Krajobraz po bitwie – polski dramat filmowy z 1970 roku w reżyserii Andrzeja Wajdy, zrealizowany na podstawie opowiadania Bitwa pod Grunwaldem Tadeusza Borowskiego.

Zdjęcia kręcono w Gdańsku (budynek Akademii Muzycznej) i Elblągu (park Bażantarnia, węzeł na autostradzie Berlinka)^[2].

Fabuła

Akcja filmu toczy się na terenie byłego obozu koncentracyjnego w zachodnich Niemczech, który został wyzwolony przez wojska amerykańskie. Obóz koncentracyjny decyzją Amerykanów został przekształcony w obóz dla uchodźców, ale więźniowie nadal nie mogą go opuszczać. Atmosfera wśród więźniów jest napięta, dochodzi do ciągłych sporów i waśni. Główny bohater filmu, poeta Tadeusz, przeżywa silny kryzys psychiczny i światopoglądowy po pobycie w obozie i nie potrafi porozumieć się z dawnymi współwięźniami. Pewnego dnia do obozu przyjeżdżają kobiety. Wśród nich jest młoda polska Żydówka Nina, z którą się zaprzyjaźnia. Dziewczyna namawia go, by wraz z nią uciekł.

Obsada

• Daniel Olbrychski − Tadeusz
• Stanisława Celińska − Nina
• Jerzy Zelnik − komendant amerykański
• Stefan Friedmann − Cygan
• Małgorzata Braunek − Niemka na rowerze
• Aleksander Bardini − Profesor
• Witold Holtz − więzień
• Tomasz Lengren − żołnierz amerykański
• Stanisław Michalski − żołnierz amerykański
• Józef Pieracki − kucharz
• Bohdan Tomaszewski − polski oficer łącznikowy
• Agnieszka Fitkau-Perepeczko − koleżanka Niny
• Anna German − kobieta amerykańska
• Tadeusz Janczar
• Zygmunt Malanowicz
• Leszek Drogosz − Tolek

Dystrybucja

Premiera filmu odbyła się w ramach podwójnego pokazu z wycinankowym krótkim metrażem Syn produkcji Studia Miniatur Filmowych^[1].

Nagrody

Źródło: FilmPolski.pl^[3]

• 1970 – „Złota Kaczka” przyznana przez czytelników miesięcznika „Film”
• 1971 – „Złoty Globus” na festiwalu w Mediolanie
• 1972 – I nagroda na festiwalu w Kolombo