Granatnik RG-6
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Rodzaj | |
| Historia | |
| Prototypy |
1994 |
| Dane techniczne | |
| Kaliber | |
| Wymiary | |
| Długość |
520/680 mm (koba złożona/kolba rozłożona) |
| Długość lufy |
120 mm |
| Masa | |
| broni |
5,60 kg (niezaładowany) |
| Inne | |
| Szybkostrzelność praktyczna |
12-15 strz./min. |
| Zasięg skuteczny |
40-400 m |
RG-6 (rucznyj granatomiot 6-zarjadnyj, Mini Grad, indeks 6G30, Lawina) – rosyjski sześciostrzałowy granatnik rewolwerowy kalibru 40 mm.
Historia konstrukcji
[edytuj | edytuj kod]W 1993 roku konstruktorzy tulskiego CNIKB 500 (Cientralnoje Nauczno-Isliedowatielskije Konstruktorskoje Biuro Sportiwnogo i Ochotnicziego Orużija - ros. Centralne Naukowo-Badawcze Biuro Konstruktorskie Broni Sportowej i Myśliwskiej) otrzymali od rosyjskiego Ministerstwa Obrony zlecenie na opracowanie granatnika rewolwerowego. Miał on uzupełnić będące w uzbrojeniu granatniki podlufowe GP-25, GP-30, GP-34 i automatyczne AGS-17 oraz AGS-30.
Nowy granatnik zaprojektował siedmioosobowy zespół, w którym wiodącą rolę odgrywali W.N.Tieliesz i B.A.Borzow. Pierwsze prototypy granatnika testowano w pierwszym kwartale 1994 roku. Dwa egzemplarze przekazano do testów jednostkom walczącym w Czeczenii, gdzie zdobyły w następnych latach przydomek Mini-Grad (BM-21 Grad to rosyjska wyrzutnia niekierowanych pocisków rakietowych kalibru 122 mm).
Nowy granatnik zaprezentowano publicznie po raz pierwszy w 1995 roku na targach "Politech-95". Armia rosyjska ostatecznie nie wprowadziła granatnika RG-6 do uzbrojenia (prawdopodobnie z powodów finansowych), ale został on kupiony w ilości kilkuset sztuk przez rosyjskie MSW.
Granatnik jest produkowany przez "Tułamaszzawod" oraz (na licencji) przez bułgarskie zakłady "Arsenał" (pod nazwą "Lawina")
Opis konstrukcji
[edytuj | edytuj kod]Granatnik "RG-6" jest sześciostrzałową powtarzalną bronią zespołową. Granaty kalibru 40 mm są wystrzeliwane z sześciu krótkich luf (identycznych jak lufy granatników GP-25). Lufy są ładowane odprzodowo po odchyleniu o 120 stopni przedniej pokrywy. Podczas ładowania kolejnych luf obraca się bęben, co powoduje napięcie sprężyny obracającej bęben w czasie prowadzenia ognia. W przedniej pokrywie osadzona jest rura chroniąca dłoń strzelca przed poparzeniem (nie jest to lufa). Od spodu zamocowany jest do niej chwyt przedni, a od góry przyrządy celownicze. Od tyłu bęben osłania pokrywa do której umocowana jest oś bębna. Tylna pokrywa zamocowana jest na ramie granatnika. Do ramy jest zamocowany mechanizm spustowy DAO identyczny jak w granatniku GP-25. Naciśnięcie spustu powoduje napięcie i zwolnienie kurka. Po strzale bęben automatycznie obraca się o 60 stopni. Granatnik wyposażony jest w wysuwaną kolbę teleskopową.
Dane taktyczno-techniczne
[edytuj | edytuj kod]| Wzór | RG-6 |
| Kaliber (mm) | 40 |
| Masa broni niezaładowanej (kg) | 5,60 |
| Długość broni z kolbą złożoną/rozłożoną (mm) | 520/680 |
| Długość lufy (mm) | 120 |
| Szybkostrzelność praktyczna (strz/min) | 12-15 |
| Zasięg efektywny(m) | 40-400 |
| Wzór | WOG-25 | WOG-25P | GRD-40 | "Gwóźdź" |
| Rodzaj granatu | odłamkowy | odłamkowy (podskokowy) |
dymny | obezwłądniejący (gaz CS) |
| Kaliber (mm) | 40 | 40 | 40 | 40 |
| Długość pocisku (mm) | 105 | 119 | ? | ? |
| Masa pocisku (g) | 255 | 270 | ? | ? |
| Masa materiału wybuchowego (g) | 48 | 37 | - | - |
| Promień rażenia odłamków (m) | 5-6 | 6 | - | - |
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
