Кентэрберыйскі сабор
| Славутасць | |
| Кентэрберыйскі сабор | |
|---|---|
| англ.: Canterbury Cathedral | |
 | |
| 51°16′47″ пн. ш. 1°04′59″ у. д.HGЯO | |
| Краіна | |
| Месцазнаходжанне | |
| Канфесія | англіканства |
| Епархія | Кентэрберыйская дыяцэзія[d] |
| Архітэктурны стыль | раманскі стыль, англійская готыка, нарманскі стыль[d] і готыка |
| Архітэктар | Гіём з Санса[d] і Уільям Англійскі[d] |
| Дата заснавання | VII стагоддзе і 597 |
| Вышыня | 72 м або 24 м |
| Матэрыял | камень[d] |
| Сайт | canterbury-cathedral.org |
 |
|
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
.svg){kind=small}
| Кафедральны сабор, Абацтва Святога Аўгусціна і царква Сент-Марцін у горадзе Кентэрберы* | |
|---|---|
| Canterbury Cathedral, St. Augustine's Abbey, and St. Martin's Church*** | |
| Сусветная спадчына ЮНЕСКА | |
| |
| Сабор на паштоўцы канца XIX стагоддзя | |
| Краіна | Вялікабрытанія |
| Тып | Культурны |
| Крытэрыі | i, ii, vi |
| Спасылка | 496 |
| Рэгіён*** | Еўропа і Паўночная Амерыка |
| Гісторыя ўключэння | |
| Уключэнне | 1988 (12 сесія) |
| * Міжнародная канвенцыя «ЮНЕСКА» ** Назва ў афіцыйным англ. спісе *** Рэгіён па класіфікацыі ЮНЕСКА | |
Кентэрберыйскі сабор (англ.: Canterbury Cathedral) — гатычны сабор у Кентэрберы. Афіцыйная назва — Сабор і Мітрапаліцкая Царква Хрыста ў Кентэрберы (Cathedral and Metropolitical Church of Christ at Canterbury). Гэта галоўны англіканскі храм Вялікабрытаніі. Тут размешчана кафедра архібіскупа Кентэрберыйскага.
Нароўні з блізкімі абацтвам Cв. Аўгусціна і царквой Cв. Марціна Кентэрберыйскі сабор уваходзіць у спіс Сусветнай спадчыны.
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]Па паведамленні Беды Вялебнага, сабор быў заснаваны ў 603 годзе місіянерам Папы Рыгора Вялікага — Аўгусцінам Кентэрберыйскім. Падмуркі закладзенага ім будынка былі адкрыты археолагамі ў 1993 годзе. Храм быў першапачаткова прысвечаны Хрысту Збавіцелю. У сярэдзіне VIII стагоддзя Св. Кутберт прыбудаваў да сабора баптыстэрый.
Пасля нарманскага заваявання парадкам струхлелая царква была перабудавана архібіскупам Ланфранкам у духу нармандскай раманікі. Ансельм Кентэрберыйскі падняў будаўніцтва на новы ўзровень, пра што сведчыць і захаваная да нашых дзён велізарная крыпта.
У 1174 годзе сабор згарэў. Пры аднаўленні да храма была прыбудавана грандыёзная па тых часах Троіцкая капэла, у якую перанеслі мошчы забітага ў саборы архібіскупа Томаса Бекета. З тых часоў сабор стаў святыняй гэтага мучаніка, штогод прыцягваючы тысячы паломнікаў, якія служылі апорай яго дабрабыту (пра паломнікаў гл. «Кентэрберыйскія апавяданні»).
У XV стагоддзе неф набыў блізкі да сучаснага выгляд («перпендыкулярная готыка»); значна надбудавана была цэнтральная вежа. Паўночна-заходняя вежа ў раманскім стылі ў XVIII стагоддзі пагражала абвальваннем і была разабрана; у 1830-я гады на яе месцы вырасла новае збудаванне, стылізаванае ў духу «перпендыкулярнай» готыкі.
Вакол Кентэрберыйскага сабора раскінуліся два клуатры, манастырскі садок і шматлікія дапаможныя памяшканні рознага часу пабудовы. Пры Св. Дунстане (X стагоддзе) прыход сабора быў рэарганізаваны ў бенедыкцінскае абацтва, якое было секулярызавана пры Генрыху VIII, у 1539 годзе, апошнім у Англіі. Частка прыбудоў была знішчана ў сакавіку 1942 года падчас налёту люфтвафэ, мэтай якога быў сам сабор.
|
Кентэрберыйскі сабор на Вікісховішчы |
|---|
Зноскі
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]
| Слоўнікі і энцыклапедыі | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
