ตองจี
เมือง
เมืองตองจี
ตองจี ที่ตั้งเมืองตองจีในประเทศพม่า
พิกัด: 20°47′01.08″N 97°02′07.30″E / 20.7836333°N 97.0353611°E / 20.7836333; 97.0353611
ประเทศ	พม่า
รัฐ	รัฐฉาน
จังหวัด	ตองจี
อำเภอ	ตองจี
ความสูง	4,590 ฟุต (1,400 เมตร)
ประชากร
• ทั้งหมด	200,000 คน
• ชาติพันธุ์	ไทใหญ่, ปะโอ, พม่า, พม่าเชื้อสายจีน, พม่าเชื้อสายอินเดีย, กุรข่า
• ศาสนา	พุทธ, คริสต์, อิสลาม
เขตเวลา	UTC+6.30 (เวลามาตรฐานพม่า)

ตองจี (พม่า: တောင်ကြီး, เอ็มแอลซีทีเอส: taungkri:, ออกเสียง: [tàʊ̯ɰ̃.d͡ʑí]; ไทใหญ่: တွင်ႇၵျီး, ออกเสียง: [tɔ̀ŋ.kjí] ต่องกฺยี๊) เป็นเมืองหลักของรัฐฉานในประเทศพม่า ห่างจากอำเภอแม่สาย จังหวัดเชียงราย ไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือประมาณ 480 กิโลเมตร ตั้งอยู่บนภูเขาสูง เนื้อที่ประมาณ 24 ตารางกิโลเมตร อากาศค่อนข้างเย็นตลอดปี สูงกว่าระดับน้ำทะเล 4,712 ฟุต ชื่อตองจีเป็นภาษาพม่า มาจากคำว่า ตอง แปลว่า ภูเขา และ จี้ แปลว่า ใหญ่^[1]

ก่อนที่จะมีการล่าอาณานิคมของประเทศอังกฤษ ตองจีเป็นเพียงแค่หมู่บ้านขนาดเล็ก ประกอบด้วยกระท่อมเพียงไม่กี่หลัง ตั้งอยู่บนพื้นที่ของไหล่เขาสะตวงในภูเขาฉาน อาศัยโดยชนชาติไทใหญ่ในเวลานั้น

แต่เมื่ออังกฤษได้ยึดครองพม่าแล้ว หมู่บ้านตองจีได้พัฒนากลายเป็นหัวเมืองใหญ่และถูกตั้งเป็นเมืองหลวงของรัฐฉานใต้ ซึ่งการพัฒนาความทันสมัยของตองจีเริ่มในปี พ.ศ. 2437 เมื่ออังกฤษย้ายสำนักงานบริหารมาตั้ง ณ ฝั่งตะวันออกของทะเลสาบอี้นเล่ ด้วยเหตุผลด้านสุขภาพและภูมิศาสตร์

จนกระทั่งปี พ.ศ. 2449 มีการตั้งบ้านเรือนนับพันหลัง เนื่องจากความไม่สงบในรัฐฉานในช่วงต้นคริสต์ทศวรรษ 1900 ตองจีซึ่งเป็นเมืองหัวหน้ากองทหารตำรวจและศูนย์กลางการจัดหาอาหารของกองทัพ ทำให้คนหลายเชื้อชาติเข้ามาอาศัยอยู่ ณ ที่นี่

ในระหว่างสงครามโลกครั้งที่สองประเทศไทยได้ส่งกองทัพพายัพเข้าผนวกเมืองตองจีรวมเข้าเป็นส่วนหนึ่งของสหรัฐไทยเดิม จนกระทั่งภายหลังสงครามไทยได้ส่งมอบเมืองคืนให้กับกองพลอินเดียที่ 7 เมื่อวันที่ 22 กันยายน พ.ศ. 2488 รัฐบาลไทยสมัยนายควง อภัยวงศ์ คืนดินแดนส่วนนี้ให้กับสหประชาชาติ ภายหลังอังกฤษได้รวมดินแดนนี้เข้ากับพม่าในเวลาต่อมา

