Mit eme retroflexe Konsonant (vùm latiinische retrō ‚zrùgg‘ ùn flectere ‚biege‘) meint mer in de Foneetik en Artikulationsort oder gnau gsait, e Artikulationsart. Mer meint demit die Konsonante, wo d Zùngespitz hinter de Alveolarfortsatz (des isch de ooberi Zaandamm, wo d Wùrzle vo de oobere Schnydzään sin) zrùggboge wird, aber nit eso wyt, dass si aa de harte Gaume ane chùnt. bildet werde. Retroflexi Konsonante werde also am glyche Ort im Muul bildet wie die postalveolare Luut. Allerdings isch d Form vo de Zùng bi de retroflexe Luut andersch, ùn si sin überhaupt nit palatalisiert. Des heisst, d Zùng nööcheret sich nit em Gaume aa.

In de Sprooche vo de Wält chömme die retroflexi Luut vor:

IPA-Zeiche	Bschryybig vùm Luut	Audiobyspil	Byspilwort uss ere Sprooch
	Retroflexe Nasal		Norwegisch: garn; [ɡɑːɳ](info) ‚Garn‘
	Stimmlose retroflexe Plosiv		Paschtunisch: ټول [ʈol] ‚alls‘
	Stimmhafte retroflexe Plosiv		Sardisch: cherveddu; [kerˈveɖːu](info) ‚Hirn‘
	Stimmlose retroflexe Frikativ		Adygeisch: пшъашъэ ; [pʂ̻aːʂ̻a](info) ‚Maidli‘
	Stimmhafte retroflexe Frikativ		Mandarin: 肉/ròu ; [ʐoʊ̯˥˩](info) ‚Fleisch‘
	Retroflexe laterale Approximant		Schwedisch: sorl; [soːɭ](info) ‚Gmurmel‘
	Retroflexe Approximant		Tamil: தமிழ் / Tamiḻ ; [t̪əˈmɨɻ](info) ‚Tamil‘
	Retroflexe Flap		Hindi: बड़ा ; [bəɽäː] ‚grooss‘