Антыкамунізм
 Канцэпцыя
Ідэалогіі
Інтэрнацыяналы
Асобы
Іншае
|
Антыкамуні́зм — сукупнасць ідэалогій і палітычных дактрын, накіраваная супраць камуністычных ідэй, палітычных арганізацый і камуністычных аднапартыйных рэжымаў.
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]Найболей уплывовым і актуальным для сусветнай палітыкі антыкамунізм быў у перыяд пасля 1917 года. Ён з'яўляўся цэнтральным, сістэмаўтваральным элементам ідэалогіі і практыкі расійскага «белага руху», нацысцкай Германіяй, «Заходняга блоку» ў эпоху «Халоднай вайны». У гэты перыяд камуністычная ідэалогія асацыявалася перш за ўсё з адной са звышдзяржаў — СССР (хоць далёка не ўсе марксісты і камуністы света падтрымлівалі сучасную ім ідэалогію Савецкага Саюза), а антыкамунізм, адпаведна, з антысаветызмам. Пасярод заходняга блока часоў Халоднай вайны жорсткі антыкамунізм супрацьстаяў, у сваю чаргу, сілам, якія лічылі магчымымі мірнае суіснаванне з сацыялістычнымі дзяржавамі і канвергенцыю сістэм. Буйнымі ідэолагамі антыкамунізму ў 1980-я гады былі Рональд Рэйган (глядзіце таксама дактрына Рэйгана) і Маргарэт Тэтчэр.
Сярод накірункаў, якія прытрымліваліся антыкамуністычнай ідэалогіі, былі анархізм, фашызм, нацыяналізм розных краін і напрамкаў (кітайскі Гаміньдан, рэжым Франсіска Франка), традыцыйны аўтарытарны кансерватызм і манархізм, лібералізм, ідэалогія шматлікіх рэлігій (у тым ліку Каталіцкай царквы, а таксама ісламскі фундаменталізм). Часам гэтыя ўплывы спалучаліся (напрыклад, у рыторыцы Рейгана аб'ядноўвалася ліберальная ідэалогія з па-хрысціянску кансерватыўнай).
Зноскі
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]
|
Антыкамунізм на Вікісховішчы |
|---|
- Фундацыя «Ахвяры камунізму» (англ.)
 | |
|---|---|
| |
| 1940-я |
|
| 1950-я |
|
| 1960-я |
|
| 1970-я |
|
| 1980-я |
|
| 1990-я | |
| Ідэалогія |
|
| Арганізацыі |
|
| Лідары | |
| Іншае | |
Слоўнікі і энцыклапедыі | ||||
|---|---|---|---|---|
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
