita koncertowa, zaaranżowana jako Pantomime (1945)
• Capriccio (1946), balet na wiolonczelę i fortepian
• The Jumping Frog of Calaveras County (1949), opera komiczna w 2 scenach; libretto Jean Karsavina, na podstawie opowiadania Marka Twaina The Celebrated Jumping Frog of Calaveras County; mezzosopran, 2 tenory, 2 barytony, 2 basy, chór mieszany i orkiestra (5 instr. dętych drewnianych, 5 instr. dętych blaszanych, fortepian, perkusja, instr. smyczkowe); premiera: 18 maja 1950, Indiana University
• Griffelkin (1953–1955), opera baśniowa w 3 aktach; libretto Alastair Reid na podstawie bajki Hilde Foss^[b]; 13 sopranów, 4 mezzosoprany, alt, tenor, 2 barytony, 2 basy, chór mieszany i orkiestra; premiera telewizyjna: 6 listopada 1955 NBC, premiera sceniczna: 1956 Tanglewood
• Introductions and Good-Byes (1959–1960), 9-minutowa opera komiczna; libretto Gian Carlo Menotti; baryton, chór mieszany, flet, klarnet, fagot, waltornia, harfa, ksylofon (ad libitum), fortepian, instr. smyczkowe; światowa premiera: 5 maja 1960, w Carnegie Hall w Nowym Jorku, z udziałem Johna Reardona w roli Mr. McC i Filharmonii Nowojorskiej, pod dyrekcją Leonarda Bernsteina

