نام مقدس، نام مقدست را می‌ستاییم
لشکریانت به درازای روزگاران
از خورشیدهای آسمان‌هایت برای تو تاجی ساخته‌اند
بهر تو هر روز چون هزار سال است
و هر هزار سال روزی بیش نیست
گل کوچکی از جاودانگی، که با اشک‌های لرزانش
به خدای خود نیایش می‌کند و می‌پژمرَد:
هزاره ایسلند
هزارمین سال ایسلند
گل کوچکی از جاودانگی، که با اشک‌های لرزانش
به خدای خود نیایش می‌کند و می‌پژمرَد.

خدایا، خدایا، به تو نماز می‌بریم
روان‌های سوزان و سوزنده خود را به دستان تو می‌سپاریم
پروردگارا، ای پدر، از روزگاران تا روزگاران،
پاک‌ترین نیایش‌های خود را زمزمه می‌کنیم.
نیایش می‌کنیم و تو را سپاس می‌گوییم، هزار سال،
چرا که ایمن و آسوده ایستاده‌ایم
نیایش می‌کنیم و تو را با اشک‌های لرزان ارج می‌نهیم
و سرنوشت ما در دستان توست
هزاره ایسلند
هزارمین سال ایسلند
بر ژاله‌های یخ‌زده بامداد که آن سال‌ها را پوشاندند
خورشید تابان تو از فراز آسمان چیره خواهد بود

ای خداوند میهن ما! ایزد زاد و بوم!
زیستن ما جز ساقه‌ای لرزان از نی نیست
بی روح و نور تو که ما را از خاک برمی‌خیزاند
فنا می‌شویم،
بامدادان با مهر خود در کالبد ما روحی بدم
و ما را در میان روزهای سخت رهنمون باش
شامگاهان از عرش خود آرامش فروفرست
و میهن ما را در پاسداری خود بدار
هزاره ایسلند
هزارمین سال ایسلند
مردم میهن را به نیک‌بختی‌رسان و از اشک‌هایمان بکاه
و با فرزانگی‌ات ما را در زندگی راهنما باش!