Carlo Calenda
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
9 kwietnia 1973 |
|---|---|
| Minister rozwoju gospodarczego Włoch | |
| Okres |
od 10 maja 2016 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik |
Matteo Renzi (p.o.) |
| Następca | |
| |
Carlo Calenda (ur. 9 kwietnia 1973 w Rzymie[1]) – włoski polityk i menedżer, w latach 2016–2018 minister rozwoju gospodarczego, poseł do Parlamentu Europejskiego IX kadencji, senator.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn ekonomisty Fabia Calendy i reżyserki Cristiny Comencini. Wnuk reżysera Luigiego Comenciniego[2]. Z wykształcenia prawnik, specjalizował się w prawie międzynarodowym. Pracował w działach marketingu w Ferrari i telewizji Sky[1]. W 2004 nowo wybrany prezydent Confindustrii Luca Cordero di Montezemolo powierzył mu stanowisko swojego pierwszego asystenta. Funkcję tę pełnił do 2008, po czym został dyrektorem generalnym przedsiębiorstwa Interporto Campano[1].
Był także koordynatorem politycznym think tanku Italia Futura. W 2013 bez powodzenia kandydował do parlamentu z ramienia Wyboru Obywatelskiego, który założył Mario Monti[3]. W tym samym roku objął stanowisko wiceministra rozwoju gospodarczego w rządzie Enrica Letty, pozostał na nim również w utworzonym w 2014 gabinecie, na czele którego stanął Matteo Renzi[1]. W 2015 odszedł z dotychczasowego ugrupowania, podejmując współpracę z Partią Demokratyczną[3].
W styczniu 2016 ogłoszono jego nominację na stałego przedstawiciela Włoch przy Unii Europejskiej. Decyzja ta spotkała się z publiczną krytyką m.in. środowisk dyplomatycznych, wskazujących na brak dostatecznego doświadczenia[4]. Ostatecznie placówkę tę Carlo Calenda objął w marcu tegoż roku[1]. Urzędował około półtora miesiąca. Powrócił do kraju w związku z nominacją na stanowisko ministra rozwoju gospodarczego w rządzie Matteo Renziego, które wcześniej zajmowała Federica Guidi. Funkcję tę objął 10 maja 2016[5]. Utrzymał to stanowisko również w powołanym 12 grudnia 2016 gabinecie Paola Gentiloniego[6]; funkcję ministra pełnił do 1 czerwca 2018.
W wyborach w 2019 z listy Partii Demokratycznej uzyskał mandat posła do Parlamentu Europejskiego IX kadencji[7]. W tym samym roku założył nowe ugrupowanie pod nazwą Azione[8]. W 2022 z ramienia koalicji ugrupowań centrowych został wybrany w skład Senatu[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Carlo Calenda: Ministro per lo Sviluppo Economico. governo.it. [dostęp 2016-05-22]. (wł.).
- ↑ Chi è Carlo Calenda. ansa.it, 6 marca 2018. [dostęp 2021-01-29]. (wł.).
- ↑ a b Carlo Calenda ministro dello Sviluppo economico, l'uomo di Montezemolo trasformato in ambasciatore. ilfattoquotidiano.it, 8 maja 2016. [dostęp 2016-05-22]. (wł.).
- ↑ La protesta degli ambasciatori, a disagio per il caso Calenda Le lettere al capo del governo. corriere.it, 30 stycznia 2016. [dostęp 2016-05-22]. (wł.).
- ↑ Sviluppo economico, Calenda nuovo ministro: domani la nomina. ilsole24ore.com, 9 maja 2016. [dostęp 2016-05-22]. (wł.).
- ↑ Governo Gentiloni: lista ministri. Alfano Esteri, Minniti Interni, Lotti Sport, Fedeli Istruzione. Boschi sottosegretario. ilfattoquotidiano.it, 12 grudnia 2016. [dostęp 2016-12-12]. (wł.).
- ↑ Europee, i candidati promossi e quelli bocciati: tutti i numeri dei signori delle preferenze. youtrend.it, 28 maja 2019. [dostęp 2019-05-29]. (wł.).
- ↑ Matteo Richetti: „Azione non sarà un partito di centro, ma il vero polo progressista del Paese”. fanpage.it, 18 listopada 2019. [dostęp 2019-11-21]. (wł.).
- ↑ Tutti i candidati eletti alla Camera e al Senato: chi entra e chi esce dal nuovo Parlamento. ilriformista.it, 27 września 2022. [dostęp 2022-09-28]. (wł.).
| W dniu powstania |
|
|---|
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
