242 Dywizja Piechoty

242. Infanterie-Division

Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	9 lipca 1943
Rozformowanie	26 sierpnia 1944
Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Formacja	Wehrmacht
Rodzaj wojsk	piechota

242 Dywizja Piechoty (niem. 242. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana na poligonie Groß-Born Borne Sulinowo na mocy rozkazu z 9 lipca 1943, poza falą mobilizacyjną w III Okręgu Wojskowym.

W sierpniu 1943 dywizję przetransportowano do Liègew Belgii, gdzie pełniła zadania okupacyjne. We wrześniu przekazała 919 pułk grenadierów do 709 Dywizji Piechoty i została przeniesiona do południowej Francji na wybrzeże Morza Śródziemnego. Tam otrzymała 765 pułk grenadierów z 376 Dywizji Piechoty a w kwietniu 1944 dodatkowo trzy bataliony wschodnie. Gdy 15 sierpnia 1944 rozpoczęła się Operacja Dragoon (alianckie lądowanie w południowej Francji), dowództwo Grupy Armii A poświęciło 242 Dywizję Piechoty pozostawiając ją w Tulonie. Resztki jednostki poddały się 26 sierpnia 1944 r^[1].

• Struktura organizacyjna w lipcu 1943 roku:

917., 918. i 919. pułk grenadierów, 242. pułk artylerii, 242. batalion pionierów, 242. oddział łączności;

• Struktura organizacyjna we wrześniu 1943 roku:

917. i 918. pułk grenadierów, 242. pułk artylerii, 242. batalion pionierów, 242. oddział łączności;

• Struktura organizacyjna w listopadzie 1943 roku:

917., 918. i 765. pułk grenadierów, 242. pułk artylerii, 242. batalion pionierów, 242. oddział łączności;

• Struktura organizacyjna w kwietniu 1944 roku:

917., 918. i 765. pułk grenadierów, 242. pułk artylerii, 242. batalion pionierów, 242. oddział łączności, 242. polowy batalion zapasowy;

• Generalleutnant Johannes Bäßler 20 VII 1943 – 26 VIII 1944;

• Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;
• Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska lądowe. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2009. ISBN 978-83-11-11596-5.