เตช บุนนาค เลขาธิการสภากาชาดไทย กรรมการสภาลูกเสือไทย กรรมการมูลนิธิสถาบันการต่างประเทศสราญรมย์ อุปนายกกรรมการอำนวยการวชิราวุธวิทยาลัย^[1] อดีตเอกอัครราชทูตไทย ประจำประเทศสหรัฐอเมริกา ในสมัยของประธานาธิบดีบิล คลินตัน^[2] ดำรงตำแหน่งเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศนับตั้งแต่เดือนกรกฎาคม 2551^[3] หลังการลาออกของนายนพดล ปัทมะ เนื่องจากขณะนั้นนายเตช เป็นข้าราชการพลเรือนในพระองค์ รับราชการอยู่ที่สำนักราชเลขาธิการ นายสมัคร สุนทรเวชจึงได้ไปขอพระราชทานนายเตชจากพระบาทสมเด็จพระมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร ให้มาดำรงตำแหน่งแทน^[4][5] ในต้นเดือนกันยายน พ.ศ. 2551 มีรายงานว่านายเตชได้ลาออกจากตำแหน่ง โดยให้เหตุผลว่าต้องไปดูแลภรรยาที่ป่วย^[6]

หลัง รัฐประหารในประเทศไทย พ.ศ. 2557 ได้รับแต่งตั้งเป็นที่ปรึกษาผู้ทรงคุณวุฒิของคณะกรรมการเตรียมการปฏิรูปประเทศ ตามคำสั่งนายกรัฐมนตรีที่ 8/2560 ^[7]

เตช บุนนาค หรือ ดร.เตช บุนนาค เกิดเมื่อวันที่ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2486^[8] เป็นบุตรของนายตุล บุนนาค อดีตกรมวังผู้ใหญ่ สำนักพระราชวัง กับนางจันทร์แจ่ม บุนนาค (สกุลเดิม อินทุโสภณ) มีน้องชายชื่อ นายติ๋ว บุนนาค เป็นหลานปู่ของพระยาอภิบาลราชไมตรี (ต่อม บุนนาค) (อดีตรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ และปลัดกระทรวงการต่างประเทศ) กับคุณหญิง สน (สกุลเดิม แสง-ชูโต)^[9][10] จบระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นจากโรงเรียนวชิราวุธวิทยาลัย แล้วได้เป็นนักเรียนทุนรัฐบาลไทยไปศึกษาต่อที่ประเทศอังกฤษ จนจบระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายที่วิทยาลัยมาลเวิร์น ประเทศอังกฤษ^[11] ระดับปริญญาตรีเกียรตินิยมและระดับปริญญาโทที่วิทยาลัยคิงส์ (King’s College) มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ ประเทศอังกฤษ และระดับปริญญาเอกทางด้านประวัติศาสตร์ ที่วิทยาลัยเซ็นต์แอนโทนีส์ (St Antony’s College) มหาวิทยาลัยออกซฟอร์ด ประเทศอังกฤษ

ดร.เตช บุนนาค เริ่มรับราชการกระทรวงการต่างประเทศ ตั้งแต่ พ.ศ. 2512 ในตำแหน่งเลขานุการโท กรมสารนิเทศ และกรมการเมือง ต่อจากนั้นก็ได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็นผู้อำนวยการกองนโยบายเศรษฐกิจและการคลัง สำนักงานอาเซียนแห่งประเทศไทย เป็นรองเลขาธิการสำนักงานอาเซียนแห่งประเทศไทย เป็นเอกอัครราชทูตประจำกระทรวงการต่างประเทศ และรองปลัดกระทรวงการต่างประเทศ

นอกจากนี้แล้วยังได้รับการแต่งตั้งเป็นเอกอัครราชทูตไทย ณ กรุงปักกิ่ง สาธารณรัฐประชาชนจีน, นครเจนีวา สมาพันธรัฐสวิส, กรุงปารีส สาธารณรัฐฝรั่งเศส, กรุงวอชิงตัน ดี.ซี. ประเทศสหรัฐอเมริกา และได้รับตำแหน่งสูงสุดในกระทรวงการต่างประเทศ คือ ปลัดกระทรวงการต่างประเทศ จากนั้นจึงได้โอนมารับตำแหน่งที่ปรึกษาสำนักราชเลขาธิการ ระดับ 11 จนเกษียณอายุราชการ

