Андрэй Альгердавіч
Павел Татарнікаў. «Андрэй Полацкі»
Князь пскоўскі 1341 — 1348
1377 — 1385
Папярэднік	Мацвей Пскоўскі
Пераемнік	Іван Андрэевіч
1394 — 1399
Папярэднік	Іван Андрэевіч
Пераемнік	—
Князь полацкі 1342 — 1377
Папярэднік	Нарымонт Гедзімінавіч
Пераемнік	Скіргайла
1381 — 1387
Папярэднік	Скіргайла
Пераемнік	Скіргайла
1393 — 1399
Папярэднік	Скіргайла
Нараджэнне	1325 Вільня, Віленскае княства, Вялікае Княства Літоўскае
Смерць	12 жніўня 1399 Ворскла, Палтаўская вобласць
Род	Гедзімінавічы
Бацька	Альгерд[1][2]
Маці	Марыя[2]
Дзеці	сыны: Міхаіл, Сямён, Іван і Фёдар
Бітвы	Кулікоўская бітва
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Андрэ́й Альге́рдавіч (Андрэй Полацкі; каля 1320 — 12 жніўня 1399) — князь пскоўскі, князь полацкі (1348—1387), некаторы час тытулаваўся вялікім князем полацкім і вялікім князем рускім.

Старэйшы сын Альгерда і яго першай жонкі віцебскай князёўны Марыі^[3]. Нарадзіўся каля 1320 (у 1325^[4]) года. У 1342 годзе прыняты пскавічамі на княжанне, але неўзабаве пакінуў Пскоў, напэўна, каб заняць полацкі сталец замест свайго дзядзькі Нарымонта-Глеба, а ў Пскове пакінуў намесніка Юрыя Вітаўтавіча, магчыма, свайго стрыечнага брата. Пасля гібелі Юрыя Вітаўтавіча ў баі з лівонскімі рыцарамі пскавічы, незадаволеныя адсутнасцю Андрэя, абралі іншага князя.

Удзельнічаў у паходзе вялікага князя цвярскога Міхаіла на Маскву ў 1372 годзе. Вёў актыўную барацьбу з крыжакамі, у 1373 і 1375 гадах здзейсніў паспяховыя паходы на Дынабург^[3].

Пасля смерці Альгерда (1377), паводле запавету, вялікім князем літоўскім стаў Ягайла. Андрэй спачатку быў у саюзе з Кейстутам супраць Ягайлы, пасля смерці Кейстута абвясціў сябе вялікім князем полацкім, а пасля вялікім князем рускім са сталіцай ў Полацку. Аднак пад націскам Ягайлы вымушаны быў з’ехаць з Полацка ў Пскоў, а адтуль неўзабаве ў Маскву.

Уступіў у саюз з вялікім князем маскоўскім Дзмітрыем Іванавічам^[3], удзельнічаў у 1378 годзе ў разгроме татараў у бітве на Вожы, адваяваў у Вялікага Княства Літоўскага для Масквы северскія гарады Трубчэўск і Старадуб, у 1380 годзе ўдзельнічаў у Кулікоўскай бітве, дзе ўзначальваў правы фланг маскоўскага войска^[3].

Пасля ўступіў у саюз з Лівонскім ордэнам, назваў лівонскага магістра бацькам і дарагім сябрам, прызнаў сябе яго васалам, вярнуўся ў Полацк, выступіў супраць Ягайлы (1386). У 1386 годзе спаліў Дрысенскі замак^[5].

Неўзабаве захоплены Ягайлам і зняволены ў адным з замкаў у Польшчы. Адтуль быў вызвалены на просьбу Вітаўта ў 1390 годзе. Стаў на бок Вітаўта ў яго барацьбе са Скіргайлам^[3]. Зноў княжыў у Пскове.

Загінуў у 1399 годзе ў бітве на Ворскле разам з братам Дзмітрыем і іншымі князямі.

Хроніка Быхаўца называе Андрэя сынам Кейстута — Андрэем Гарбатым^[3], а таксама чацвёртым сынам Альгерда і князем трубчэўскім Вінгальтам^[3] («Y było synow u welikaho kniazia Olgierda dwanadcat, … czetwerty Wingolt Andrey, udeł ieho Trubczesk»), таму ў гістарыяграфіі XIX ст. гэтае імя прыпісвалі Андрэю як свецкае літоўскае, але з іншых крыніц яно не вядома^[6].

• Варонін В. А. Старонка біяграфіі князя Андрэя Полацкага // Гістарычны альманах. — Т. 15. Гародня, 2009.
• Ермаловіч М. І. Андрэй Альгердавіч. // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1996. — Т. 1. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0036-6 (т.1).
• Stadnicki K. Bracia Władysława-Jagiełły Olgierdowicza, króla Polski, wielkiego Xięcia Litwy. Jako dalszy ciąg «Synów Giedymina». Z tablicami genealogicznymi. Lwów, 1867. VIII, 416 s.

Андрэй Альгердавіч — продкі
Гедзімін Альгерд Андрэй Альгердавіч Еўна Комант Марыя

Полацкае княства
Полацкае княства Палачане Крывічы Ізяславічы Полацкая епархія Гісторыя Полацка
Значныя падзеі	Бітва на Судоме Бітва на Нямізе Візантыйская ссылка Рагвалодавічаў
Полацкія князі да ўдзельнага перыяду (да 1101 года)	Рагвалод Ізяслаў Уладзіміравіч Усяслаў Ізяславіч Брачыслаў Ізяславіч Усяслаў Брачыславіч Мсціслаў Ізяславіч Святаполк Ізяславіч
Полацкія князі ўдзельнага перыяду	Барыс Усяславіч Давыд Усяславіч Рагвалод-Васіль Барысавіч Ізяслаў Мсціславіч Святаполк Мсціславіч Васілька Святаславіч Расціслаў Глебавіч Усяслаў Васількавіч Валадар Глебавіч Барыс Давыдавіч Уладзімір Васілька Святаслаў Мсціславіч Брачыслаў Канстанцін Таўцівіл Гердзень Канстанцін Бязрукі
Полацкія князі літоўскага перыяду (з 1307 года)	Воін Нарымонт Андрэй Альгердавіч Скіргайла
Грамадства і культура	Рагнеда Рагвалодаўна Торвальд Вандроўнік Ефрасіння Полацкая Звеніслава Барысаўна Лазар Богша дойлід Іаан Шлях з варагаў у грэкі Полацкі летапіс Жыціе Ефрасінні Полацкай
Хрысціянскія святыні	Бельчыцкі манастыр Спаса-Ефрасіннеўскі манастыр Крыж Ефрасінні Полацкай Эфескі абраз Багародзіцы Мошчы Ефрасінні Полацкай Барысавы камяні Рагвалодаў камень Полацкае Евангелле
Удзелы Полацкай зямлі	Віцебскае княства Герцыкскае княства Ізяслаўскае княства Друцкае княства Кукенойскае княства Лагожскае княства Менскае княства Стрэжаўскае княства Меркаваныя: Гарадцоўскае княства
Найстаражытнейшыя гарады Полацкай зямлі	Полацк (862) Ізяслаўль (985) Віцебск (1021) Усвяты (1021) Копысь (1059) Менск (1067) Орша (1067) Друцк (1078) Лукомль (1078) Лагожаск (1078)
Архітэктура	Сафійскі сабор Спаса-Праабражэнскі сабор Дабравешчанская царква