ราชอาณาจักรอิรัก
ราชอาณาจักรฮัชไมต์อิรัก (1932–1941; 1947-1958) المملكة العراقية الهاشمية ราชอาณาจักรอิรัก (1941–1947) المملكة العراقية | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1932–1958 | |||||||||
.svg) | |||||||||
| เมืองหลวง | แบกแดด | ||||||||
| ภาษาทั่วไป | อาหรับ เคิร์ด แอราเมอิก เปอร์เซีย | ||||||||
| ศาสนา | ซุนนีย์ ศาสนาคริสต์ ศาสนายูดาห์ Yazdânism Mandaeism | ||||||||
| การปกครอง | ราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ[1] | ||||||||
| พระมหากษัตริย์ | |||||||||
• 1932-1933 | ฟัยศ็อลที่ 1 | ||||||||
• 1933-1939 | ฆอซี | ||||||||
• 1939-1958 | ฟัยศ็อลที่ 2 | ||||||||
| นายกรัฐมนตรี | |||||||||
• 1920-1922 | Abd Al-Rahman Al-Gillani (คนแรก) | ||||||||
• 1958 | Ahmad Mukhtar Baban (คนสุดท้าย) | ||||||||
| ยุคประวัติศาสตร์ | สมัยระหว่างสงคราม, สงครามโลกครั้งที่สอง, สงครามเย็น[2] | ||||||||
• การครองราชย์ของพระเจ้าฟัยศ็อลที่ 1 | 1932 | ||||||||
• เป็นเอกราช | 3 ตุลาคม 1932[3] | ||||||||
• รัฐประหาร | 1 เมษายน 1941 | ||||||||
• สนธิสัญญาแบกแดด | 24 กุมภาพันธ์ 1955 | ||||||||
• การรวมตัวของสหพันธรัฐอาหรับ[4] | 14 กุมภาพันธ์ 1958 | ||||||||
• ระบอบกษัตริย์ถูกล้มเลิก | 14 กรกฎาคม 1958 | ||||||||
| พื้นที่ | |||||||||
| 1958[5] | 438,317 ตารางกิโลเมตร (169,235 ตารางไมล์) | ||||||||
| ประชากร | |||||||||
• 1958[5] | 6488000 | ||||||||
| |||||||||
.svg)
.svg)
บทความนี้เป็นส่วนหนึ่งของ |
|---|
| ประวัติศาสตร์อิรัก |
 |
ราชอาณาจักรอิรัก (อาหรับ: المملكة العراقية; อังกฤษ: Kingdom of Iraq) เป็นรัฐที่ดำรงอยู่ในตะวันออกกลางระหว่างค.ศ. 1932–1958 ราชอาณาจักรอิรักสถาปนาขึ้นเมื่อวันที่ 23 สิงหาคม ค.ศ. 1922 หลังจักรวรรดิออตโตมันพ่ายแพ้ในการทัพเมโสโปเตเมียในสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง หลังจากนั้นสันนิบาตชาติมอบหมายให้ดินแดนเมโสโปเตเมียอยู่ใต้อาณัติของสหราชอาณาจักร แต่การลุกฮือในอิรักในปีค.ศ. 1920 ทำให้สหราชอาณาจักรต้องยอมลงนามในสนธิสัญญาเพื่อมอบอำนาจการปกครองตนเองให้แก่อิรัก ในช่วงแรกราชอาณาจักรอิรักภายใต้การปกครองของราชวงศ์ฮัชไมต์ประสบปัญหาด้านศาสนาและเชื้อชาติ นำไปสู่รัฐประหารในปี ค.ศ. 1936 ที่ทำให้การปกครองยิ่งไม่มีเสถียรภาพ
ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง รัฐบาลอิรักนำโดยมกุฎราชกุมารอับดัลอิละฮ์แห่งอิรักถูกล้มล้างโดยกลุ่มนายทหารนิยมฟาสซิสต์ แต่ไม่นานก็พ่ายแพ้ให้แก่ฝ่ายสัมพันธมิตรในสงครามอังกฤษ-อิรัก จากนั้นอิรักกลายเป็นฐานของฝ่ายสัมพันธมิตรในการโจมตีซีเรียใต้อาณัติของฝรั่งเศสวิชีและรุกรานอิหร่าน ช่วงปลายสงคราม อิรักเป็นสมาชิกสหประชาชาติและสมาชิกก่อตั้งสันนิบาตอาหรับ ในปี ค.ศ. 1948 อิรักเป็นชาติหนึ่งที่ทำสงครามกับอิสราเอล ซึ่งจบลงด้วยชัยชนะของอิสราเอล
เดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 1958 สมเด็จพระราชาธิบดีฮุสเซนแห่งจอร์แดนกับมกุฎราชกุมารอับดัลอิละฮ์ตกลงที่จะจัดตั้งสหภาพชื่อสหพันธรัฐอาหรับ เพื่อตอบโต้ฝ่ายอียิปต์กับซีเรียที่รวมตัวเป็นสหสาธารณรัฐอาหรับที่มีแนวคิดแบบนาสเซอร์ แต่สหพันธรัฐนี้คงอยู่ได้ไม่นานเนื่องจากระบอบกษัตริย์ถูกโค่นล้มโดยอิบด์ อัล-คะริม กอซิมในเดือนกรกฎาคม ปีเดียวกัน
พระมหากษัตริย์แห่งราชอาณาจักรอิรัก
[แก้]
ดูเพิ่ม
[แก้]- ข้อตกลงซานเรโม
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Ghareeb, Edmund A.; Dougherty, Beth K. Historical Dictionary of Iraq. Lanham, Maryland and Oxford: The Scarecrow Press, Ltd., 2004. Pp. lvii.
- ↑ Duiker, William J; Spielvogel, Jackson J. World History: From 1500. 5th edition. Belmont, California, USA: Thomson Wadsworth, 2007. Pp. 839.
- ↑ Ghareeb; Dougherty. Pp lvii
- ↑ Gareth Stansfield; Anderson, Liam D. (2004). The Future of Iraq : Dictatorship, Democracy or Division?. Basingstoke: Palgrave Macmillan. ISBN 1-4039-6354-1.
((cite book)): CS1 maint: multiple names: authors list (ลิงก์) - ↑ Ghareeb; Dougherty. Pp lviii
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]
| |||||||||||
| |||||||||||
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
