UR-416
Краіна паходжання	ФРГ
Усяго выраблена	1 030
Медыяфайлы на Вікісховішчы

UR-416 — нямецкі колавы бронетранспарцёр.

Гісторыя

Распрацоўка бронемашыны была пачата ў ініцыятыўным парадку заходнегерманскай кампаніяй Rheinstahl Maschinenbau. Мадэль прызначалася на экспарт. Першы вопытны ўзор браневіка выраблены ў 1965 годзе, серыйная вытворчасць пачалася ў 1969 годзе і працягвалася да 1985 года.

Канструкцыя

Бронетранспарцёр UR-416 уяўляе сабой чатырохколавую машыну з усімі вядучымі коламі, створаную на шасі грузавіка Mercedes-Benz UNIMOG 416 4 × 4 (павышанай праходнасці). Корпус выкананы са звараных паміж сабой, нахільна размешчаных бранявых лістоў таўшчынёй 9 мм.

Месцы кіроўцы і камандзіра знаходзяцца ў пярэдняй частцы машыны. Агляд наперад з месцаў кіроўцы і камандзіра ажыццяўляецца праз два лабавых вокны, якія зачыняюцца знутры машыны заслонкамі.

Дэсант размяшчаецца ў кармавой частцы корпуса. Для пагрузкі і выгрузкі ў левым і правым бартах машыны маюцца дзве дзверы (пры гэтым у карме іх не маецца). У бартах і карме знаходзяцца байніцы для вядзення агню са стралковай зброі. На даху корпуса ёсць два люка.

Большасць вайсковых машын былі ўзброены 7,62-мм кулямётам, адкрыта усталяваным на штыравай апоры.

Рухавік шасціцыліндравы дызельны Daimler-Benz OM352. Размешчаны ў сярэдняй частцы корпуса.

Варыянты і мадыфікацыі

Базавыя варыянты:

• бронетранспарцёр для перавозкі пяхоты
• разведвальная машына (Scaut) — з магчымасцю ўстаноўкі браняванай вежы, абсталяванай 7,62-мм кулямётам, 12,7-мм кулямётам або 20-мм хуткастрэльнай гарматай Rheinmetall Rh-202.
• камандна-штабная машына — у баявым аддзяленні ўстаноўлены стол для тапаграфічных карт і стойка радыёапаратуры, прадугледжана магчымасць устаноўкі дадатковай радыёстанцыі і іншага абсталявання.
• медыка-санітарная машына — з магчымасцю транспарціроўкі васьмі параненых на сядзеннях альбо чатырох сядзячых і двух ляжачых на насілках.
• браняваная рамонтная машына — перасоўная майстэрня і эвакуатар. Абсталявана лябёдкай і невялікім пад’ёмным кранам для замены рухавіка ў палявых умовах.
• паліцэйская бронемашына — магла быць абсталявана дадатковым паліцэйскім абсталяваннем (шклаблокамі ў камандзірскай назіральнай вежцы, бульдозерным нажом для расчысткі завалаў і перашкод, пошукавым ліхтаром-пражэктарам, прыборам начнога бачання, гучнагаварыцелем, вадамётам, пробліскавым маячком і інш.).

Замежныя варыянты:

•  Сальвадор — пасля пачатку ў 1980 годзе грамадзянскай вайны адзін бронетранспарцёр UR-416 быў абсталяваны вежкай з 12,7-мм кулямётам M2HB. Пазней, у перыяд «стратэгічнага наступлення» ФНВФМ (11.11.—12.12.1989) на некаторых машынах былі ўсталяваныя кратаваныя экраны для абароны ад стрэлаў з процітанкавых гранатамётаў (пасля заканчэння баявых дзеянняў экраны былі дэмантаваныя)^[1].
•  Марока — на некалькі UR-416 былі ўсталяваныя супрацьтанкавыя ракетныя комплексы COBRA (з боекамплектам 10 ракет).

