İslam'da siyasi mezhepler
İslam'da siyasi mezhepler, İslam tarihi boyunca, siyasi tartışmalar ve görüş farklılıkları sonucu ortaya çıkan mezheplerdir. İslam'da Sünnilik, Şiilik ve Haricilik olmak üzere üç ana mezhep vardır. Bu mezhepler de çeşitli açılarından kendi içinde alt mezheplere sahiptir. En önemlilerinden biri ve ilk olarak şekilleneni, halifelik tartışmaları sonucu ortaya çıkan Şia'dır. Haricîler ve Vahhâbîler de sayılabilir. İslâm dünyası içerisinde Sünniler %83'lük kısmı, Şiiler %15'lik kısmı ve Hariciler ise %2'lik kısmı oluşturmaktadır.
Sünniler
[değiştir | kaynağı değiştir]Sünniler günümüzde i'tikadî açıdan Mâtûridîyye ve Eş'ârîyye, fıkhî açıdan da sırayla Hanefî, Şâfiî, Mâlikî ve Hanbelî mezheplerine bağlıdırlar. Bu dört mezhepten ilki olan Hanefîlik, Mâtûridîliğe diğer üç mezhep (Şâfiî, Mâlikî ve Hanbelî) ise Eş'ârîliğe bağlıdır. Bu mezhepler dışında, Sünnîlik'te icma-i ümmete, kıyasa ve re'ye başvurulmasını kabul etmeyen, her sorunun çözümünü Kur'an'da, Sünnette, sahabe ve tabiunun görüş ve uygulamalarında arayan bir grup daha vardır. Bunlar; Selefiyye veya Selefiyyun (geçmişe bağlılar) olarak anılır. Bu düşünceye bağlı olanlar ortaya çıkan yeni sorunlara çözüm bulmakta yetersiz kaldıkları için fazla taraftar bulamamışlardır.
Hanbeliler ve Selefiler
[değiştir | kaynağı değiştir]Hanbelîlik, Selefiyye anlayışına en yakın görüşe sahip olan Sünnî fıkıh mezhebidir. Ayrıca günümüz Sünnî âlimleri tarafından i'tikadî bakımdan Selefî düşünceye sahip olanlar, Sünnî olarak kabul edilmeyip, i'tikaden Mücessime'den oldukları farz edilmektedir.
Şiiler, Batıniler ve Hariciler
[değiştir | kaynağı değiştir]Tarihte Müşebbihe ve Mücessime anlayışına yakın birçok Gulat-ı Şiâ fırkasının varlığından söz edilmektedir. Ama bu fırkaların çoğu günümüze ulaşamamıştır. Ayrıca Gulat-ı Şiâ fırkaları günümüzde olduğu gibi geçmişte de günümüzde varlığını koruyan Şiiliğin çoğunluk mezhebi İsnaaşeriyye tarafından İslam dışı kabul edilmekteydi. Şiîler'in günümüzde bağlı olduğu en büyük fırka ise İmamiye Şiası'ndan olan İsnaaşeriyye'dir. Bunun dışında sayıları az olmakla birlikte Zeydîyye fırkası, bazen İmamiye'nin bir kolu olduğu da farz edilen İsmâilîyye ve Gulat-ı Şiâ'dan Nusayr’îyye fırkası da günümüze ulaşmıştır. Bâtınîliğin ilk teşkilâtlandırıcılarından Meymûn’ûl-Kaddâh’ın da İsmâilîlik ve Gulat-ı Şiâ i'tikatları üzerinde büyük etkisi olmuştur. Haricîler'in ise günümüze ulaşmış olan tek fırkası İbadiyyedir.
