Grota Najświętszej Maryi Panny z Lourdes w Kamionce powstała z inicjatywy Teofila Robaszkiewicza w roku 1934. W grocie umieszczone są rzeźby z wizerunkami Matki Bożej z Lourdes oraz Bernadety Soubirous z roku 1933.

Grota NMP z Lourdes w Kamionce

Teofil Robaszkiewicz podczas odbywania zasadniczej służby wojskowej został wcielony w roku 1917 w szeregi Armii Hallera, u boku której walczył we Francji w czasie I wojny światowej. Pewnego dnia w trakcie służby odwiedził Lourdes. Kilka dni po tych odwiedzinach ucierpiał w zmaganiach wojennych, po których życie żołnierza było w dużym zagrożeniu śmierci. Teofilowi udało się jednak przeżyć wojnę i wrócić do Ojczyzny w roku 1919. Swoje ocalenie zawdzięczał NMP z Lourdes, dlatego na jej cześć postanowił zbudować replikę groty Matki Bożej z Lourdes. Do akcji tej przyłączyła się także miejscowa ludność.

Po kilku latach zmagań z budową w roku 1934 jako votum wdzięczności za ocalenia życia podczas I wojny światowej Grota NMP z Lourdes stanęła na rozdrożu dróg łączących Witkowo z Orchowem i Trzemesznem. W grocie zostały umieszczone 2 rzeźby. Jedna z wizerunkami Matki Bożej z Lourdes, a druga z wizerunkiem 14-letniej Bernadety Soubirous.

W roku 1939 podczas napaści hitlerowskich Niemiec na Polskę ukryto rzeźby z groty, aby uchronić je przed zniszczeniem. Do roku 1945 Figura NMP oraz małej Bernadety były zakopane w starej szafie w stodole Państwa Robaszkiewiczów, a o miejscu ukrycia wiedziała tylko najbliższa rodzina. Po zakończeniu II wojny światowej rzeźby powróciły na dawne miejsca. Stoją tam do dnia dzisiejszego. Odrestaurowane w roku 2009.

• Grota z kamieni

wysokość: ok. 4 metrów
wygląd: Grota zbudowana jest z setek kamieni, z czego najcięższy waży ok 1,5 tony, a najlżejszy ok 20 kilogramów. Ciekawostką jest kamień umieszczony na samej górze groty na którym widnieją dwie kreski tworzące krzyż. Kamień ten jest naturalną skałą znalezioną na pobliskim polu, a krzyż nie był w żaden sposób fabrykowany. Wszystkie kamienie zostały scalone z sobą poprzez zaprawę betonową. w środku półokrągłej kamiennej ściany znajduje się wnęka dla rzeźby NMP.

• Figura Matki Bożej z Lourdes

wysokość: 1,3 metra
wygląd: Figura przedstawia wizerunek Najświętszej Maryi Panny ubranej w biało-niebieskie szaty. Postać stoi na kamieniu, przez rękę przewieszony ma różaniec, a wzrok skierowany w niebo. Stopy postaci uwieńczone są różami.

• Figura Bernadety Soubirous

wysokość: 75 centymetrów
wygląd: Figura przedstawia wizerunek 14-letniej Bernadety Soubirous ubranej w biało-czerwone szaty. Postać dziewczynki klęczy na kamieniu, w złożonych dłoniach trzyma różaniec, a wzrok skierowany ma na postać NMP.

• Betonowa tabliczka z napisem: Maryjo nadziejo nasza - módl się za nami umieszczona tuż pod postacią NMP.

• Marmurowa tablica na której widnieje napis:

((Cytat)) Brakujące pola: treść. Przestarzałe pola: 1.

