Carlo Donat-Cattin

Data i miejsce urodzenia	26 czerwca 1919 Finale Ligure
Data i miejsce śmierci	17 marca 1991 Monte Carlo
Zawód, zajęcie	polityk, działacz związkowy
Multimedia w Wikimedia Commons

Carlo Donat-Cattin (ur. 26 czerwca 1919 w Finale Ligure, zm. 17 marca 1991 w Monte Carlo^[1]) – włoski polityk i działacz związkowy, długoletni parlamentarzysta, minister w różnych resortach.

Urodził się w rodzinie bankowca i działacza katolickiego. Kształcił się w zakresie filozofii^[1]. Pracował w zawodzie dziennikarza^[2], początkowo w periodyku organizacji młodzieżowej przy Azione Cattolica. W trakcie II wojny światowej został zmobilizowany, później włączył się w działalność włoskiego ruchu oporu. Był związany z chadeckim skrzydłem Comitato di Liberazione Nazionale. Po wyzwoleniu powrócił do działalności dziennikarskiej^[1].

Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Chrześcijańskiej Demokracji. Zajął się jednocześnie aktywną działalnością związkową. W 1948 został sekretarzem turyńskiego związku zawodowego LCGIL. W 1950 współtworzył Włoską Konfederację Pracowniczych Związków Zawodowych (CISL), kierował przez kilka lat jej federacją w Turnie^[1]. Na początku lat 50. został radnym miejskim i radnym prowincji, a w 1955 sekretarzem chadecji na poziomie prowincji^[1].

W latach 1958–1979 sprawował mandat posła do Izby Deputowanych III, IV, V, VI i VII kadencji^[2]. Następnie do 1983 wchodził w skład Senatu VIII kadencji. Do wyższej izby włoskiego parlamentu powrócił w 1984, mandat utrzymał także w kolejnych wyborach w 1987^[3]. W ramach swojej partii był liderem jej lewicowego skrzydła, pełnił funkcję zastępcy sekretarza DC^[1].

Między 1963 a 1968 był podsekretarzem stanu w resorcie zasobów państwowych w trzech kolejnych rządach. W randze ministra wchodził w skład czternastu różnych włoskich gabinetów. Pełnił funkcję ministra pracy i ochrony socjalnej (1969–1972), ministra bez teki do spraw sytuacji nadzwyczajnych w Mezzogiorno (1973–1974), ministra przemysłu, handlu i rzemiosła (1974–1978) oraz ministra zdrowia (1986–1989). W 1989 powrócił na stanowisko ministra pracy i ochrony socjalnej, zajmując je do czasu swojej śmierci w 1991^[2].

Carlo Donat-Cattin był żonaty. Miał czwórkę dzieci. Jego syn Marco należał do terrorystycznej lewicowej organizacji Pierwsza Linia. Jego aresztowanie w 1980 czasowo utrudniło karierę polityczną Carla Donata-Cattina^[1].