สมศักดิ์ เกียรติสุรนนท์ ม.ป.ช., ม.ว.ม.
สมศักดิ์ ใน พ.ศ. 2555
ประธานรัฐสภาไทย และ ประธานสภาผู้แทนราษฎร
ดำรงตำแหน่ง 3 สิงหาคม พ.ศ. 2554 – 9 ธันวาคม พ.ศ. 2556 (2 ปี 129 วัน)
กษัตริย์	พระบาทสมเด็จพระมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร
นายกรัฐมนตรี	อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร
ก่อนหน้า	ชัย ชิดชอบ
ถัดไป	พรเพชร วิชิตชลชัย (ประธานสภานิติบัญญัติแห่งชาติ)
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรม
ดำรงตำแหน่ง 24 กันยายน พ.ศ. 2551 – 2 ธันวาคม พ.ศ. 2551 (0 ปี 69 วัน)
นายกรัฐมนตรี	สมชาย วงศ์สวัสดิ์
ก่อนหน้า	สมพงษ์ อมรวิวัฒน์
ถัดไป	พีระพันธุ์ สาลีรัฐวิภาค
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงวัฒนธรรม
ดำรงตำแหน่ง 2 สิงหาคม พ.ศ. 2551 – 9 กันยายน พ.ศ. 2551 (0 ปี 69 วัน)
นายกรัฐมนตรี	สมัคร สุนทรเวช
ก่อนหน้า	อนุสรณ์ วงศ์วรรณ
ถัดไป	วรวัจน์ เอื้ออภิญญกุล
สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร จังหวัดขอนแก่น
ดำรงตำแหน่ง 24 เมษายน พ.ศ. 2526 – 9 ธันวาคม พ.ศ. 2556 (30 ปี 229 วัน)
เขตเลือกตั้ง	เขต 2 (2526) เขต 3 (2529) เขต 4 (2535,2538,2539,2550) เขต 6 (2544,2548,2554)
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	27 มิถุนายน พ.ศ. 2497 (70 ปี) อำเภอน้ำพอง จังหวัดขอนแก่น ประเทศไทย
ศาสนา	พุทธ
พรรคการเมือง	เพื่อไทย (2551 - ปัจจุบัน) พลังประชาชน (2550 - 2551) ไทยรักไทย (2544 - 2549) ความหวังใหม่ (2535 - 2538) กิจสังคม (2529 - 2535) (2538 -​ 2544)​
ศิษย์เก่า	มหาวิทยาลัยขอนแก่น

สมศักดิ์ เกียรติสุรนนท์ (เกิด: 27 มิถุนายน พ.ศ. 2497) เป็นนักการเมืองชาวไทย อดีตประธานรัฐสภาและอดีตประธานสภาผู้แทนราษฎร^[1] รองหัวหน้าพรรคเพื่อไทย ประธานสภาสถาบันพระปกเกล้า สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดขอนแก่น พรรคเพื่อไทย อดีตรัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรม และอดีตรัฐมนตรีว่าการกระทรวงวัฒนธรรม

สมศักดิ์ เกียรติสุรนนท์ เกิดเมื่อวันที่ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2497 เป็นบุตรของนายสงวน และนางเพ่ง เกียรติสุรนนท์ นายสมศักดิ์สำเร็จการศึกษาระดับมัธยมศึกษาจากโรงเรียนขอนแก่นวิทยายน ระดับปริญญาตรี วิศวกรรมศาสตร์บัณฑิต จากมหาวิทยาลัยขอนแก่น และจบปริญญาโท วิศวกรรมศาสตร์มหาบัณฑิต จากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ปริญญาดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์สาขาการเมือง จากมหาวิทยาลัยอเมริกา ประเทศสหรัฐอเมริกาปริญญาดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์สาขาศาสนศาสตร์ จากมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย และปริญญาศิลปศาสตรดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี

หลังรัฐประหารในประเทศไทย พ.ศ. 2557 วันที่ 8 กันยายน พ.ศ. 2559 คณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ มีมติให้ดำเนินคดีอาญาต่อเขา เนื่องจากไม่ตรวจทานร่างรัฐธรรมนูญ ^[2]

สมศักดิ์ เริ่มต้นเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรของจังหวัดขอนแก่น สังกัดพรรคกิจสังคม นายสมศักดิ์ นับได้ว่าเป็นประธานรัฐสภาคนที่ 2 ที่เป็นชาวขอนแก่น ได้รับฉายาว่า "ขุนค้อน" ตั้งแต่ครั้งที่ดำรงตำแหน่งรองประธานสภาผู้แทนราษฎรครั้งแรก เมื่อ พ.ศ. 2540 สังกัดพรรคความหวังใหม่ ได้นำค้อนขึ้นมาเคาะบัลลังก์ แบบเดียวกับที่ใช้ในศาลยุติธรรมในต่างประเทศ เพื่อระงับเหตุเมื่อเกิดการถกเถียงกันในสภา