İslâm'da Siyâsî ekôller ve fıkhî mezhepler[1]
[değiştir | kaynağı değiştir]
Şîʿa-i Muhlîsîn:[2] Sünnîler ve Zeydîler
[değiştir | kaynağı değiştir]- Şîʿa-i Ulâ[2] (Ehl-i Sünnet vel Cemaat)
- Zeydîlik
| Makale serilerinden |
- Sebe’îyye (ʿAbd Allâh İbn-i Sebe)
- Hattâb’îyye (Ebû’l-Hattâb el-Esedî)
- Bezîg’îyye
- Hattâb’îyyet-ûl Mutlâka
- Keysân’îyye
- Muhtâr’îyye/Keysân’îyyet'ûl-Hullas
- Hâşim’îyye
- Harb’îyye
- Muâv’îyye/Cennâh’îyye
- Hâris’îyye
- Beyân’îyye
- Râvend’îyye
- Rizâm’îyye
- Bû’ Müslim’îyye
- Sinbâd’îyye
- Berkûk’îyye
- Havâl’îyye
- Muhammira
- İshâk et-Türk’îyye
- Bû’ Müslim’îyye
- Riyâh’îyye
- Rizâm’îyye
- Kerb’îyye
- Hallâc’îyye
- Hulûl’îyye
- Alevîler (Tasavvufî-Bâtınîler)
- Hulmân’îyye
- Karmatîler
- Ebû Saʿid’îyye
- Cennâb’îyye
- Ghulat Bâtıniyye
- İmamiye-i Seb’îyye (İsmâilîlik)/Yedicilik
- İmâmiye-i İsnâ‘aşer’îyye/Onikicilik
- Ghulat İmamiyye
- Mûgır’îyye
- Mansûr’îyye
- Azâkıra
- Albâ’îyeyye (Ulyâ’îyye)
- Zemm’îyye
- Ayn’îyye
- Mim’îyye
- Sîn’îyye
- Muhammise
- Şûray’îyye
- Gurâb’îyye
- Zübâb’îyye
- Nusayr’îyye
Şemânîlik’den İslâmiyet’e bağlananlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Babâîlik
- Vefâ’îyye
- Kızılbaşlar
- Baba Rasûl (İlyâs’îyye)
- Sarı Saltık Baba (Saltuk’îyye)
- Behlül Baba
- Aybek Baba
- Lokman Baba (Yesevîlik)
İslâmiyet’ten çıkan Dinler
[değiştir | kaynağı değiştir]- Haşhaşilik
- Ali İlâhîlik
- Dürzîlik
- Hurûfîlik
- Dîn-i İlâhî
- Şeyhîlik (Ahisâ’îyye)
- Bâbîlik (Seyyid Ali Muhammed)
- Ezelî Bâbîler (Subh Ezel)
- Bahâîlik (Bahâ’ûl-Lâh)
- Bâbîlik (Seyyid Ali Muhammed)
İslâm dışı dinler
[değiştir | kaynağı değiştir]- Yarsanilik
- Yezîdîlik
- Zerdüştlük
- Manichéisme
- Bouddisme
- Luviler
- Hitit mitolojisi
- Çınarizm
- Sâbiîlik
- Nebatiler
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Mustafa Öz, Mezhepler Tarihi ve Terimleri Sözlüğü, Ensar Yayıncılık, İstanbul, 2011.
- ^ a b Balcıoğlu, Tahir Harimi, Türk Tarihi’nde Mezhep Cereyanları, Hilmi Ziyâ Neşriyâtı, Ahmet Sait Tab’ı, 1940.
- ^ Muhammed Ebû Zehra, İslâm’da Siyâsî ve İ’tikadî Mezhepler Tarihi, Ethem Ruhi Fığlalı ve Osman Eskicioğlu Tercümesi, Yağmur, İstanbul, 1970.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Tausch, Arno (2023). Political Islam and Religiously Motivated Political Extremism. SpringerBriefs in Political Science. Springer, Cham. https://doi.org/10.1007/978-3-031-24854-2_2 19 Nisan 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Published 16 February 2023, Print ISBN 978-3-031-24853-5; open access: https://link.springer.com/book/10.1007/978-3-031-24854-2 23 Şubat 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
