Die Nordchinesische Dialäkt (chin. 北方话 bzw. 北方話 Pinyin: Běifānghuà loose^ⓘ/?) ghööre zu de Chinesische Sprooche und bilde d Grundlaag für s modärne, standardisierte Hoochchinesisch. En anderi Bezäichnig isch Guānhuà (官话 bzw. 官話), wörtlig „Amtssprooch“. Im Änglische wird as dr allgemäin Begriff für die nördlige Dialäkt dr Begriff „Mandarin“ verwändet.

Die nordchinesische Dialäkt si in dr Volksrepublik China nördlig vom Jangtse verbräitet, und im ene Gürtel südlig vom Fluss vo Qiujiang (Jiangxi) bis Zhenjiang (Jiangsu), in dr Browinz Hubei mit Usnaam vom südöstlige Zipfel, Sichuan, Yunnan, Guizhou, em Nordweste vo Guangxi und em Nordweste vo Hunan.

Die 8 Hauptdialäkt si:

• 东北 = dr nordöstlig Dialäkt (Mandschurei)
• 北京 = dr Pekinger Dialäkt (wo d Grammatik von em nit dr Hoochsprooch entspricht)
• 冀鲁 = dr Ji-Lu-Dialäkt (gschwätzt z Hebei ("Ji") und Shandong ("Lu"))
• 胶辽 = dr Jiao-Liao-Dialäkt (gschwätzt uf dr Shandong- und Liaodong-Halbinsle)
• 中原 = dr Zhongyuan-Dialäkt (u. a. in dr Henan-Browinz, mit mee as 120 Mio. Sprächer dr sterkst Dialäkt)
• 兰银 = dr Lan-Yin-Dialäkt (gschwätzt rund um Lanzhou und Yinchuan, die kirgisischi Minderhäitesprooch Dungan ghöört au doodrzue)
• 江准 = dr Jianghuai-Dialäkt (gschwätzt speziell am Nordufer vom Jangtse)
• 西南 = dr südwestligi Dialäkt (südwestligi Browinze)

Wenn mä s Hoochchinesische zu de nördlige Dialäkt drzuezelt, isch s Verbräitigsgebiet no grösser, wil d Standardsprooch überall im chinesische Ruum in dr Schuel gleert wird und as Vercheerssprooch dient. Altiigsässeni uslandschinesischi Gmäinde schwätze mäistens südchinesischi Dialäkt, jüngeri Uswanderer us dr Volksrepublik verbräite hützudags die nördlige Dialäkt sterker.

Dr nördligi Dialäkt vo China cha mä no witer iidäile in en östlige Dialäkt, wien er under anderem z Peking gschwätzt wird, und e westlige.

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Nordchinesische_Dialekte“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.