Міністэрства абароны Рэспублікі Беларусь
| Міністэрства абароны Рэспублікі Беларусь | |
|---|---|
| скарочана — Мінабароны РБ | |
 Геральдычны знак — эмблема Міністэрства абароны Рэспублікі Беларусь | |
 Будынак МА РБ | |
Агульная інфармацыя |
|
| Краіна | |
| Юрысдыкцыя | Беларусь |
| Дата стварэння | 20 сакавіка 1992 |
| Кіраўніцтва дзейнасцю ажыццяўляе | Прэзідэнт Рэспублікі Беларусь |
| Штаб-кватэра |
220034, Мінск, вул. Камуністычная, д. 1 27°34′00,87″ пн. ш. 53°54′35,99″ у. д.HGЯO |
| Міністр | Генерал-маёр Віктар Генадзевіч Хрэнін |
| Начальнік Генеральнага штаба | Генерал-маёр Павел Мікалаевіч Муравейка |
| Сайт | mod.mil.by |
| Палітыка |
| Беларусь |
.svg) Артыкул — частка серыі: |
Адміністрацыйная сістэма Выбары
|
Міністэрства абароны Рэспублікі Беларусь (Міністэрства абароны Беларусі) — ведамства ўрада Беларусі, упаўнаважанае кіраваць узброенымі сіламі. Міністр абароны і яго намеснікі прызначаюцца і здымаюцца з пасад прэзідэнтам. Міністр уваходзіць у склад Савет бяспекі Рэспублікі Беларусь. З 20 студзеня 2020 года пасаду міністра займае Віктар Хрэнін[1].
Склад калегіі міністэрства з удзелам міністра, яго 4 намеснікаў[2], дзяржаўнага сакратара Савет бяспекі Рэспублікі Беларусь і загадчыкаў відамі ўзброеных сіл таксама ўхваляецца прэзідэнтам. Паседжанні калегіі праводзяцца раз у два месяцы ды з'яўляюцца правамоцнымі пры наяўнасці паловы членаў. Рашэнні ўхваляюцца кваліфікаванаю большасцю галасоў прысутных.
З 2022 года Міністэрства абароны Рэспублікі Беларусь знаходзіцца пад санкцыямі Еўрасаюза, ЗША, Швейцарыі, Украіны і Японіі[3]. У жніўні 2023 года Канада таксама далучылася да санкцый супраць міністэрства[4].
Будова
[правіць | правіць зыходнік]Цэнтральны апарат складаецца з 5 галоўных упраўленняў, 2 упраўленняў, аднаго дэпартаменту, агентцтва і генеральнага штаба[5].
Служба
[правіць | правіць зыходнік]Поўнагадовыя грамадзяне мужчынскага пола ва ўзросце да 27 год праходзяць ваенную службу цягам 18 месяцаў паводле абавязку, а пры наяўнасці вышэйшай адукацыі — цягам года. Найм на ваенную службу ажыццяўляецца з ліку поўнагадовых грамадзян, у тым ліку жаночага пола з 19 год, ва ўзросце да 35 год на пасады салдатаў і матросаў, сяржантаў і старшынаў, прапаршчыкаў і мічманаў, а на пасады афіцэраў — да 30 год. Гранічны ўзрост знаходжання на службе для салдатаў і матросаў, сяржантаў і старшынаў, прапаршчыкаў і мічманаў, малодшых і старшых афіцэраў, акрамя палкоўнікаў (капітанаў 1-га рангу), складае 45 год, для палкоўнікаў (капітанаў 1-га рангу) — 50 гадоў, генерал-лейтэнантаў, генерал-маёраў — 55 гадоў, а для генерал-палкоўнікаў — 60 гадоў. Застацца на службе звыш гранічнага ўзросту ў званні да падпалкоўніка (капітана 2-га рангу) дазваляецца рашэннямі калегіі міністэрства, а вайскоўцам у званні палкоўніка (капітана 1-га рангу) і вышэй — рашэннем прэзідэнта[6].
Мінулае
[правіць | правіць зыходнік]У снежні 1991 г. першым міністрам па справах абароны Беларусі прызначылі генерал-палкоўніка Пятра Чавуса[7]. Аднак толькі 20 сакавіка 1992 г. урад ухваліў Пастанову аб стварэнні ўзброеных сіл Рэспублікі Беларусь. У лістападзе 1992 г. Вярхоўны Савет ухваліў Законы «Аб абароне», «Аб усеагульным воінскім абавязку і ваеннай службе» ды «Аб статусе ваеннаслужачых», а 6 снежня 1992 г. — ваенную дактрыну[8].
Міністры
[правіць | правіць зыходнік]| # | Фота | Прозвішча | Пачатак паўнамоцтваў | Канец паўнамоцтваў | Кіраўнік дзяржавы |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 
|
Пётр Рыгоравіч Чавус | Снежань 1991 | Красавік 1992 | Станіслаў Шушкевіч |
| 2 |
|
Павел Паўлавіч Казлоўскі | Красавік 1992 | Ліпень 1994 | Станіслаў Шушкевіч Мечыслаў Грыб |
| 3 |
|
Анатоль Іванавіч Касценка | 28 ліпеня 1994 | 6 чэрвеня 1995 | Аляксандр Лукашэнка |
| 4 | 
|
Леанід Сямёнавіч Мальцаў | 10 кастрычніка 1995 | 1 лістапада 1996 | |
| 5 | 
|
Аляксандр Пятровіч Чумакоў | 1 лістапада 1996 | 28 сакавіка 2001 | |
| 6 |
|
Леанід Сямёнавіч Мальцаў | 24 верасня 2001 | 4 снежня 2009 | |
| 7 | 
|
Юрый Віктаравіч Жадобін | 4 снежня 2009 | 25 лістапада 2014 | |
| 8 | 
|
Андрэй Аляксеевіч Раўкоў | 25 лістапада 2014 | 20 студзеня 2020 | |
| 9 | 
|
Віктар Генадзевіч Хрэнін | 20 студзеня 2020 |
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік]Зноскі
- ↑ Прыняцце кадравых рашэнняў (бел.). Прэс-служба Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь. Праверана 21.01.2020.
- ↑ Указ прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 28 снежня 2001 г. № 780 (руск.). Нацыянальны прававы інтэрнэт-партал Рэспублікі Беларусь (21 жніўня 2010).(недаступная спасылка)
- ↑ Міністерство оборони Республіки Білорусь(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 13 красавіка 2023. Праверана 13 красавіка 2023.
- ↑ Санкцыі супраць рэжыму Лукашэнкі пашырыла Канада. Наша Ніва (9 жніўня 2023).
- ↑ http://www.mod.mil.by/owq.html Архівавана 16 снежня 2010.
- ↑ http://zakanadaustva.narod.ru/zakony/zakon_ab_voinskim_abaviazku_22_07_03.htm Архівавана 4 кастрычніка 2006.
- ↑ http://www.mod.mil.by/85kombel_by.html Архівавана 23 снежня 2009.
- ↑ http://www.mod.mil.by/7okrugarmia_by.html Архівавана 16 снежня 2010.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Сайт Міністэрства абароны Беларусі Архівавана 31 студзеня 2015.
Пётр Чавус (1991—1992) •
Павел Казлоўскі (1992—1994) •
Анатоль Касценка (1994—1995) •
Леанід Мальцаў (1995—1996) • |  | |
 | ||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
| Фота, відэа і аўдыё | |
|---|---|
| Нарматыўны кантроль |
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
