8 nitróxenu ← oxíxenu → flúor - ↑ O ↓ S tabla periódica completa
Xeneral
Nome, Símbolu, Númberu	oxíxenu, O, 8
Serie química	non metales
Grupu, Periodu, Bloque	16, 2, p
Aspeutu	tresparente (gas) azul perpálidu (llíquidu)
Masa atómica	15,9994 uma
Configuración electrónica	[He] 2s2 2p4
Electrones per capa	2, 6
Propiedaes físiques
Estáu de la materia	gas
Densidá	1,429 kg/m³
Puntu de fusión	54,36 K
Puntu de bullidura	90,20 K
Puntu críticu	154,59 K a 5,043 MPa
Entalpía de fusión	(O2) 0,444 kJ/mol
Entalpía de vaporización	(O2) 6,82 kJ/mol
Capacidá calorífica	(25°C) (O2) 29,378 J/mol·K
Presión de vapor P (Pa) 1 10 100 1 k 10 k 100 k a T (K)       61 73 90
Propiedaes atómiques
Estructura cristalina	cúbica
Estaos d'oxidación	2, -1 (óxidu neutru)
Electronegatividá	3,44 (Pauling)
Potenciales d'ionización (más)	1ᵘ: 1.313,9 kJ/mol
	2ᵘ: 3.388,3 kJ/mol
	3ᵘ: 5.300,5 kJ/mol
Radiu atómicu	60 pm
Radiu atómicu calculáu	48 pm
Radiu covalente	73 pm
Radiu de van der Waals	152 pm
Otros datos
Magnetismu	paramagnéticu
Conductividá térmica	(300 K) 26,58 mW/m·K
Velocidá del soníu	(t.a.) (gas, 27 °C) 330 m/s
Códigu CAS	7782-44-7
Isótopos más estables
Artículu principal: Isótopos del oxíxenu isó AN semivida D ED (MeV) PD 16O 99,76% O ye estable con 8 neutrones 17O 0,038% O ye estable con 9 neutrones 18O 0,21% O ye estable con 10 neutrones
Unidades nel SI y en condiciones normales (0ºC y 1 atm)

L'oxíxenu^[1] ye un elementu químicu de númberu atómicu 8 y símbolu O, allugáu nel grupu 16 de la tabla periódica de los elementos. Na so forma molecular más frecuente, O₂, ye un gas a temperatura ambiente. Representa al rodiu'l 20% de la composición de l'atmósfera terrestre. Ye ún de los elementos más importantes de la química orgánica y participa de forma bien importante nel ciclu enerxéticu de los seres vivos, pegoyu na respiración celular de los organismos aeróbicos. Ye un gas incoloru, inodoru y insípidu. Esiste una forma molecular formada por tres átomos d'oxíxenu, O₃, anomada ozonu y que cola so presencia na atmósfera abeya la Tierra de la incidencia de radiación ultraviola procedente del Sol.

Un átomu d'oxíxenu combináu con dos d'hidróxenu formen una molécula d'agua.

En condiciones normales de presión y temperatura l'oxíxenu ta n'estáu gaseosu formando molécules diatómiques (O₂) que magar que seyan inestables xenérense na fotosíntesis de les plantes y son posteriormente usaes polos animales na respiración (ver ciclu del oxíxenu).

• (n'inglés) Llaboratoriu Nacional de Los Alamos
• (n'inglés) WebElements.com
• (n'inglés) EnvironmentalChemistry.com
• (n'inglés) Ye elemental
• (n'inglés) Terapia con oxíxenu - Los primeros 150 años
• (n'inglés) Toxicidá del oxíxenu
• (castellán) Enciclopedia Llibre