ในปี พ.ศ. 2551 หลังการลาออกของนายนพดล ปัทมะ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ นายเตช บุนนาคได้รับการแต่งตั้งเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศแทน แต่อย่างไรก็ตามนายเตช บุนนาคก็ได้ลาออกจากตำแหน่งหลังจากทำงานได้เพียงเดือนเศษเท่านั้น และไม่ได้รับโปรดเกล้าฯให้กลับเข้าไปรับราชการที่สำนักราชเลขาธิการอีก

นอกจากนี้ยังดำรงตำแหน่งสำคัญทางวิชาการหลายสาขา อาทิเช่น

• ประธานคณะกรรมการอำนวยการสถาบันเทคโนโลยีแห่งเอเชีย (AIT)
• ประธานคณะกรรมาธิการว่าด้วยการส่งเสริมความร่วมมือด้านวัฒนธรรมไทย-กัมพูชา
• ประธานคณะกรรมการสมาคมวัฒนธรรมไทย-กัมพูชา
• ที่ปรึกษากิตติมศักดิ์คณะมนตรีสถาบันความร่วมมือเพื่อพัฒนาเศรษฐกิจลุ่มน้ำโขง
• เลขาธิการสมาคมไทย-ลาวเพื่อมิตรภาพ
• ที่ปรึกษาสมาคมสังคมศาสตร์แห่งประเทศไทย
• กรรมการบริหารศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร^[12]

ในปี 2564 ได้รับโปรดเกล้าฯ แต่งตั้งเป็นเลขาธิการสภากาชาดไทย แทน แผน วรรณเมธี^[13]

• พ.ศ. 2535 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นสูงสุด มหาปรมาภรณ์ช้างเผือก (ม.ป.ช.)^[14]
• พ.ศ. 2530 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นสูงสุด มหาวชิรมงกุฎ (ม.ว.ม.)^[15]
• พ.ศ. 2547 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้า ชั้นที่ 2 ทุติยจุลจอมเกล้าวิเศษ (ท.จ.ว.) (ฝ่ายหน้า)^[16]
• พ.ศ. 2546 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่สรรเสริญยิ่งดิเรกคุณาภรณ์ ชั้นที่ 2 ทุติยดิเรกคุณาภรณ์ (ท.ภ.)^[17]
• พ.ศ. 2537 – เหรียญจักรพรรดิมาลา (ร.จ.พ.)^[18]
• พ.ศ. 2547 – เหรียญกาชาดสมนาคุณ ชั้นที่ 1 (เหรียญทอง)

•  บริเตนใหญ่ :
  • พ.ศ. 2515 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์รอยัลวิกตอเรียนเชน
•  โบลิเวีย :
  • พ.ศ. 2532 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์แร้งแห่งเทือกเขาแอนดีส ชั้นที่ 3^[19]
•  รัฐอธิปไตยทหารออร์เดอร์ ออฟ มอลตา :
  • พ.ศ. 2535 – เครื่องอิสริยาภรณ์โปรเมอริโต เมลิเตนซี ชั้นที่ 2 (พลเรือน)^[20]
•  ฝรั่งเศส :
  • พ.ศ. 2543 – เครื่องอิสริยาภรณ์แห่งชาติฝรั่งเศส ชั้นที่ 2^[21]
•  บรูไน :
  • พ.ศ. 2545 – เครื่องอิสริยาภรณ์เสรี ปาดูกา มาห์โกตาบรูไน ชั้นที่ 3^[22]
•  สวีเดน :
  • พ.ศ. 2546 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์ดาวขั้วโลก ชั้นประถมาภรณ์^[23]
•  เนเธอร์แลนด์ :
  • พ.ศ. 2547 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์ออเรนจ์-นัสเซา ชั้นอัศวินมหากางเขน^[24]
•  ญี่ปุ่น :
  • พ.ศ. 2558 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อาทิตย์อุทัย ชั้นที่ 2^[25]

