Leon Fleisher
 Leon Fleisher (1963) | |
| Data i miejsce urodzenia |
23 lipca 1928 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
2 sierpnia 2020 |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Odznaczenia | |
| |
| Strona internetowa | |
Leon Fleisher (ur. 23 lipca 1928 w San Francisco, zm. 2 sierpnia 2020 w Baltimore) – amerykański pianista, dyrygent i pedagog muzyczny pochodzenia żydowskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w rodzinie imigrantów żydowskich. Ojciec, Isidor Fleisher, pochodził z Odessy, a matka, Berthy, z Polski[1]. Zaczął grać na fortepianie w wieku 4 lat[2]. Był cudownym dzieckiem. Uczył się m.in. u Artura Schnabla. W 1944, w wieku 16 lat, wykonał w Carnegie Hall Koncert fortepianowy d-moll Brahmsa z Filharmonią Nowojorską, pod dyrekcją Pierre’a Monteuxa[3]. Pomimo sukcesów w Ameryce, przeniósł się w 1950 do Europy, gdzie mieszkał do 1958 we Francji, Holandii i we Włoszech. W 1952 zdobył złoty medal na Międzynarodowym Konkursie im. Królowej Elżbiety Belgijskiej w Brukseli[4], co rozpoczęło jego długoletnią karierę.
Cierpiał przez wiele lat na dystonię mięśni (dystonię ogniskową). W końcu grał jedynie repertuar na lewą rękę, m.in. Koncert D-dur Ravela. Zaczął też uczyć i dyrygować. Dzięki masażom i zastrzykom z botoksu mógł stopniowo wznowić działalność pianistyczną w 1995[1].
Pianista zarejestrował koncerty fortepianowe Brahmsa i Beethovena z George’em Szellem i Cleveland Orchestra, które są uważane za jedne z najlepszych wykonań[3]. Nagrał też m.in. Koncert fortepianowy a-moll Schumanna, Koncert fortepianowy a-moll Griega, Koncert fortepianowy D-dur na lewą rękę Ravela, a także muzykę solową i kameralną[5].
Uczył w Peabody Conservatory of Music, w Curtis Institute of Music i w Royal Conservatory of Music w Toronto[2]. Prowadził również kursy mistrzowskie[3].
W 2006 rząd francuski mianował Fleishera komandorem Orderu Sztuki i Literatury, a rok później otrzymał Kennedy Center Honor[1]. O jego zmaganiach z dystonią nakręcono film dokumentalny Two Hands (Dwie ręce), w reżyserii Nathaniela Kahna, który był nominowany do Oscara w 2007 w kategorii najlepszego dokumentu krótkometrażowego[6].
Leon Fleisher zmarł na raka w Baltimore, w wieku 92 lat[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Allan Kozinn, Leon Fleisher, 92, Dies; Spellbinding Pianist Using One Hand or Two [online], The New York Times, 2 sierpnia 2020 [zarchiwizowane z adresu 2020-09-04] (ang.).
- ↑ a b Leon Fleisher (Piano). bach-cantatas.com. [dostęp 2020-09-04]. (ang.).
- ↑ a b c Leon Fleisher, renowned pianist who spent more than 60 years teaching at Peabody, dies at 92 [online], hub.jhu.edu, 3 sierpnia 2020 [zarchiwizowane z adresu 2020-09-06] (ang.).
- ↑ Laureates. Queen Elisabeth Competition. [dostęp 2020-09-04]. (ang.).
- ↑ Leon Fleisher. discogs.com [dostęp 2020-09-04]
- ↑ The 79th Academy Awards | 2007. oscars.org. [dostęp 2020-09-06].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Two Hands:The Leon Fleisher Story w bazie IMDb (ang.)
- Leon Fleisher. Facebook
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
