තාක්‍ෂණය යනු නිෂ්පාදනයේ භාවිතා වන ශිල්පීය ක්‍රම, කුසලතා, ක්‍රම සහ ක්‍රියාවලීන්ගේ එකතුවයි. භාණ්ඩ හෝ සේවා හෝ විද්‍යාත්මක විමර්ශනය වැනි අරමුණු සාක්ෂාත් කර ගැනීමේදී. තාක්‍ෂණය යනු ශිල්පීය ක්‍රම, ක්‍රියාවලි සහ ඒ හා සමාන දැනුම විය හැකිය, නැතහොත් ඒවායේ ක්‍රියාකාරිත්වය පිළිබඳ සවිස්තරාත්මක දැනුමක් නොමැතිව ක්‍රියාත්මක වීමට ඉඩ සැලසෙන පරිදි යන්ත්‍රවල කාවැද්දිය හැකිය. පද්ධති (උදා. යන්ත්‍ර) යෙදවුම් ලබා ගැනීමෙන් තාක්‍ෂණය යෙදවීම, පද්ධතියේ භාවිතයට අනුව එය වෙනස් කිරීම සහ ප්‍රතිඵලයක් ලබා ගැනීම තාක්‍ෂණික පද්ධති හෝ තාක්‍ෂණික පද්ධති ලෙස හැඳින්වේ.

තාක්ෂණයේ සරලම ආකාරය වන්නේ මූලික මෙවලම් සංවර්ධනය කිරීම හා භාවිතා කිරීමයි. ගින්න පාලනය කරන්නේ කෙසේද යන්න පිළිබඳ ප්‍රාග්ඓතිහාසික සොයාගැනීම හා පසුකාලීන නව ශිලා විප්ලවය මගින් පවතින ආහාර ප්‍රභවයන් වැඩි වූ අතර රෝදය සොයා ගැනීම මිනිසුන්ට ඔවුන්ගේ පරිසරය තුළ ගමන් කිරීමට සහ පාලනය කිරීමට උපකාරී විය. මුද්‍රණාලය, දුරකථනය සහ අන්තර්ජාලය ඇතුළු ඓතිහාසික කාලවල සිදු වූ වර්ධනයන් සන්නිවේදනය සඳහා භෞතික බාධක අඩු කර ඇති අතර මිනිසුන්ට ගෝලීය පරිමාණයෙන් නිදහසේ කටයුතු කිරීමට ඉඩ ලබා දී ඇත.

තාක්ෂණයට බොහෝ බලපෑම් ඇත. එය වඩාත් දියුණු ආර්ථිකයන් (වර්තමාන ගෝලීය ආර්ථිකය ඇතුළුව) සංවර්ධනය කිරීමට උපකාරී වී ඇති අතර විවේක පන්තියක නැගීමට ඉඩ දී තිබේ. බොහෝ තාක්‍ෂණික ක්‍රියාවලීන් මගින් පරිසර දූෂණය ලෙස හඳුන්වන අනවශ්‍ය අතුරු නිෂ්පාදන නිපදවන අතර පෘථිවි පරිසරයට අහිතකර ලෙස ස්වාභාවික සම්පත් ක්ෂය වේ. නවෝත්පාදනයන් සැමවිටම සමාජයක සාරධර්ම කෙරෙහි බලපෑම් ඇති කර ඇති අතර තාක්‍ෂණයේ ආචාර ධර්ම පිළිබඳ නව ප්‍රශ්න මතු කර තිබේ. මානව ඵලදායිතාව අනුව කාර්යක්ෂමතාව පිළිබඳ සංකල්පයේ නැගීම සහ ජෛව විද්‍යාවේ අභියෝග ඊට උදාහරණ වේ.

තාක්‍ෂණය භාවිතා කිරීම සම්බන්ධයෙන් දාර්ශනික විවාදයන් පැන නැගී ඇති අතර තාක්‍ෂණය මානව තත්ත්වය වැඩිදියුණු කරනවාද නැත්නම් එය නරක අතට හැරේද යන්න පිළිබඳව මතභේද පවතී. නව-ලුඩිස්වාදය, අරාජික-ප්‍රාථමිකවාදය සහ ඒ හා සමාන ප්‍රතිගාමී ව්‍යාපාරයන් තාක්‍ෂණයේ ව්‍යාප්තිය විවේචනය කරන අතර එය පරිසරයට හානි කරන බවත් මිනිසුන් en ත් කරන බවත් තර්ක කරයි; පාරභෞතිකවාදය සහ තාක්‍ෂණික ප්‍රගතිශීලිත්වය වැනි දෘෂ්ටිවාදයන්ගේ යෝජකයින් අඛණ්ඩව තාක්‍ෂණික ප්‍රගතිය සමාජයට හා මානව තත්වයට ප්‍රයෝජනවත් යැයි සිතති.