• เตชเคยสมรสกับนางเจน แบรมลี่ ชาวอังกฤษ มีบุตรีชื่อ จารุ บุนนาค^[9] ปัจจุบันสมรสกับเพ็ญศรี (สกุลเดิม อมาตยกุล) มีบุตรีชื่อ ดร. ยาใจ บุนนาค นักการฑูตชำนาญการ กรมสารนิเทศ^[9]

• สัมภาษณ์พิเศษ เตช บุนนาค สำเนาจาก มติชน 15 กันยายน 2551

ด ค ก คณะรัฐมนตรีคณะที่ 57 ของไทย
นายกรัฐมนตรี	สมัคร สุนทรเวช สมชาย วงศ์สวัสดิ์ †
รองนายกรัฐมนตรี	สมชาย วงศ์สวัสดิ์ มิ่งขวัญ แสงสุวรรณ สุรพงษ์ สืบวงศ์ลี สหัส บัณฑิตกุล สนั่น ขจรประศาสน์ สุวิทย์ คุณกิตติ มั่น พัธโนทัย โกวิท วัฒนะ
สำนักนายกรัฐมนตรี	ชูศักดิ์ ศิรินิล จักรภพ เพ็ญแข
กลาโหม	สมัคร สุนทรเวช
การคลัง	สุรพงษ์ สืบวงศ์ลี ประดิษฐ์ ภัทรประสิทธิ์ ระนองรักษ์ สุวรรณฉวี สุชาติ ธาดาธำรงเวช พิชัย นริพทะพันธุ์
การต่างประเทศ	นพดล ปัทมะ เตช บุนนาค สาโรจน์ ชวนะวิรัช
การท่องเที่ยวและกีฬา	วีระศักดิ์ โควสุรัตน์
การพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์	สุธา ชันแสง ชวรัตน์ ชาญวีรกูล อนุสรณ์ วงศ์วรรณ
เกษตรและสหกรณ์	สมศักดิ์ ปริศนานันทกุล สมพัฒน์ แก้วพิจิตร ธีระชัย แสนแก้ว
คมนาคม	สันติ พร้อมพัฒน์ ทรงศักดิ์ ทองศรี อนุรักษ์ จุรีมาศ
ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม	อนงค์วรรณ เทพสุทิน
เทคโนโลนีสารสนเทศและการสื่อสาร	มั่น พัธโนทัย
พลังงาน	พูนภิรมย์ ลิปตพัลลภ
พาณิชย์	มิ่งขวัญ แสงสุวรรณ ไชยา สะสมทรัพย์ วิรุฬ เตชะไพบูลย์ บรรยิน ตั้งภากรณ์ พิเชษฐ์ ตันเจริญ
มหาดไทย	เฉลิม อยู่บำรุง โกวิท วัฒนะ สุพล ฟองงาม สิทธิชัย โควสุรัตน์ ประสงค์ โฆษิตานนท์
ยุติธรรม	สมพงษ์ อมรวิวัฒน์
แรงงาน	อุไรวรรณ เทียนทอง
วัฒนธรรม	อนุสรณ์ วงศ์วรรณ สมศักดิ์ เกียรติสุรนนท์
วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี	วุฒิพงศ์ ฉายแสง
ศึกษาธิการ	สมชาย วงศ์สวัสดิ์ บุญลือ ประเสริฐโสภา พงศกร อรรณนพพร
สาธารณสุข	ไชยา สะสมทรัพย์ ชวรัตน์ ชาญวีรกูล วิชาญ มีนชัยนันท์
อุตสาหกรรม	สุวิทย์ คุณกิตติ มิ่งขวัญ แสงสุวรรณ
โฆษกประจำสำนักนายกรัฐมนตรี	วิเชียรโชติ สุกโชติรัตน์ ณัฐวุฒิ ใสยเกื้อ ศุภรัตน์ นาคบุญนำ วีรินทร์ทิรา นาทองบ่อจรัส
รัฐมนตรีช่วยว่าการ † : รักษาการแทน พ้นจากตำแหน่ง