• Kamionka. [dostęp 2011-10-15]. (pol.).
• Praca zbiorowa pod redakcją Przemysława Hausera: Dzieje Witkowa. Poznań: WBPiCAK, 2010, s. 146-159. ISBN 978-83-60746-80-6.
• dokumenty rodzinne, przekaz ustny

Kategoria:Symbole religijne Kategoria:Kaplice Kategoria:Gmina Witkowo

Philippe Tłokiński (ur. 6 maja 1985 we Francji) – aktor filmowy i teatralny. Jest synem znanego polskiego piłkarza Mirosława Tłokińskiego)

Philippe swoją karierę na scenie polskiej rozpoczął w roku 2011, gdzie pojawił się w takich serialach jak Prosto w serce czy Przepis na życie. Urodził się we Francji, gdzie również studiował i pracował. Dzieciństwo spędził w Genewie w Szwajcarii gdzie uczęszczał do szkoły. W mieście tym także stawiał swoje pierwsze kroki aktorskie. Ukończył Wyższą Szkołę Teatralną w Saint-Étienne - National Superior School of Dramatic Art of the CDN of Saint-Etienne. Jest obywatelem Polski i Francji. Poza językami narodowymi zna także angielski, niemiecki i włoski.

• Philippe Tlokinski. [dostęp 2011-10-06]. (fr.).
• Michał Musiał: Czy Philippe Tlokinski naprawdę jest Francuzem?. 2011-10-01. [dostęp 2011-10-06]. (pol.).
• Kim jest i skąd się wziął Philippe Tlokinski?. 2011-10-05. [dostęp 2011-10-06]. (pol.).

#Kategoria:Polscy aktorzy niezawodowi #Kategoria:Polskie osobowości telewizyjne #Kategoria:Urodzeni w 1985

((Inne znaczenia|Witkowa miasta wielkopolskiego|inne znaczenia tej nazwy)) ((Źródła)) ((Miejscowość infobox))

Witkowo to miasto w woj. wielkopolskim, w powiecie gnieźnieńskim, położone na Równinie Wrzesińskiej. Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Witkowo.

Do 1927 roku miasto było siedzibą urzędu starostwa powiatu witkowskiego. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. konińskiego.

Według danych z 31 grudnia 2009 miasto liczyło 7934 mieszkańców^[1].

Miasto i Gmina Witkowo leży na pojezierzu Gnieźnieńskim. W skład gminy wchodzi 25 sołectw i miasto Witkowo, które stanowi centrum administracyjno-usługowe. W mieście występuje zabudowa o charakterze zwartym, przebiega przez nie główna trasa łącząca Gniezno ze Słupcą i dalej leżącym Koninem. Gmina ma bardzo dobre połączenia komunikacyjne we wszystkich kierunkach: Witkowo - Gniezno - Poznań lub Bydgoszcz - Witkowo - Września; Witkowo - Słupca - Konin.

W gospodarce Gminy i Miasta Witkowa dominuje rolnictwo, usługi i drobna wytwórczość oraz turystyka i rekreacja. Niemniej w gminnych planach zagospodarowania są wyznaczone tereny aktywizacji gospodarczej, na których można zlokalizować przemysł o różnym stopniu uciążliwości.

Działalność gospodarcza Na terenie miasta i gminy zarejestrowanych jest 750 podmiotów gospodarczych prowadzących działalność:

• 1363 - pierwszy dokument pisany, gdzie wymieniono miejscowość Witkowo (miejsce pochodzenia plebana w Tulcach)
• 1521/1523 - Liber beneficjorum Jana Łaskiego wymienia parafialną wieś Witkowo, identyfikowaną jako obecne miasto i stolicę gminy
• 1676 - nabycie praw miejskich (A.Warschauer) ogólnie w literaturze przyjęto rok 1684
• 1684 - przywilej królewski nadający mieszkańcom prawo do odbywania jarmarków
• 1718 - najstarszy inwentarz Witkowa
• 1782 - odnowienie przywileju miejskiego Witkowa
• 1793-1807 - przejęcie Ziemi Witkowskiej (uwzględnione w pruskiej indegaudzie) przez władze pruskie
• 1807-1812 - czas Wielkiego Księstwa Warszawskiego (1812 Wielkie Księstwo Warszawskie landratura powidzka,
• 1821 - dekanat powidzki
• 1815 - ponownie pod panowaniem pruskim
• 1817 - wielki pożar Witkowa
• 1817-1847 - odbudowa (miasto w rękach rodziny Wołłowiczów)
• 1863-1864 - zaplecze dla powstańców (magazyn broni)
• 1887 - wydzielenie powiatu witkowskiego (powierzchnia 58.896 ha, w tym 39.132 ha gruntów ornych, obejmujący Czerniejewo, Mielżyn, Powidz, Witkowo)
• 1896 - uruchomienie kolejki wąskotorowej
• 1918, 12 listopada - koniec administracji niemieckiej, przejęcie władzy przez Radę Robotniczo-Żołnierską.
• 1926 - likwidacja powiatu witkowskiego przez władze II Rzeczypospolitej
• 1939 - okupacja hitlerowska
• 1945, 21 stycznia - wyzwolenie (administracyjnie w woj. poznańskie, pow. gnieźnieński, od 1975 r. woj. konińskie)
• 1990, 27 maja - pierwsze wybory samorządowe
• 1995, 1 stycznia - administracyjne wyłączenie terenu gminy Powidz (pow. 8.015 ha, liczba ludności 2.100)

