Ліндан Джонсан
Ліндан Джонсан | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
англ.: Lyndon B. Johnson | |||||||
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | JFK | ||||||
Пераемнік | Рычард Мілхаўс Ніксан | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | James P. Buchanan[d] | ||||||
Пераемнік | Homer Thornberry[d] | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | Рычард Мілхаўс Ніксан | ||||||
Пераемнік | Х'юберт Харэйша Хамфры | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | W. Lee O'Daniel[d] | ||||||
|
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
Пераемнік | William A. Blakley[d] | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
27 жніўня 1908[1][2][…] |
||||||
Смерць |
22 студзеня 1973[1][2][…] (64 гады) |
||||||
Месца пахавання | |||||||
Імя пры нараджэнні | англ.: Lyndon Baines Johnson | ||||||
Бацька | Samuel Ealy Johnson[d] | ||||||
Маці | Rebekah Baines Johnson[d][4] | ||||||
Жонка | Лэдзі Берд Джонсан[5] | ||||||
Дзеці | Lynda Bird Johnson Robb[d] і Luci Baines Johnson[d] | ||||||
Веравызнанне | Christian Church (Disciples of Christ)[d] і Restorationism[d] | ||||||
Партыя | |||||||
Член у | |||||||
Адукацыя | |||||||
Дзейнасць | кантроль за абаротам зброі[d], палітыка[7] і урад[7] | ||||||
Аўтограф | |||||||
Род войскаў | Ваенна-марскія сілы ЗША[8] | ||||||
Званне | lieutenant commander[d][8] | ||||||
Бітвы | |||||||
Узнагароды | |||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Ліндан Бэйнс Джонсан (англ.: Lyndon Baines Johnson; 27 жніўня 1908, Стоўнвал, штат Тэхас — 22 студзеня 1973, Стоўнвал, штат Тэхас) — 36-ы прэзідэнт ЗША ад Дэмакратычнай партыі з 22 лістапада 1963 па 20 студзеня 1969 года.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Пасля сканчэння Тэхаскага дзяржаўнага ўніверсітэта ў 1930 годзе Джонсан працаваў дэпутатам у Палаце прадстаўнікоў ЗША з 1937 па 1949 год, а пасля з 1949 па 1961 год быў сенатарам Злучаных Штатаў, з іх два гады як лідар большасці ў Сенаце і яшчэ два гады як лідар сенацкай меншасці.
У 1960 годзе Джонсан пачаў кампанію за вылучэнне ад Дэмакратычнай партыі на прэзідэнцкіх выбарах. Нягледзячы на няўдачу, ён быў абраны напарнікам сенатара Джона Ф. Кенэдзі з штата Масачусетс. Разам яны выйгралі выбары, атрымаўшы перамогу над Рычардам Ніксанам, і 20 студзеня 1961 года Джонсан быў прыведзены да прысягі ў якасці віцэ-прэзідэнта. Праз два гады і дзесяць месяцаў, 22 лістапада 1963 года, Джонсан замяніў Кенэдзі на пасадзе прэзідэнта з-за забойства апошняга. Ён абраўся на поўны тэрмін на выбарах 1964 года, калі перамог рэспубліканскага апанента, сенатара з Арызоны Бары Голдуатэра. Ён з’яўляецца адным з чатырох чалавек, якія знаходзіліся на пасадзе прэзідэнта і віцэ-прэзідэнта, а таксама ў абедзвюх палатах Кангрэса.
Джонсан распрацаваў заканадаўчыя акты «Вялікага грамадства», якія падтрымлівалі грамадзянскія правы, грамадскае вяшчанне, Медыкэр, Медыкейд, прадугледжвалі падтрымку адукацыі, мастацтва, гарадскога і сельскага развіцця, камунальных паслуг, а таксама «Вайны з беднасцю». Фінансуемая часткова за кошт роста эканомікі, барацьба з беднасцю дапамагла мільёнам амерыканцаў падняцца над рысай беднасці ў перыяд прэзідэнцтва Джонсана. Падпісаныя Джонсанам законапраекты аб грамадзянскіх правах забаранялі расавую дыскрымінацыю ў дзяржаўных установах, у гандлі паміж штатамі, на працоўных месцах, а Закон аб выбарчых правах адмяняў пэўныя патрабаванні ў паўднёвых штатах, якія выкарыстоўваліся для пазбаўлення грамадзянскіх правоў афра-амерыканцаў. З прыняццем Закона аб іміграцыі і грамадзянстве 1965 года іміграцыйная сістэма краіны была рэфармавана, усе квоты па расаваму паходжанню былі выдаленыя (замененыя нацыянальнымі квотамі). Джонсан быў вядомы сваёй уладнай, часам абразлівай асобай і «Джонсанавым абыходжаннем» — агрэсіўным прымусам уплывовых палітыкаў пры прасоўванні заканадаўчых актаў.