• Two Pieces (1941)
  1. Dance Sketch
  2. Allegro concertante
• Prairie (1944); suita orkiestralna z kantaty The Prairie (1943)
• Ode (1944), nowa red. (1958)
• I symfonia G-dur (1944)
  1. Andantino un poco Allegretto
  2. Adagio
  3. Scherzo: Vivace
  4. Andantino Allegro
• Three American Pieces (1944); na flet lub skrzypce i orkiestrę
  1. Dedication
  2. Early Song
  3. Composer's Holiday
• Pantomime (1945); suita koncertowa z baletu Gift of the Magi (1944)
• Recordare (1948), elegia na śmierć Gandhiego^[c]
• Elegy (1949); na klarnet i orkiestrę, wg I Koncertu fortepianowego
• Parade (1955); z opery Griffelkin (1953–1955)
• II symfonia „Symphony of Chorales” (1955–1958), wg chorałów J.S. Bacha
  1. Toccata: Allegro (chorale 90 „Hilf, Gott, daß mir’s gelinge”)
  2. Contrapunctus: B-A-C-H. Andante sostenuto (chorale 77, 78 „Herr, ich habe mißgehandelt”)
  3. Allegretto tranquillo (chorale 139 „Nun ruhen alle Wälder”)
  4. Introduzione Vivace (chorale 133 „Nun danket alle Gott”)
• For 24 Winds (1966)^[d], na instrumenty dęte
  1. wersja: na 15 instr. drewnianych, 9 blaszanych
  2. wersje: na 12 instr. drewnianych, 12 blaszanych
• Baroque Variations (1967)^[e]. na orkiestrę (10 instr. dętych drewnianych, 10 instr. dętych blaszanych, gitara elektryczna, elektryczne pianino, elektroniczne organy, klawesyn, czelesta, 4 perkusje, instr. smyczkowe)
  1. na temat Larghetto Händla
  2. na temat Sonaty Scarlattiego
  3. na temat Preludium Bacha; też jako samodzielny utwór pt. Phorion (1967), także druga jego wersja (1994)
• Geod (1969), dla dyrygenta głównego i 4 subdyrygentów, chóru i 4 grup orkiestry
• Fanfare (1973)
• Salomon Rossi Suite (1974)
• Folksong (1976, nowa red. 1978)
• Quintets (1979), na orkiestrę; autorska transkrypcja z Brass Quintet (1978)
• Night Music for John Lennon (1981), na waltornię, 2 trąbki, puzon, tubę i orkiestrę (flet, obój, klarnet, fagot, waltornia, trąbka, puzon, gitara elektryczna, fortepian, instr. smyczkowe)
  1. Preludium
  2. Fuga
  3. Chorał
• Exeunt (1982)
• For 200 Cellos (A Celebration) (1982)
• Solo Observed (1982), na fortepian i orkiestrę (flet, klarnet, fagot, waltornia, trąbka, puzon, instr. smyczkowe); także wersja Solo na fortepian i ensemble (harfa lub wiolonczela, organy elektryczne lub akordeon, wibrafon lub marimba) oraz wersja Solo Transformed na fortepian i orkiestrę (6 instr. dętych drewnianych, waltornia, 2 trąbki, perkusja lub 2 perkusje, instr. smyczkowe) (2000)
• Griffelkin (1986); suita koncertowa z opery Griffelkin (1953–1955)
• For Lenny (Variation on NY, NY)^[f] (1988), na fortepian (obbligato) i orkiestrę, także wersja na fortepian solo
• March na orkiestrę (1989); z opery Griffelkin (1953–1955)
• Elegy for Anne Frank^[g] (1989), na fortepian (obbligato), narratora (ad libitum) i orkiestrę (2 klarnety, 2 fagoty, waltornia, trąbka, puzon, tuba, perkusja, instr. smyczkowe); później włączona do III Symfonii „Symphony of Sorrows” jako jej 2. część
• American Fanfare (1990), na harfę elektroakustyczną lub elektryczną gitarę, kontrabas, elektroakustyczne pianio, syntezator lub elektryczne organy i orkiestrę dętą; także wersja na orkiestrę
• III symfonia „Symphony of Sorrows” (1991), na narratora (ad libitum), fortepian (obbligato) i orkiestrę
  1. Fugue: Of Strife and Struggle
  2. Elegy for Anne Frank. Andante sostenuto—Allegretto
  3. Wasteland
     • „Bursts in the violet air” (Agitato)
     • „Withered stumps of time” (Lento)
     • „Staring forms” „broken images” (Doppio più mosso ma pesante)
     • „Voices singing out of empty cisterns” (più sostenuto)
  4. Prayer
• Phorion (1994); wersja z wariacji na temat Preludim Bacha z Baroque Variations (1967)
• IV symfonia „Window to the Past” (1995)
  1. Molto sostenuto Allegro
  2. half tone = 48-52
  3. Scherzo: Vivace
  4. Fireworks: na podstawie American Fanfare
• For Tōru (1996), na flet, orkiestrę smyczkową; także wersja na flet, dwoje skrzypiec, altówkę, wiolonczelę i kontrabas
• Capriccio (1999), na wiolonczelę i orkiestrę
• Celebration (1999), na waltornia, 2 trąbki, puzon, tubę i orchestra
• Symphonic Fantasy^[h] (2001)
• For Aaron^[i] (2002), na 12-osobową orkiestrę (flet, obój, klarnet, fagot, waltornia, trąbka, puzon, perkusja, inst. smyczkowe)

• Clarinet Concerto No. 1 (1941), także w wersji na fortepian i orkiestrę jako Piano Concerto No. 1 (1943)
  1. Allegro
  2. Andante
  3. Allegro
• Piano Concerto No. 2 (1949–1951, nowa red. 1953), orkiestra w składzie: 12 instr. dętych drewnianych, 8 instr. dętych blaszanych, instr. smyczkowe, kotły, perkusja
  1. Allegro sostenuto
  2. Adagietto
  3. Allegro vivace
• Concerto for Improvising Instruments and Orchestra (1960), koncert na instrumenty improwizujące (flet, klarnet, wiolonczelę, perkusję, fortepian lub keyboard) i orkiestrę
• Cello Concerto (1966), koncert wiolonczelowy, orkiestra w składzie: 2 waltornie, trąbka, puzon, fortepian, organy, perkusja, instr. smyczkowe
  1. Prologue
  2. Lento
  3. Doppio piu presto
  4. Sarabande by Bach
• Orpheus (1972), koncert na wiolonczelę, altówkę lub skrzypce, gitarę solo i orkiestrę; także wersja Orpheus and Euridice, na dwoje skrzypiec, orkiestrę i mixed media (1983)
• Concerto for solo percussion and orchestra (1974)
• Renaissance Concerto (1985), koncert fletowy, orkiestra w składzie: flet, obój, klarnet, fagot, waltornia, 2 trąbki, puzon, harfa, klawesyn (ad libitum), kotły, perkusja, instr. smyczkowe
  1. Intrada
  2. Baroque Interlude (wg Rameau)
  3. Recitative (wg Monteverdiego)
  4. Jouissance
• Concerto No. 2 for clarinet (1988), orkiestra w składzie: flet, obój, klarnet, waltornia, trąbka, puzon, fortepian, perkusja lub 2 perkusje, instr. smyczkowe
• American Landscapes – koncert gitarowy (1989)
  1. Slow and Free: Andante - Allegro vivace - Andante
  2. Variations on The Wayfaring Stranger
  3. Allegro
• Concerto for the Left Hand (1993), koncert fortepianowy na lewą rękę
  1. Recitative/Toccata
  2. Lullaby/Scherzo
  3. Transition/Cadenza
• Concerto for symphonic band (2002), koncert na orkiestrę dętą
• Baroque Meditations (2003), koncert na orkiestrę symfoniczną

