Ізясла́ўскае княства або Ізяслаўльскае княства — удзельнае княства Полацкай зямлі, пазней Заслаўскае княства. Сталіца — Ізяслаўль (цяпер Заслаўе Мінскай вобласці Беларусі).

Вылучылася пасля смерці полацкага князя Усяслава Брычыславіча ў 1101 годзе. Да 1128 года, імаверна, належала Давыду Усяславічу, паехаўшы ў Полацк, ён пакідае ў Ізяслаўлі свайго сына Брачыслава. Пасля высылкі ў 1129 годзе полацкіх князёў у Візантыю, у тым ліку Давыда Усяславіча з сынамі, лёс княства некаторы час невядомы. Імаверна, Ізяслаўль як і Полацк быў у руках кіеўскіх князёў. Напэўна, з сярэдзіны 1130-х да сярэдзіны 1160-х гадоў Ізяслаўль быў удзелам Менскае княства — у сярэдзіне 1160-х гадоў ізяслаўльскі сталец трымаў Усевалад Глебавіч. Усевалад пад ціскам полацкага князя Рагвалода-Васіля адмовіўся да Ізяслаўля на карысць Брачыслава як ад яго «отчыны». Усевалад атрымаў замест Ізяслаўля Стрэжаў і больш крыніцамі не згадваецца. Астатнія Глебавічы не змірыліся са стратай Ізяслаўля і зноў захапілі яго, паланілі Брачыслава і Валодшу, імаверна, яго брата, але неўзабаве пад ціскам Рагвалода-Васіля вызвалілі іх і вярнулі Ізяслаўльскае княства. Напэўна, у 1160-я гады Ізяслаўскае княства раздрабілася, з яго вылучыўся Лагожскі ўдзел і, магчыма, яшчэ нейкія. У 1180 годзе поруч ізяслаўльскіх князёў, нашчадкаў Брачыслава і Валодшы, згадваецца лагожскі князь Усяслаў Мікуліч, імаверна, іх родзіч. Да 1186 года, пры невядомых акалічнасцях, нашчадкі Давыда Усяславіча зноў страцілі Ізяслаўль на карысць менскіх Глебавічаў і ўжо напэўна назаўсёды — у 1186 годзе лагожскім князем названы Васілька Валадаравіч.

У 1320-я гады Ізяслаўскае княства належала Альгерду, які ў 1345 годзе даў яго ва ўдзел свайму брату Яўнуту. Ізяслаўскае княства належала нашчадкам Яўнута — князям Заслаўскім, а пасля як пасаг перайшло да Глябовічаў. Ян Янавіч Глябовіч не тытулаваўся князем, але меў тытул графа Свяшчэннай Рымскай імперыі на Дуброўне і Заслаўі.

• Заяц Ю. А. Заславль в эпоху феодализма. — Мн.: Навука і тэхніка, 1995. — 207 с.: іл. — ISBN 5-343-01350-3

Полацкае княства
Полацкае княства Палачане Крывічы Ізяславічы Полацкая епархія Гісторыя Полацка
Значныя падзеі	Бітва на Судоме Бітва на Нямізе Візантыйская ссылка Рагвалодавічаў
Полацкія князі да ўдзельнага перыяду (да 1101 года)	Рагвалод Ізяслаў Уладзіміравіч Усяслаў Ізяславіч Брачыслаў Ізяславіч Усяслаў Брачыславіч Мсціслаў Ізяславіч Святаполк Ізяславіч
Полацкія князі ўдзельнага перыяду	Барыс Усяславіч Давыд Усяславіч Рагвалод-Васіль Барысавіч Ізяслаў Мсціславіч Святаполк Мсціславіч Васілька Святаславіч Расціслаў Глебавіч Усяслаў Васількавіч Валадар Глебавіч Барыс Давыдавіч Уладзімір Васілька Святаслаў Мсціславіч Брачыслаў Канстанцін Таўцівіл Гердзень Канстанцін Бязрукі
Полацкія князі літоўскага перыяду (з 1307 года)	Воін Нарымонт Андрэй Альгердавіч Скіргайла
Грамадства і культура	Рагнеда Рагвалодаўна Торвальд Вандроўнік Ефрасіння Полацкая Звеніслава Барысаўна Лазар Богша дойлід Іаан Шлях з варагаў у грэкі Полацкі летапіс Жыціе Ефрасінні Полацкай
Хрысціянскія святыні	Бельчыцкі манастыр Спаса-Ефрасіннеўскі манастыр Крыж Ефрасінні Полацкай Эфескі абраз Багародзіцы Мошчы Ефрасінні Полацкай Барысавы камяні Рагвалодаў камень Полацкае Евангелле
Удзелы Полацкай зямлі	Віцебскае княства Герцыкскае княства Ізяслаўскае княства Друцкае княства Кукенойскае княства Лагожскае княства Менскае княства Стрэжаўскае княства Меркаваныя: Гарадцоўскае княства
Найстаражытнейшыя гарады Полацкай зямлі	Полацк (862) Ізяслаўль (985) Віцебск (1021) Усвяты (1021) Копысь (1059) Менск (1067) Орша (1067) Друцк (1078) Лукомль (1078) Лагожаск (1078)
Архітэктура	Сафійскі сабор Спаса-Праабражэнскі сабор Дабравешчанская царква