เมืองตองจีนับเป็นแหล่งท่องเที่ยวยอดนิยมของนักท่องเที่ยว ภายในเมืองมีตลาดห้าวัน ซึ่งเป็นสถานที่ที่เกษตรกรจากทั่วพื้นที่จะนำผลิตภัณฑ์ทางการเกษตรมาจำหน่าย แต่เมื่อมีการพัฒนาเมืองมากขึ้นความสำคัญของตลาดสดก็ลดลงอย่างเห็นได้ชัด อย่างไรก็ตามประเพณีการซื้อขายในตลาดยังคงได้รับความสนใจในเมืองเล็ก ๆ ที่ห่างไกล เช่น บริเวณทะเลสาบอี้นเล่ เป็นต้น นอกจากนี้ยังมีผลิตภัณฑ์หัตถกรรมและสถานที่ท่องเที่ยวหลายแห่ง

ไม่มีอุตสาหกรรมสำคัญในตองจี อดีตตองจีเคยเป็นจุดแลกเปลี่ยนสินค้าสำคัญสำหรับผลิตภัณฑ์ทางการเกษตรของเมืองต่างๆในรัฐฉานใต้ อย่างไรก็ตามเนื่องจากข้อบังคับเกี่ยวกับการกำหนดเขตแดนที่เพิ่งมีการปรับเปลี่ยนของรัฐบาลพม่า การค้าขายส่วนใหญ่จึงได้ถูกย้ายไปยังเมืองใหม่ เอทาร์ยา

อีกหนึ่งรายได้เศรษฐกิจของตองจี คือการทำฟาร์มและเกษตรกรรมต่าง ๆ เกษตรกรในเขตตองจี ส่วนใหญ่เป็นกลุ่มชาติพันธุ์ไทใหญ่และปะโอ ผลิตภัณฑ์ทางการเกษตรหลักของตองจีคือ มันฝรั่ง ใบชา มะเขือเทศ ถั่ว และผลไม้ตามฤดูกาล

ตองจีแบ่งการปกครองเป็น 20 เขต ได้แก่^[2]

• เขตเจ้าสามทุน
• เขตหนองพิอู
• เขตนาซิฮี
• เขตซานดากอง
• เขตยะแม่ตาชี
• เขตมงซุน
• เขตซีกอน
• เขตกางตา
• เขตซีฟาน
• เขตซานตา
• เขตตองจีซู
• เขตเอียมาเอีย
• เขตมาโอ
• เขตซีปาน
• เขตนาออก
• เขตโปตา
• เขตเมงกะลาอูโกโฮง
• เขตลางมาตอ
• เขตลิตอง