• Sonata (1937), na skrzypce i fortepian
• Four Preludes (1940), na flet, klarnet i fagot
• Intermezzo (1940), na wiolonczelę i fortepian; autorska transkrypcja muzyki do dramatu Burza Williama Szekspira (1939–1940)
• Duo (Fantasia) (1941), na wiolonczelę i fortepian
• Three Pieces (1944), na skrzypce i fortepian; zorkiestrowane jako Three American Pieces (1944); także późniejsza wersja zatytułowana Three Early Pieces na flet i fortepian (1986)
  1. Early Song
  2. Dedication
  3. Composer's Holiday
• String Quartet No. 1 G-dur (1947), kwartet smyczkowy
• Capriccio (1948), na wiolonczelę i fortepian
• Studies in Improvisation (1959), na klarnet, waltornię, wiolonczelę, fortepian i perkusję
• Echoi (1961–1963), na klarnet, wiolonczelę, fortepian i perkusję
• Elytres (1964), na flet, dwoje skrzypiec i zespół kameralny (harfa, troje skrzypiec, 2 fortepiany, 3 perkusje)
• Non-Improvisation (1967), na klarnet, wiolonczelę, fortepian lub klawesyn, organy elektroniczne, perkusja (ad libitum) (1967)
• Paradigm (1968), nowa red. 1969), dla dyrygenta–perkusjonisty, na gitarę elektryczną lub elektryczny sitar oraz 3 inne instrumenty zdolne do podtrzymania dźwięku
• MAP (Musicians at Play) (1970), muzyczny performance na 4 wykonawców i taśmę
• Ni bruit ni vitesse (1971), na 2 fortepiany (gra na strunach) i dwie perkusje
• La Grotte des Vents (The Cave of the Winds) (1972), na kwintet dęty (flet, obój, klarnet, waltornia, fagot)
• String Quartet No. 2 „Divertissement pour Mica” (1973)
• String Quartet No. 3 (1975)
• Curriculum Vitae (1977), na akordeon; także późniejsza wersja zatytułowana Curriculum Vitae with Time-Bomb na akordeon, taśmę i perkusję (1980)
• Music for Six (1977), nowa red. 1978), dla jakichkolwiek instrumentów w kluczu wiolinowym
• Brass Quintet (1978), na waltornię, 2 trąbki, puzon, tubę; także autorska transkrypcja Quintets na orkiestrę (1979)
• Round a Common Centre^[j] (1979), na skrzypce lub dwoje skrzypiec, altówkę, wiolonczelę, fortepian, mezzosopran (ad libitum) i narratora (ad libitum)
• Curriculum Vitae with Time-Bomb (1980), na akordeon, taśmę i perkusję; także wcześniejsza wersja Curriculum Vitae na akordeon (1977)
• Solo Observed (1982), na fortepian i zespół kameralny (wibrafon lub marimba, wiolonczela lub harfa, organy elektroniczne lub akordeon); z oryginalnej wersji Solo na fortepian (1981); także toccata Solo Transformed na fortepian i orkiestrę (2000)
• Percussion Quartet (1983)
• Trio na waltornię, skrzypce i fortepian (1983)
• Saxophone Quartet (1985)
• Tashi (1986), na klarnet, fortepian i kwartet smyczkowy
• Chaconne (1987), na gitarę
• Central Park Reel (1989), na skrzypce i fortepian (1989)
• For Tōru (1996), na flet i kwintet smyczkowy; także wersja orkiestralna (1996)
• String Quartet No. 4^[k] (1998)
• String Quartet No. 5 (2000)
• Anniversary Fanfare for Aaron Copland (2000), na 3 trąbki, 2 waltornie, 2 puzony, tubę i 2 perkusje

