Zamek w Zwiahlu
 Pozostałości zamku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Typ budynku |
zamek |
| Ukończenie budowy |
1510 |
| Zniszczono |
1648, 1864–1865 |
| Odbudowano |
XVII w. |
| Pierwszy właściciel | |
| Kolejni właściciele |
Konstanty Wasyl Ostrogski, Aleksander Ostrogski, Jan Karol Chodkiewicz, Lubomirscy, Jerzy Lubomirski, Kacper Lubomirski[1], Potoccy[1] |
Położenie na mapie obwodu żytomierskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
 50°35′52″N 27°38′11″E/50,597778 27,636389
| |
Zamek w Zwiahlu – zamek zbudowany w miejscowości Zwiahel, nad rzeką Słucz w 1507 roku przez księcia Konstantego Ostrogskiego, hetmana, marszałka ziemi wołyńskiej[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]W 1648 roku większą część baszt i murów zamku zniszczyły wojska kozackie pod dowództwem pułkownika Krzywonosa[1] lecz ponownie został odbudowany[2]. Po Ostrogskich właścicielem zamku został Jan Karol Chodkiewicz, przez ślub z Anną Alojzą, córką Aleksandra, wnuka Konstantego Ostrogskiego. Kolejnymi właścicielami byli Lubomirscy, na mocy prawa sukcesyjnego, po bezdzietnej śmierci Anny[1]. Ks. Jerzy Lubomirski przywilejem 1731 r. wkłada obowiązek na miejscowych rzemieślników: mięć każdemu dobry muszkiet w celu obrony zamku[1]. W rodzinie Lubomirskich Zwiahel został do 1796 r.[1]
Architektura
[edytuj | edytuj kod]W 1766 r. warowny zamek był wokół obwiedziony murem z trzema bastionami[1], posiadał budynki mieszkalne i dziedziniec[2], lecz ks. Lubomirski, wojewoda bracławski, w grudniu 1765 r. dozwolił miejscowemu proboszczowi część murów zamkowych rozebrać, w celu użycia ich do nowo budującego się kościoła. Ostatecznego zaś zniszczenia dokonał młot kamieniarzy w 1864-65 r., gdy na dawnym dziedzińcu zamkowym, nad samym urwistym brzegiem Słuczy, stawiano cerkiew prawosławną[1]. Pod koniec koniec XIX wieku zostały zaledwo szczątki muru obwodowego z jedną zniszczoną basztą[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. VII, Warszawa, 1880–1902, ss. 248-49.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Nowogród Wołyński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 248.
- Zamek w Nowogrodzie Wołyńskim
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
