Hulûl, cisimleşme ya da enkarnasyon, yaygın olarak farklı dini inançlara göre Tanrı'nın beden alması, görünüş alanına çıkması veya evren ve insanla bütünleşmesi anlamlarından birine denk gelmektedir.^[1] Hint inançlarına göre Tanrı Vişnu değişik dönemlerde değişik insanların şekline girer ve insanlara yol gösterir. Ana akım Hristiyanlık inancına göre Tanrı'nın, Teslis'in ikinci hipostazı ve Tanrı'nın oğlu İsa'nın vücudu biçiminde beden alarak insan olduğuna inanılır. İslam'da ise bu inanç, Sünni ve İmami Şii İslam'ın tevhid (Allah'ın birliği) inancıyla bağdaşmamakla beraber Ghulat-i Şîʿa'da mevcuttur.

Hûlul inancı, Ghulat-i Şîʿa fırkalarında Allah'ın Ali bin Ebu Talib'in vücuduna rücû ederek onunla bütünleşmesi yani onda beden bularak cisimleşmesi anlamında kullanılır.^[2] Bektaşilik'e girmesi ise Balım Sultan sayesinde olmuştur.^[3] Hûlul bilinen tanımı ile Vahdet-i Vücud'ta şu anlamlara gelir:

• 1. Girme, Arapça: duhûl; bir şeyin içine geçme.
• 2. Erişme, gelip çatma, Arapça: vusûl; Hûlûl-i şitâ; Kışın erişmesi, ramâzan-ı şerifin Hûlûlü.
• 3. Tenâsüh akidesinde inançlara göre bir ruhun başka bir bedene girmesi. Arapça: tecessüm; (hal) Hûlûl-i dâhili, Hûlûl-i hârici; Sıvıların ve gazların hayvani ve nebatî zarların arasından öteye geçmeleri.

• Antropomorfizm
• Mücessime

• Şiîlik'te hûlul inancı