Падчас прэзідэнцтва Джонсана адбылася эскалацыя амерыканскага ўдзелу ў вайне ў В’етнаме. У 1964 годзе Кангрэс ЗША прыняў рэзалюцыю па Танкінскаму заліву, якая прадаставіла Джонсану права выкарыстоўваць ваенную сілу ў Паўднёва-Усходняй Азіі без неабходнасці прасіць афіцыйнага абвяшчэння вайны. Лік амерыканскіх вайскоўцаў у В’етнаме рэзка ўзрос: з 16 000 дарадцаў на небаявых пазіцыях у 1963 годзе да 550 000 на пачатку 1968 года, большасць з якіх удзельнічалі ў баявых дзеяннях. Амерыканскія страты выраслі, а мірны працэс аказаўся пад пагрозай. Узросшая занепакоенасць вайной стымулявала вялікі, агрэсіўны антываенны рух, асабліва ва ўніверсітэцкіх гарадках у ЗША і за мяжой.
Джонсан сутыкнуўся з далейшымі праблемамі, калі летам 1965 года ўспыхнулі масавыя беспарадкі ў большасці буйных гарадоў, а ўзровень злачыннасці рэзка ўзрос, у той час як яго праціўнікі патрабавалі «закона і парадку». Нягледзячы на тое, што Джонсан пачаў сваё прэзідэнцтва, маючы шырокае адабрэнне, яго падтрымка рэзка ўпала ў выніку занепакоенасці публікі вайной і ростам гвалту ў краіне. У 1968 годзе Дэмакратычная партыя апынулася на грані расколу, калі антываенныя колы асудзілі палітыку Джонсана; ён зняў сваю заяўку на паўторны ўдзел у выбарах пасля правалу на папярэдніх партыйных выбарах у Нью-Гэмпшыры. Рэспубліканец Рычард Ніксан быў абраны яго пераемнікам, а Кааліцыя новага курсу, якая дамінавала ў прэзідэнцкай палітыцы на працягу 36 гадоў, спыніла сваё існаванне. Пасля таго, як ён пакінуў свой пост у студзені 1969 года, Джонсан вярнуўся ў сваё ранча ў Тэхасе, дзе ён 22 студзеня 1973 года памёр ад сардэчнага прыступу ва ўзросце 64 гадоў.
Гісторыкі адзначаюць, што кіраўніцтва Джонсана адзначыла пік сучаснага лібералізму ў Злучаных Штатах пасля Новага курсу. Многія гісторыкі хваляць Джонсана з-за яго ўнутранай палітыкі і прыняцця многіх важных законаў, якія датычыліся грамадзянскіх правоў, кантролю зброі, захавання дзікай прыроды і сацыяльнага забеспячэння.
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ а б Lundy D. R. Lyndon Baines Johnson // The Peerage Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б Lyndon B. Johnson // filmportal.de — 2005. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ http://mlb.mlb.com/news/article.jsp?ymd=20080801&content_id=3234575&vkey=news_chc&fext=.jsp&c_id=chc
- ↑ Lundy D. R. The Peerage
- ↑ (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.
- ↑ Geographic Names Information System
- ↑ а б Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.
- ↑ а б Biographical Directory of the United States Congress — GPO, 1903.
Кабінет Джона Кенэдзі | ||
---|---|---|
Віцэ-прэзідэнт | Ліндан Джонсан (1961—1963) | |
Дзяржаўны сакратар | Дзін Раск (1961—1963) | |
Міністр фінансаў | Кларэнс Дзілан (1961—1963) | |
Ваенны міністр | Роберт Мак-Намара (1961 — 1963) | |
Генеральны пракурор | Роберт Кенэдзі (1961—1963) | |
Генеральны паштмайстар |
| |
Міністр унутраных спраў | Сцюарт Юдал (1961—1963) | |
Міністр сельскай гаспадаркі | Орвіл Фрыман (1961—1963) | |
Міністр гандлю | Лютэр Ходжэс (1961—1963) | |
Міністр працы |
|
Кабінет Ліндана Джонсана | ||
---|---|---|
Віцэ-прэзідэнт | Х’юберт Хамфры (1965—1969) | |
Дзяржаўны сакратар | Дзін Раск (1963—1969) | |
Міністр фінансаў |
| |
Ваенны міністр |
| |
Генеральны пракурор |
| |
Генеральны паштмайстар |
| |
Міністр унутраных спраў | Сцюарт Юдал (1963—1969) | |
Міністр сельскай гаспадаркі | Орвіл Фрыман (1963—1969) | |
Міністр гандлю |
| |
Міністр працы | Уілард Уірц (1963—1969) |
Ліндан Джонсан — продкі |
---|
Тэматычныя сайты | ||||
---|---|---|---|---|
Слоўнікі і энцыклапедыі | ||||
Генеалогія і некрапалістыка | ||||
|
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.