• Four Études (1967)
• War and Peace (1995)

• Four Two-Part Inventions (1938)
  1. Introduction (Andante)
  2. Allegretto
  3. Tranquillo ma mosso
  4. Molto vivace
• Grotesque Dance (1938)
• Sonatina (1939)
• Set of Three Pieces (1940), na 2 fortepiany
• Passacaglia (1941)
• Fantasy Rondo (1944)
• Prelude in D (1949)
• Scherzo Ricercato (1953)
• Solo (1981); także wersje orkiestralne Solo Observed (1982) i Solo Transformed (2000)
• For Lenny (Variation on NY, NY)^[f] (1988), na fortepian solo; także wersja orkiestralna (1988)

• Cantata dramatica for Orchestra (1940), na tenor solo i orkiestrę
• The Prairie (1943), kantata na sopran, alt, tenor, bas, chór mieszany i orkiestrę; także suita orkiestralna (1944); do poematu Carla Sandburga pod tym samym tytułem
• Tell This Blood (1945), a cappella na chór mieszany; do poezji Aarona Kramera
• Adon Olam (Pan Świata) (1948), hymn na chór mieszany, kantora (tenor) i organy
• Behold, I Build an House^[l] (1950), kantata na chór i organy lub fortepian; do tekstu biblijnego
• A Parable of Death (1952), na tenor, narratora, chór i orkiestrę (fortepian, organy, perkusja, instr. smyczkowe); do poezji Rainera Marii Rilkego
• Psalms (1955–1956), na chór mieszany i orkiestrę (2 waltornie, trąbka, puzon, harfa, 2 fortepiany, organy, kotły, instr. smyczkowe); także wersja na chór mieszany i 2 fortepiany (1956); oraz wersja na chór mieszany i orkiestrę (2 flety, 2 klarnety, fagot, 2 waltornie, trąbka, puzon, harfa, 2 fortepiany, kotły, instr. smyczkowe) (1956)
• The Fragments of Archilochos (1965), dla kontratenora, męskiego i żeńskiego narratora, 4 małe chóry lub chór mieszany, gitarę, mandolinę i perkusję; do poezji Archilocha
• Three Airs for Frank O’Hara's Angel (1972), na sopran, męskiego narratora, żeński chór, flet, fortepian i perkusję; do wiersza V.R. Lang Franka O’Hary
• Lammdeni – Teach Me (1973), na chór mieszany i 6 instrumentalistów; do tekstu hebrajskiego
• American Cantata (1976, nowa red. 1977), na sopran, tenor, żeńskiego i męskiego narratora, podwójny chór i orkiestrę; do tekstu kompozytora oraz poety Arieha Sachsa^[m]
• „Then the Rocks on the Mountain Began to Shout” – Charles Ives (1977–1978), na 5 głosów mieszanych lub chór a cappella; do poezji Walta Whitmana
• With Music Strong (1979), na chór mieszany i orkiestrę; do poezji Walta Whitmana
• De Profundis (1983), na chór mieszany
• Sanctus (1994), na chór mieszany i orkiestrę

