Ramoty

wieś
Państwo	Polska
Województwo	podlaskie
Powiat	kolneński
Gmina	Stawiski
Liczba ludności (2011)	105[2][3]
Strefa numeracyjna	0-86
Kod pocztowy	18-520[4]
Tablice rejestracyjne	BKL
SIMC	0406587[5]
Położenie na mapie gminy Stawiski Ramoty
Położenie na mapie Polski Ramoty
Położenie na mapie województwa podlaskiego Ramoty
Położenie na mapie powiatu kolneńskiego Ramoty
53°22′50″N 22°14′50″E/53,380556 22,247222[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Ramoty – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie kolneńskim, w gminie Stawiski^[5][6].

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie łomżyńskim.

Początki wsi sięgają pierwszej połowy XV wieku. W roku 1421 bracia Grzymisław i Ramot z Siemiątkowa otrzymali od księcia mazowieckiego Janusza I trzydzieści włók ziemi zapisanych jako Manino. Potomkowie Ramota posługiwali się nazwiskiem Ramotowski, a powstałą osadę nazwano Ramoty.

Dawniej prywatna wieś szlachecka Romoty położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie radziłowskim ziemi wiskiej województwa mazowieckiego^[7].

W latach 1921–1939 wieś leżała w województwie białostockim, w powiecie kolneńskim (od 1932 w powiecie łomżyńskim), w gminie Przytuły.

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 139 osób w 21 budynkach mieszkalnych^[8]. Miejscowość należała do miejscowej parafii rzymskokatolickiej w m. Romany. Podlegała pod Sąd Grodzki w Stawiskach i Okręgowy w Łomży; właściwy urząd pocztowy mieścił się w m. Przytuły^[9].

• W roku 1421 Ramot herbu Rawicz z Siemiątkowa od księcia mazowieckiego Janusza I ziemię na terenie obecnych Ramot.
• W 1435 roku synowie Ramota Piotr i Krająta urodzeni w Siemiątkowie płacą księciu mazowieckiemu Władysławowi podatek za nadanie ziem ich ojcu Ramotowi z Siemiątkowa.
• W drugiej połowie XV wieku Zygmunt z Ramot, syn Ramota z Siemiątkowa uzyskuje potwierdzenie nadania Ramot według prawa chełmińskiego.
• Na rozprawie w sądzie w Wiźnie 30 czerwca 1474 r. stawili się świadkowie Grozimira z Czarnegostoku. Byli to Szymon z Grymek(Grzymek) i Zygmunt z Romat (Ramot) z rodu Rawa.
• Na rozprawie w sądzie w Wąsoszu, 28 lipca 1474 r. Szlachetny Jan z Czyprków przedstawił w swojej sprawie sześciu świadków z trzech rodów. Z rodu Rawów byli nimi: Szymon z Grzymek i Zygmunt Romat z Romat
• Na rozprawie w sądzie w Wąsoszu 3 października 1476 r. świadkami Sławka Czerwonki byli m.in. Mikołaj z Sulewa, Piotr Romatowicz i Stanisław syn Szymona z rodu Rawa
• W 1497 roku Laurenty z Ramot uczestniczył w wyprawie wołoskiej króla Jana Olbrachta.
• W „Mazowieckich Zapiskach Herbowych z XV i XVI wieku” A.Wolfa odnotowany został Paweł (Paul) syn Laurentego z Ramot.
• Seweryn Uruski w „Rodzinie – herbarzu szlachty polskiej” na podstawie Akt łomżyńskich odnotował, że w 1563 roku właścicielami wsi Ramoty i Jedwabne byli Jan Ramocki i jego syn Daniel.
• Archiwum Skarbu Koronnego z roku 1581 odnotowuje Franciszka Pawła Ramotowskiego jako właściciela Ramot.
• Seweryn Uruski w „Rodzinie – herbarzu szlachty polskiej” odnotowuje Adama Ramotowskiego – dziedzica wsi Ramoty. (jest prawie pewne że Adam był współwłaścicielem wsi)
• W 1784 roku wieś była zaściankiem szlacheckim, zamieszkanym przez następujące rodziny: Bagińscy, Karwowscy, Kurkowscy, Mikuccy, Obryccy, Ramotowscy, Skrodzcy, Sokołowscy, Swięszkowscy.

• Ramoty

• Czesław Brodzicki, Początki osadnictwa Wizny i ziemi wiskiej na tle wydarzeń historycznych w tym regionie Polski (do 1529 roku), Warszawa.
• Franciszek Czaykowski, Regestr Diesezjów, czyli właściciele ziemscy w Koronie 1783 – 1784 z przypisami i wstępem Krzysztofa Chłapowskiego i Sławomira Górzyckiego, Warszawa 2006.
• A.Wolf Mazowieckie zapiski herbowe z XV i XVI wieku, Kraków 1937.
• Seweryn Uruski Rodzina – herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1931.
• Archiwum Skarbu Koronnego – rękopis, Archiwum Główne Akt Dawnych, Warszawa.

• Ramoty 1, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 522 .