• 
  Bank Ludowy w Witkowie,
  ul. Stary Rynek
• 
  kościół św. Mikołaja,
  ul. Stary Rynek
• 
  kolejka wąskotorowa(Stacja Witkowo),
  ul. Dworcowa

Ponadto:

• kamienice znajdujące się przy ulicy Stary Rynek
• sąd rejonowy (obecnie budynek pełni rolę domu poprawczego)
• szpital (obecnie budynek pełni rolę szkoły)
• Pomnik Powstańców Wielkopolskich

• Adam Borys - podpułkownik, organizator i pierwszy dowódca batalionu Parasol, skoczek cichociemny, inżynier rolnik. ^[2]
• Tadeusz Jaworski - podporucznik, skoczek cichociemny, żołnierz Armii Krajowej.^[2]
• Józef Skowron - chorąży, pilot Dywizjonu Bombowego nr 300 im. Ziemi Mazowieckiej.^[2]
• Franciszek Łyskawa - sierżant, żołnierz 1 Dywizji Pancernej.^[2]
• Jan Święciochowski - żołnierz 67 Pułku Piechoty, uczestnik wojny Polsko-bolszewickiej w 1920 roku.^[2]
• Jan Witkowski - sekretarz ambasady II RP w Lipsku, jeniec obozu koncentracyjnego w Buchenwaldzie.^[2]

Gdy w 1997 roku umożliwiono Radzie Miejskiej nadawać tytuł Honorowego Obywatela Gminy i Miasta Witkowo, pochodzący z Witkowa prof. Hubert Borys z Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie zaprojektował medal "Rycerza Wita", który od tej pory przyznawany jest wyróżnionym osobom. Rada Miasta przyznała ten tytuł następującym osobom:

• prof. Stanisław Fligier -tytuł nadano 30 grudnia 1999 roku.
  Pochodzący z Witkowa profesor Akademii Rolniczej w Lublinie.^[3]
• Maciej Barszcz -tytuł nadano 30 grudnia 1999 roku.
  Polski żołnierz i działacz Ligi Obrony Kraju.^[3]
• Teofil Robaszkiewicz - tytuł nadano 30 grudnia 1999 roku.
  Działacz samorządowy, były radny, założyciel Solidarności w Witkowie.^[3]
• ksiądz kan. Heliodor Jankiewicz - tytuł nadano w roku 2002.
  Długoletni proboszcz parafii św. Mikołaja w Witkowie.^[3]
• Krzysztof Szkudlarek - tytuł nadano 28 maja 2010 roku
  Długoletni burmistrz UGiM Witkowo.^[4]
• Janina Fałdzińska - tytuł nadano 28 maja 2010 roku
  Długoletnia nauczycielka w Gminie Witkowo^[4]

• Cmentarz żydowski w Witkowie

• Oficjalny Serwis Informacyjny Urzędu Gminy i Miasta w Witkowie
• Biuletyn Informacji Publicznej Gminy i Miasta w Witkowie
• Witkowo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 669 .

Kategoria:Witkowo

de:Witkowo en:Witkowo eo:Witkowo jv:Witkowo nl:Witkowo pt:Witkowo ro:Witkowo ru:Витково sk:Witkowo uk:Вітково