ด ค ก เสนาบดี และรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศของไทย
เสนาบดีกระทรวงการต่างประเทศ เจ้าพระยาภาณุวงศ์มหาโกษาธิบดี กรมพระยาเทวะวงศ์วโรปการ กรมหมื่นเทววงศ์วโรทัย พระศรีวิสารวาจา
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ พระศรีวิสารวาจา พระยาอภิบาลราชไมตรี พระยาพหลพลพยุหเสนา พระยาศรีเสนา ปรีดี พนมยงค์ เจ้าพระยาศรีธรรมาธิเบศ แปลก พิบูลสงคราม ดิเรก ชัยนาม หลวงวิจิตรวาทการ หม่อมราชวงศ์เสนีย์ ปราโมช ถวัลย์ ธำรงนาวาสวัสดิ์ หลวงอรรถกิติกำจร หม่อมเจ้าปรีดิเทพย์พงษ์ เทวกุล พจน์ สารสิน นายวรการบัญชา พระเจ้าวรวงศ์เธอ กรมหมื่นนราธิปพงศ์ประพันธ์ ถนัด คอมันตร์ จรูญพันธ์ อิศรางกูร ณ อยุธยา ถนอม กิตติขจร พิชัย รัตตกุล ชาติชาย ชุณหะวัณ พิชัย รัตตกุล อุปดิศร์ ปาจรียางกูร สิทธิ เศวตศิลา สุบิน ปิ่นขยัน อาทิตย์ อุไรรัตน์ อาสา สารสิน ปองพล อดิเรกสาร ประสงค์ สุ่นศิริ ทักษิณ ชินวัตร กระแส ชนะวงศ์ เกษมสโมสร เกษมศรี อำนวย วีรวรรณ ประจวบ ไชยสาส์น สุรินทร์ พิศสุวรรณ สุรเกียรติ์ เสถียรไทย กันตธีร์ ศุภมงคล นิตย์ พิบูลสงคราม นพดล ปัทมะ เตช บุนนาค สาโรจน์ ชวนะวิรัช สมพงษ์ อมรวิวัฒน์ กษิต ภิรมย์ สุรพงษ์ โตวิจักษณ์ชัยกุล ธนะศักดิ์ ปฏิมาประกร ดอน ปรมัตถ์วินัย ปานปรีย์ พหิทธานุกร มาริษ เสงี่ยมพงษ์ (รัฐมนตรีช่วย) ดิเรก ชัยนาม หลวงวิจิตรวาทการ พระสุทธิอรรถนฤมนตร์ หม่อมเจ้านนทิยาวัด สวัสดิวัตน์ พจน์ สารสิน เขมชาติ บุณยรัตพันธุ์ รักษ์ ปันยารชุน วิสูตร อรรถยุกติ จิตติ สุจริตกุล สง่า กิตติขจร ชาติชาย ชุณหะวัณ เล็ก นานา ประเทือง คำประกอบ วงศ์ พลนิกร อรุณ ภาณุพงศ์ ประพาส ลิมปะพันธุ์ อำนวย ยศสุข จรัส พั้วช่วย วิเชียร วัฒนคุณ สมบัติ ศรีสุรินทร์ สุรินทร์ พิศสุวรรณ ประชา คุณะเกษม หม่อมราชวงศ์เทพ เทวกุล พิทักษ์ อินทรวิทยนันท์ ธวัชวงศ์ ณ เชียงใหม่ หม่อมราชวงศ์สุขุมพันธุ์ บริพัตร ปรีชา เลาหพงศ์ชนะ สวนิต คงสิริ ดอน ปรมัตถ์วินัย วีระศักดิ์ ฟูตระกูล จักรพงษ์ แสงมณี