Канвергенцыя — (лац.: convergo — набліжаю) — працэс сыходжання, набліжэння падабенства між рознымі грамадствамі, якія знаходзяцца на адной стадыі гісторыі, адхілення знешняй пазаэканамічнай няроўнасці, логіка згладжвання сацыяльных канфліктаў, ліберальна-дэмакратычных пераўтварэнняў.

У грамадска-палітычных навуках тэрмін пачаў выкарыстоўвацца заходнімі філосафамі і сацыёлагамі ў 1950-х гадах. Абапіраючыся на дасягненні навукова-тэхнічнага прагрэсу, яны выказалі думку аб паступовым згладжванні адрозненняў паміж капіталістычнымі і сацыялістычнымі грамадствамі. Асноўнай рухаючай сілай, якая, па меркаванню амерыканца У. Растоу, галандца Я. Тынбергена, стымулявала канвергенцыю ідэалагічна процілеглых грамадскіх фармацый, стала навукова-тэхнічная рэвалюцыя. Дадзеная пазіцыя стала сур'ёзнай падставай для папрокаў прыхільнікаў тэорыі канвергенцыі ў тэхналагічным дэтэрмінізме. Аднак пры гэтым новы погляд на працэс канвергенцыі хутка заваяваў папулярнасць сярод сацыёлагаў. У 1962 г. кніга амерыканскага даследніка Д. Бэла «Канец ідэалогіі» стала адной з кульмінацыйных кропак развіцця тэорыі грамадска-палітычнай канвергенцыі.

Неабходнасць выкарыстання магчымасцяў канвергенцыі для патрэбаў грамадства была зафіксаваная ў «Законе аб тэлекамунікацыях» у ЗША (1996) і так званай «Зялёнай кнізе аб канвергенцыі», прынятай у ЕС (1997).

• Е. Л. Вартанава К чему ведет конвергенция СМИ? Архівавана 8 студзеня 2014.
• Выдержки из Доклада Комитета о конвергенции Архівавана 9 мая 2011.