Неліцэнзійныя копіі

• У 1976 годзе ў Радэзіі былі вырабленыя дзве бронемашыны, якія атрымалі найменне «The Pig» («свіння»). Браневікі мелі некаторыя канструктыўныя адрозненні ад серыйных UR-416 (у прыватнасці, корпус быў выраблены з 6-мм бранявых лістоў). Гэтыя машыны паступілі на ўзбраенне батальёна «Selous Scouts».
• У Ліване некалькі бронемашын на аснове канструкцыі UR-416 былі выраблены для палесцінскіх ваенізаваных фарміраванняў. Меліся некаторыя канструктыўныя адрозненні ад серыйных UR-416. Упершыню дзве такія бронемашыны былі заўважаныя на парадзе атрадаў АВП у красавіку 1981 года, у далейшым яны выкарыстоўваліся ў ходзе абароны Бейрута.

Краіны-эксплуатанты

•  Аргенціна — 40 адзінак, станам на 2016 год^[2]
•  Балівія
•  Венесуэла — 20 адзінак, станам на 2016 год^[3]
•  Іспанія 
• — 52 адзінкі, станам на 2021 год^[4]
•  Коста-Рыка — адна адзінка, станам на 1992 год^[5]
•  Ліван
•  Мадагаскар
•  Марока
•  Нігерыя^[6]
•  Пакістан — 45 адзінак, станам на 2016 год^[7]
•  Перу — 150 адзінак, станам на 2016 год^[8]
•  Сальвадор — 8 адзінак, станам на 2022 год^[9]
•  Саудаўская Аравія^[10]
•  Тога — 30 адзінак, станам на 2016 год^[11]
•  Турцыя
•  Эквадор — 10 адзінак, станам на 2016 год^[12]

Баявое прымяненне

UR-416 выкарыстоўваліся ў шэрагу лакальных канфліктаў:

• Грамадзянская вайна ў Ліване (1975—1990) — ужываліся ўрадавай арміяй, пасля некалькі машын апынуліся ў распараджэнні ваенізаваных фарміраванняў.
• Грамадзянская вайна ў Сальвадоры (1979—1992) — ужываліся ўрадавай арміяй супраць паўстанцаў ФНВФМ.

Заўвагі

1. ↑ David Spencer. Armored Fighting Vehicles of El Salvador. Museum Ordnance Special Number 7. 1995. p.2-24
2. ↑ International Institute for Strategic Studies. The Military Balance 2016 / James Hackett. — London: Taylor&Francis, 2016. — С. 378. — 504 с. — ISBN ISBN 9781857438352.
3. ↑ International Institute for Strategic Studies. The Military Balance 2016 / James Hackett. — London: Taylor&Francis, 2016. — С. 417. — 504 с. — ISBN ISBN 9781857438352.
4. ↑ The Military Balance 2021. — P. 472.
5. ↑ Б. Курдов. Сухопутные войска центральноамериканских государств // «Зарубежное военное обозрение», № 9, 1992. стр.7-12
6. ↑ International Institute for Strategic Studies. The Military Balance 2016 / James Hackett. — London: Taylor&Francis, 2016. — С. 462. — 504 с. — ISBN ISBN 9781857438352.
7. ↑ International Institute for Strategic Studies. The Military Balance 2016 / James Hackett. — London: Taylor&Francis, 2016. — С. 282. — 504 с. — ISBN ISBN 9781857438352.
8. ↑ International Institute for Strategic Studies. The Military Balance 2016 / James Hackett. — London: Taylor&Francis, 2016. — С. 410. — 504 с. — ISBN ISBN 9781857438352.
9. ↑ Вооруженные силы зарубежных стран // "Зарубежное военное обозрение", № 2, 2022. стр.98
10. ↑ International Institute for Strategic Studies. The Military Balance 2016 / James Hackett. — London: Taylor&Francis, 2016. — С. 353. — 504 с. — ISBN ISBN 9781857438352.
11. ↑ International Institute for Strategic Studies. The Military Balance 2016 / James Hackett. — London: Taylor&Francis, 2016. — С. 474. — 504 с. — ISBN ISBN 9781857438352.
12. ↑ International Institute for Strategic Studies. The Military Balance 2016 / James Hackett. — London: Taylor&Francis, 2016. — С. 396. — 504 с. — ISBN ISBN 9781857438352.

Спасылкі

• UR-416 M (сайт «Army Guide»)
• описание UR-416 (на французском языке)
• Stockholm International Peace Research Institute (сведения о поставках вооружения и военной техники) Архівавана 14 красавіка 2010.