Свята́р — сан другой (сярэдняй) ступені святарства «прэсвітар» у праваслаўнай, каталіцкай і старажытна-ўсходніх цэрквах. Паводле навукі тэалогія (дагматыка) адносіцца да агульнай назвы ўсіх трох ступеняў святарства: дыякан, прэсвітар і епіскап.

Паводле царкоўнай дагматыкі, святар мае дар божы Святога Духа, які дае яму магчымасць здзяйсняць царкоўныя Таінствы (Сакраманты), апроч Таінства Святарства, усе царкоўныя службы і даваць вернікам божае блаславенне. Пасвячае ў святары епіскап. У праваслаўнай царкве, дзе гэтае паняцце найбольш пашыраны, святара таксама называюць іерэй, прэсвітар; «поп» (апошняе слова ва ўсходніх славян з ХІХ ст. набыло зняважлівае адценне, у паўднёвых славян і цяпер ужываецца ў асноўным сэнсе). Праваслаўны святар павінен быць абавязкова жанаты ці прыняць манаства (святар-манах называецца «іераманах»). Старшы святар, звычайна кіраўнік ніжэйшай царкоўнай акругі — благачыння ці настаяцель сабора мае ганаровае званне, якое існуе як узнагарода: протаіерэй, протапрэсвітар, «пратапоп» (у манастве ігумен, архімандрыт). Для абазначэння каталіцкага святара ў Польшчы, Беларусі, Украіне, Літве выкарыстоўваецца тэрмін «ксёндз», які паходзіць ад польскага «ksiądz».

Рэлігіяй, якая не мае святароў, з'яўляецца Вера Бахаі. Кожны яе вернік мае права на асабістую інтэрпрэтацыю рэлігійных дагматаў^[1].

• Духавенства

• Святар. Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).

Праваслаўны клір
Святары	Епіскапы Вікарый Епіскап (Архірэй) Архіепіскап Экзарх Мітрапаліт Патрыярх Святары Іераманах Ігумен Архімандрыт Іерэй Прэсвітар Протаіерэй Протапрэсвітар Дыяканы Дыякан Іерадыякан Протадыякан Архідыякан
Царкоўныя служкі	Алтарнік Іпадыякан Псаломшчык Дзяк Еклісіярх