700 Dywizja Piechoty ((niem. 700. Infanterie-Division), ros. 700-я пехотная дивизия/3-я пехотная дивизия Вооруженных сил КОНР) – związek taktyczny Sił Zbrojnych Komitetu Wyzwolenia Narodów Rosji pod koniec II wojny światowej

Formowanie dywizji rozpoczęło się w poł. lutego 1945 na poligonie wojskowym w Münsingen. Stanowiła ona trzecią dywizję Sił Zbrojnych KONR. Na jej czele stanął gen. Michaił M. Szapowałow. Funkcję szefa sztabu objął płk I. A. Bogdanow, a następnie płk Aleksandr N. Wysocki (Kobziew). Dowódcą planowanego pułku artylerii został kpt. Każieka. Rekruci pochodzili spośród b. jeńców wojennych z Armii Czerwonej i "wschodnich" robotników przymusowych. Do końca wojny zdołano zgromadzić ok. 10 tys. ochotników. Nie byli oni jednak uzbrojeni. Generał M. M. Szapowałow podjął wprawdzie starania o dostarczenie broni ćwiczebnej, ale zakończyły się one niepowodzeniem. Zdołano utworzyć jedynie sztab dywizji. W pierwszych dniach maja 1945 dowództwo Sił Zbrojnych KONR postanowiło zgrupować wszystkie oddziały „własowskie”. W tym celu gen. M. M. Szapowałow 3 maja tego roku udał się samolotem do sztabu 1 Dywizji Piechoty gen. Siergieja K. Buniaczenki, gdzie zdecydowano o wycofaniu się na zachód i poddaniu się Amerykanom. Kolumny 3 Dywizji Piechoty dołączyły do tzw. Południowej Grupy ROA, po czym skapitulowały 9 maja pod Krumau.

• Joachim Hoffman, Rosyjscy sojusznicy Hitlera. Własow i jego armia, 2008
• Siergiej I. Drobiazko, Под знаменами врага. Антисоветские формирования в составе германских вооруженных сил 1941-1945, 2004

• Siły Zbrojne Komitetu Wyzwolenia Narodów Rosji (jęz. rosyjski)
• Wojska lądowe Sił Zbrojnych Komitetu Wyzwolenia Narodów Rosji (jęz. rosyjski). myrt.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-28)].
• Skład organizacyjny Sił Zbrojnych Komitetu Wyzwolenia Narodów Rosji (jęz. rosyjski)