• Wanderers Gemütsruhe – Song for a Wanderer (1938, nowa red. 1948), na sopran lub tenor i fortepian; do poezji Johanna Wolfganga von Goethego
• Where the Bee Sucks (1940), na głos średni i fortepian; pieśń Ariela z muzyki do dramatu Burza Williama Szekspira
• Melodrama and Dramatic Song for Michelangelo (1940), na głos i orkiestrę
• Tanglewood Song na głos lub głosy unisono z akompaniamentem 3 trąbek, 3 puzonów i tuby basowej
• Song of Anguish (1945), 1. kantata biblijna na baryton lub bas solo i orkiestrę; do tekstu z Księgi Izajasza
• Song of Songs (1946), 2. kantata biblijna na sopran lub mezzosopran solo i orkiestrę
• For Cornelia^[n] (1955), pieśń na głos i fortepian; do poezji Williama Butlera Yeatsa
• Time Cycle (1959–1960), 4 pieśni na sopran i orkiestrę (2 flety, 2 klarnety, 2 waltornie, 2 trąbki, puzon, harfa, kotły, perkusja, instr. smyczkowe); także wersja na sopran, klarnet, wiolonczelę, czelestę i perkusję (1960)
  1. We're Late (W.H. Auden)
  2. When the Bells Justle (A.E. Housman)
  3. From „Diaries” (Franz Kafka)
  4. From „Thus Spake Zarathustra” (Friedrich Nietzsche)
• Thirteen Ways of Looking at a Blackbird (1978), na głos, flet, fortepian, perkusję i taśmę; do poezji Wallace’a Stevensa
• Measure for Measure (1980), na tenor i orkiestrę; do tekstu Williama Szekspira

Światowe premiery dzieł Lukasa Fossa

kompozycja	data	miejscowość	orkiestra	dyrygent	soliści
The Prairie	1943-10-15	Boston	Bostońska Orkiestra Symfoniczna[1]	Siergiej Kusewicki	b.d.
I symfonia G-dur	luty 1945	Pittsburgh	Pittsburgh Symphony Orchestra)[2]	Fritz Reiner	–
Tell This Blood	1947-02-26	b.d.	b.d.	Irving Fine	–
The Song of Songs	1947-03-07	Boston	Bostońska Orkiestra Symfoniczna[1]	Siergiej Kusewicki	b.d.
Recordare[o]	1948-12-31	Boston	Bostońska Orkiestra Symfoniczna[1]	Siergiej Kusewicki	–
Song of Anguish	1950-03-10	Boston	Bostońska Orkiestra Symfoniczna[1]	Lukas Foss	b.d.
The Jumping Frog of Calaveras County (opera)	1950-05-18	Bloomington	Indiana University (teatr operowy Uniwersytetu)	b.d.	b.d.
Piano Concerto No. 2	1951-10-07	Wenecja[p]	Filarmonica della Fenice	Nino Sanzogno	Lukas Foss – fortepian
Griffelkin (opera)	1955-11-06	Nowy Jork	NBC Opera Theatre (ogólnokrajowa telewizja)	b.d.	Adelaide Bishop – sopran (jako Griffelkin)
II symfonia „Symphony of Chorales”	1958-10-24	Pittsburgh	Pittsburgh Symphony Orchestra)[2]	William Steinberg	–
Introductions and Good-Byes (opera)	1960-05-05	Nowy Jork	Filharmonia Nowojorska[q][3]	Leonard Bernstein	John Reardon – baryton (jako Mr McC) Walter Rosenberger – ksylofon
Concerto for Improvising Solo Instruments and Orchestra	1960-07-10	Filadelfia	Lukas Foss Improvisation Chamber Ensemble oraz Orkiestra Filadelfijska[4]	Eugene Ormandy	b.d.
Time Cycle	1960-10-20	Nowy Jork	Lukas Foss Improvisation Chamber Ensamble oraz Filharmonia Nowojorska[q][5]	Leonard Bernstein	Adele Addison – sopran Lukas Foss – Baldwin piano
Phorion	1967-05-02	Nowy Jork	Filharmonia Nowojorska[3]	Leonard Bernstein	–
III symfonia „Symphony of Sorrows”	1992-02-19	Chicago	Chicagowska Orkiestra Symfoniczna[2]	Zubin Mehta	–
IV symfonia „Window to the Past”	grudzień 1995	Boston	Bostońska Orkiestra Symfoniczna[2]	Lukas Foss	–
Round a Common Centre	1980-02-13	Lake Placid[r]	Cantilena Chamber Players	b.d.	Yehudi Menuhin – skrzypce Elaine Bonazzi – mezzosopran Lukas Foss – narrator[s]

• Lukas Foss