เดิมสมศักดิ์เป็นแกนนำกลุ่มอีสานพัฒนา แต่เมื่อนายสมศักดิ์เข้ารับตำแหน่งเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงวัฒนธรรมในรัฐบาลของนายสมัคร สุนทรเวช ทำให้เกิดความขัดแย้งกันในกลุ่ม นายสมศักดิ์จึงแยกตัวออกไปตั้งกลุ่มใหม่คือกลุ่มขุนค้อน จนกระทั่งในวันที่ 9 กันยายน พ.ศ. 2551 ศาลรัฐธรรมนูญวินิจฉัยกรณี นายสมัคร สุนทรเวช จัดรายการชิมไปบ่นไป และยกโขยง 6 โมงเช้า มีมติเอกฉันท์ให้พ้นจากตำแหน่งนายกรัฐมนตรี ทำให้คณะรัฐมนตรีทั้งคณะสิ้นสุดลง

ต่อมาในวันที่ 17 กันยายน พ.ศ. 2551 มีการลงมติเลือกนายกรัฐมนตรี นายสมชาย วงศ์สวัสดิ์ ได้รับเลือกด้วยคะแนน 298 ต่อ 163 (นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ) โดยมีพระบรมราชโองการโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมแต่งตั้งนายสมชาย เป็นนายกรัฐมนตรีในวันที่ 18 กันยายน ต่อมาในวันที่ 24 กันยายน มีพระบรมราชโองการโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมแต่งตั้ง คณะรัฐมนตรีคณะที่ 58 ของประเทศไทย โดยนายสมศักดิ์ได้รับตำแหน่งเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรม^[3] ต่อมาในวันที่ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2551 ศาลรัฐธรรมนูญมีมติให้ยุบพรรคพลังประชาชน และตัดสิทธิ์ทางการเมืองของคณะกรรมการบริหารพรรคคนละ 5 ปี ทำให้นายสมชาย วงศ์สวัสดิ์ นายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม ซึ่งดำรงตำแหน่งรองหัวหน้าพรรคพลังประชาชน รักษาการหัวหน้าพรรคพลังประชาชน ต้องพ้นจากตำแหน่ง จึงส่งผลให้คณะรัฐมนตรีทั้งคณะสิ้นสุดลง

จากนั้นจึงได้ย้ายมาร่วมงานกับพรรคเพื่อไทย และได้รับเลือกให้ดำรงตำแหน่งรองหัวหน้าพรรค เมื่อเดือนกันยายน พ.ศ. 2553^[4] ต่อมาในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2554 ได้รับเลือกตั้งเป็น ส.ส.จังหวัดขอนแก่น และได้รับเลือกจากสภาผู้แทนราษฎร ให้ดำรงตำแหน่งประธานสภาผู้แทนราษฎร เมื่อวันที่ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2554^[5] ต่อมาปลายปี พ.ศ. 2554 สื่อมวลชนประจำสภาผู้แทนราษฎร ได้ตั้งฉายานักการเมือง ประจำปี 2554 โดยที่นายสมศักดิ์ ได้รับฉายาว่า "ค้อนปลอม ตราดูไบ" อันเนื่องมาจากการให้สัมภาษณ์ยอมรับของนายสมศักดิ์ ว่าได้เดินทางไปพบ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร ก่อนที่จะมีการเลือกประธานสภาผู้แทนราษฎร อีกทั้งคำพูดของนายสมศักดิ์ ยังถูกจัดว่าเป็นวาทะแห่งปี คือ "คำวินิจฉัยประธานถือเป็นที่สิ้นสุด จะผิดหรือถูกเป็นอีกเรื่องหนึ่ง"^[6]

ในวันที่ 30 พฤษภาคม และ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 นาย สมศักดิ์ เกียรติสุรนนท์ ได้พยายามเสนอให้มีการพิจารณาร่างพระราชบัญญัติปรองดองแห่งชาติ การพยายามให้สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรพิจารณากฎหมายนี้เป็นการเร่งด่วน ส่งผลให้ เขาเป็นประธานสภาคนแรก ที่ถูกทำร้ายร่างกายด้วยการขว้างสิ่งของระหว่างการประชุมสภาผู้แทนราษฎร และเป็นประธานสภาผู้แทนราษฎรคนแรกที่ตำรวจนำตัวเขาออกไปข้างนอกระหว่างการประชุม ^[7]

• พ.ศ. 2540 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นสูงสุด มหาปรมาภรณ์ช้างเผือก (ม.ป.ช.)^[8]
• พ.ศ. 2539 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นสูงสุด มหาวชิรมงกุฎ (ม.ว.ม.)^[9]

• ประวัตินายสมศักดิ์ เกียรติสุรนนท์ จากเว็บไซต์พรรคพลังประชาชน เก็บถาวร 2008-09-19 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ สมศักดิ์ เกียรติสุรนนท์

ก่อนหน้า		สมศักดิ์ เกียรติสุรนนท์		ถัดไป
ชัย ชิดชอบ		ประธานรัฐสภา ประธานสภาผู้แทนราษฏร (3 สิงหาคม พ.ศ. 2554 – 9 ธันวาคม พ.ศ. 2556)		พรเพชร วิชิตชลชัย ประธานสภานิติบัญัติแห่งชาติปฏิบัติหน้าที่ประธานรัฐสภา
สมพงษ์ อมรวิวัฒน์		รัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรม (24 กันยายน พ.ศ. 2551 – 2 ธันวาคม พ.ศ. 2551)		พีระพันธุ์ สาลีรัฐวิภาค
อนุสรณ์ วงศ์วรรณ		รัฐมนตรีว่าการกระทรวงวัฒนธรรม (2 สิงหาคม พ.ศ. 2551 – 9 กันยายน พ.ศ. 2551)		วรวัจน์ เอื้ออภิญญกุล