Аўтаматычная міжпланетная станцыя (АМС) — беспілотны касмічны апарат, прызначаны для палёту ў міжпланетнай касмічнай прасторы (па-за арбітай Зямлі) з выкананнем розных пастаўленых задач.

У той час як некалькі дзясяткаў краін маюць калязямныя спадарожнікі, складаныя тэхналогіі міжпланетных станцый асвоілі ўсяго некалькі краін — СССР / Расія, ЗША, Еўропа / ESA, Японія, Кітай, Індыя. Пры гэтым да Марса і камет адпраўлялі АМС толькі першыя 4 з іх, да Венеры — толькі першыя 3, да астэроідаў — толькі ЗША, Еўропа і Японія, да Меркурыя і вонкавых планет — толькі ЗША.

АМС звычайна прызначаецца для выканання комплексу задач, ад навукова-даследчых праектаў да палітычных дэманстрацый. Тыповымі аб’ектамі для даследчых задач з’яўляюцца іншыя планеты, іх натуральныя спадарожнікі, каметы і іншыя аб’екты Сонечнай сістэмы. Пры гэтым звычайна ажыццяўляецца фатаграфаванне, сканаванне рэльефу; вымяраюцца цяперашнія параметры магнітнага поля, радыяцыі, тэмпературы; вызначаецца хімічны састаў атмасферы іншай планеты, грунту і касмічнай прасторы каля планеты; правяраюцца сейсмічныя характарыстыкі планеты.

Сабраныя вымярэнні перыядычна перадаюцца на Зямлю з дапамогай радыёсувязі. Большасць АМС маюць двунакіраваную радыёсувязь з Зямлёй, што дае магчымасць выкарыстоўваць іх як дыстанцыйна кіруемыя прыборы. Вялікія адлегласці ствараюць істотныя затрымкі пры абмене данымі, таму ступень аўтаматызацыі АМС імкнуцца максімальна павялічыць.

АМС могуць мець розную канструкцыю, але звычайна яны маюць мноства падобных асаблівасцяў. Крыніцамі электраэнергіі на борце АМС звычайна з’яўляюцца сонечныя батарэі ці радыеізатопныя тэрмаэлектрычныя генератары. Запас электраэнергіі на выпадак магчымых перабояў забяспечвае спецыяльная акумулятарная батарэя. У прыборным адсеку падтрымліваецца тэмпература, дастатковая для звычайнага функцыянавання ўсяго абсталявання, якое знаходзяцца там. Бартавая астраінерцыяльная навігацыйная сістэма складаецца з інерцыяльных датчыкаў, астракарэктара; сумесна з наземнымі службамі яна вызначае вуглавую арыентацыю ў прасторы і каардынаты. Для кіравання арыентацыяй у прасторы АМС выкарыстоўвае гірадыны, якія карэктуюць ракетныя рухавікі. Для паскарэння ці тармажэння падчас крэйсерскага палёту выкарыстоўваюцца ракетныя рухавікі, а ў апошні час — электрычныя ракетныя рухавікі. Для радыёсувязі выкарыстоўваюцца пераважна парабалічныя і фазаваныя антэны, якія працуюць на гігагерцавых частотах. Буйныя АМС часцяком маюць канструкцыю, якая раздзяляецца. Напрыклад, па прыбыцці да планеты прызначэння АМС можа скідаць на яе розныя спускальныя апараты (зонд для збору даных, снарад і г. д.), а пакінутая на арбіце частка можа выконваць функцыі рэтранслятара радыёсігналу.

Першай аўтаматычнай міжпланетнай станцыяй быў «Месяц-1», які праляцеў блізка ад Месяца. Найбольш вядомымі АМС з’яўляюцца апараты серыі «Вояджэр», «Венера», «Месяц», «Марынер», «Піянер», «Вікінг», «Галілеа», «Вега», «Новыя гарызонты».

• Спіс аўтаматычных міжпланетных станцый (англ.)

• Спіс усіх АМС у храналагічным парадку
• Місіі ад ESA Архівавана 9 красавіка 2011.
• Усе місіі ад НАСА
• Цяперашнія місіі Архівавана 14 ліпеня 2011.
• Ілюстрацыя, якая паказвае ўсе АМС, запушчаныя да 2009 года(недаступная спасылка)

Нябесная механіка
Законы і задачы	Законы Ньютана Закон сусветнага прыцягнення Законы Кеплера Задача двух цел Задача трох цел Гравітацыйная задача N цел Задача Бертрана Ураўненне Кеплера
Нябесная сфера	Сістэма нябесных каардынат галактычная гарызантальная экватарыяльная экліптычая Міжнародная нябесная сістэма каардынат Сферычная сістэма каардынат Вось свету Нябесны экватар Прамое ўзыходжанне Схіленне Экліптыка Раўнадзенства Сонцастаянне Фундаментальная плоскасць
Параметры арбіт	Кеплеравы элементы арбіты эксцэнтрысітэт вялікая паўвось сярэдняя анамалія даўгата ўзыходнага вузла аргумент перыцэнтра Апацэнтр і перыцэнтр Арбітальная скорасць Вузел арбіты Эпоха
Рух нябесных цел	Рух Сонца і планет па нябеснай сферы Эфемерыды Канфігурацыі планет процістаянне квадратура парад планет Кульмінацыя Сідэрычны перыяд Арбітальны рэзананс Перыяд вярчэння Апярэджванне раўнадзенстваў Сінадычны перыяд Збліжэнне Зацьменне сонечнае зацьменне месячнае зацьменне сарас Метонаў цыкл Пакрыццё Праходжанне Лібрацыя Элангацыя Эфект Кодзаі Эфект Яркоўскага Эфект Джанібекава
Астрадынаміка Касмічны палёт Касмічная скорасць першая (кругавая) другая (парабалічная) трэцяя чацвёртая Формула Цыялкоўскага Гравітацыйны манеўр Гоманаўская траекторыя Метад аскулюючых элементаў Прыліўное паскарэнне Змена нахілу арбіты Стыкоўка Пункты Лагранжа Эфект «Піянера» Арбіты КА Геастацыянарная арбіта Геліяцэнтрычная арбіта Геасінхронная арбіта Геацэнтрычная арбіта Геапераходная арбіта Нізкая апорная арбіта Палярная арбіта Тундра-арбіта Сонечна-сінхронная арбіта Маланка-арбіта Аскулюючая арбіта

Даследаванне астэроідаў касмічнымі апаратамі
Пралётныя	Галілеа NEAR – Shoemaker Deep Space 1 Стардаст New Horizons Разета Касіні-Гюйгенс
З арбіты	NEAR – Shoemaker Хаябуса Dawn
Спушчальныя	NEAR – Shoemaker Хаябуса
Будучыя	OSIRIS Don Quijote SIMONE
Гл. таксама	Гаспра Іда Мацільда Эрас Брайль Анафранк APL Штэйнс Лютэцыя Мазурскі Ітакава Веста Цэрэра 1999 RQ36
Курсівам выдзелены дзеючыя АМС