• สำรวจ "เชียงราย-ตองจี" เส้นทางท่องเที่ยว-การค้า สายใหม่

ด ค ก  รัฐฉาน
เมืองหลวง: ตองจี
ฉานตะวันออก	จังหวัดเชียงตุง อำเภอเชียงตุง อำเภอเมืองขาก อำเภอเมืองเพียง กิ่งอำเภอต่งตา จังหวัดท่าขี้เหล็ก อำเภอท่าขี้เหล็ก อำเภอเมืองพยาก เขตปกครองพิเศษที่ 4 กิ่งอำเภอเชียงลาบ กิ่งอำเภอท่าเดื่อ จังหวัดเมืองต๋น อำเภอเมืองต๋น กิ่งอำเภอปุ่งป่าแขม จังหวัดเมืองสาด อำเภอเมืองสาด กิ่งอำเภอเมืองขก จังหวัดเมืองยอง อำเภอเมืองยอง กิ่งอำเภอเมืองยู้ จังหวัดเมืองยาง อำเภอเมืองยาง กิ่งอำเภอเมืองป๊อก จังหวัดเมืองลา อำเภอเมืองลา เขตปกครองพิเศษที่ 4
ฉานใต้	จังหวัดกาดล้อ อำเภอกาดล้อ อำเภอผายขุ่น อำเภอยองห้วย จังหวัดดอยแหลม อำเภอดอยแหลม อำเภอเมืองกึ๋ง อำเภอลายข้า กิ่งอำเภอปางโหลง จังหวัดตองจี อำเภอตองจี อำเภอล้อกจอก กิ่งอำเภอจ้อกตะโลงจี กิ่งอำเภออางตอ จังหวัดน้ำจาง อำเภอกุ๋นเหง อำเภอน้ำจาง อำเภอเมืองนาย กิ่งอำเภอก๋าหลี กิ่งอำเภอโขหลำ กิ่งอำเภอเชียงตอง จังหวัดเมืองสู้ อำเภอเก๊ซี้ อำเภอเมืองสู้ กิ่งอำเภอเมืองจ๋าง กิ่งอำเภอเมืองหนอง จังหวัดล้างเค้อ อำเภอล้างเค้อ อำเภอหมอกใหม่ อำเภอเมืองปั่น กิ่งอำเภอเมืองทา กิ่งอำเภอหัวเมือง พื้นที่ปกครองตนเองดะนุ อำเภอป๊างตะร่า1 อำเภอยหว่าหง่าน1 พื้นที่ปกครองตนเองปะโอ อำเภอปางล้อง1 อำเภอสี่แส่ง1 อำเภอหัวพง1 กิ่งอำเภอหนองตะยา1
ฉานเหนือ	จังหวัดก้ดขาย อำเภอก้ดขาย กิ่งอำเภอเมืองแงโหลง จังหวัดจ๊อกแม้ อำเภอจ๊อกแม้ อำเภอน้ำตู้ อำเภอสี่ป้อ อำเภอหนองเขียว กิ่งอำเภอเมืองง่อ กิ่งอำเภอเมืองโหลง จังหวัดต้างย้าน อำเภอต้างย้าน อำเภอเมืองไหย จังหวัดเมืองมีด อำเภอม่านเป๊ง อำเภอเมืองมีด จังหวัดล่าเสี้ยว อำเภอกุ๋นโหลง อำเภอล่าเสี้ยว อำเภอแสนหวี จังหวัดเล่าไก่ ดูที่ พื้นที่ปกครองตนเองโกก้าง จังหวัดหมากหมัง ดูที่ เขตปกครองตนเองว้า จังหวัดหมู่เจ้ อำเภอน้ำคำ อำเภอหมู่เจ้ กิ่งอำเภอบ้านเฮว กิ่งอำเภอป่างซาย กิ่งอำเภอเมืองโก จังหวัดหัวป่าง ดูที่ เขตปกครองตนเองว้า พื้นที่ปกครองตนเองโกก้าง อำเภอกุ๊งจ้าง อำเภอเล่าไก่ กิ่งอำเภอชิงโสยหอ กิ่งอำเภอบ่อไท่ พื้นที่ปกครองตนเองปะหล่อง อำเภอน้ำสั่น อำเภอม่านต้ง เขตปกครองตนเองว้า อำเภอนาฟาน อำเภอปางซาง อำเภอปางหวาย อำเภอเมืองใหม่ อำเภอหมากหมัง อำเภอหัวป่าง กิ่งอำเภอน้ำตึ๊ก กิ่งอำเภอป่างโหลง
เมือง	ตองจี ฉ่วยหย่อง ยองห้วย เมืองสอก น้ำป๋าน หอปอง วานเย็น สี่แส่ง จำมกา สะกอย เมืองปาย ผายขุ่น ปางล้อง กาดล้อ ส่าเมืองคำ แฮโฮ ป๊างตะร่า โมญีง ล้อกจอก บาถู เชียงคำ เมืองลัง อังดอว์ ก๊อกกุ ดอยแหลม ปางโหลง (ปางหลวง) เมืองป๋อน น้ำจั๋ง เมืองสิต เมืองนาย ล้างเค้อ หมอกใหม่ นาบอน เมืองทา เมืองจ๊อด เมืองหาง เมืองปั่น ท่าซาง ท่าก้อ เชียงตอง เชียงลม คุนอิง เมืองสาง เมืองสู้ เก๊ซี้ เมืองกึ๋ง จ๊อกแม้ หนองเขียว สี่ป้อ เมืองตุง น้ำสั่น น้ำตู้ เมืองโหลง เมืองมีด เมืองเกลอ เมืองเย็น หมู่เจ้ น้ำคำ ก้ดขาย เมืองยุ เมืองจี เมืองโก เล่าไก่ กุ๋นโหลง ล่าเสี้ยว แสนหวี ดอยแลง เมืองไหย ต้างย้าน เมืองมาว เวียงเงิน เชียงตุง เมืองยาง เมืองปอก เมืองสาด เมืองเพียง เมืองตอน เมืองพยาก เมืองยอง เมืองกลอย เมืองว้า ท่าขี้เหล็ก เชียงลาบ
1 เป็นส่วนหนึ่งของจังหวัดตองจีด้วย