Pustelnia Złotego Lasu
 nr rej. A.867/1-7 z 28.10.1971 i z 16.06.1977[1]
| |
 Zespół klasztorny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Kościół | |
| Właściciel | |
| Typ zakonu |
męski |
| Obiekty sakralne | |
| Kościół |
Zwiastowania Najświętszej Marii Panny |
| Fundator | |
| Data budowy |
1624 |
| Data zamknięcia |
1820 |
Położenie na mapie gminy Rytwiany  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu staszowskiego  | |
 50°31′14″N 21°14′33″E/50,520528 21,242389
| |
| Strona internetowa | |
"Pustelnia Złotego Lasu" w Rytwianach – konwent powołany do istnienia w 1624 roku z fundacji wojewody krakowskiego Jana Magnusa Tęczyńskiego i jego brata Gabriela, wojewody lubelskiego. Usytuowana w Rytwianach pustelnia, została skasowana w 1820 roku. Obecnie jest siedzibą Relaksacyjno-Kontemplacyjnego Centrum Terapeutycznego "SPeS". W 2018 r. wpisana na listę pomników historii w ramach akcji "100 Pomników Historii na stulecie odzyskania niepodległości"[2].
Kamedulska przeszłość
[edytuj | edytuj kod]Historia tego miejsca rozpoczyna się w 1617 roku. Wówczas to zatwierdzono fundację wojewody krakowskiego Jana Magnusa Tęczyńskiego na rzecz Ojców Kamedułów, którzy kilka lat wcześniej osiedli w pierwszym polskim eremie na Bielanach krakowskich. Głównym fundatorem eremu w Rytwianach był wspomniany Jan Magnus Tęczyński wraz ze swoim bratem Gabrielem Tęczyńskim, wojewodą lubelskim. Kamień węgielny pod budowę położył dnia 1 maja 1624 roku biskup krakowski Marcin Szyszkowski. Prace budowlane kościoła i budynków klasztornych wraz z domkami pustelniczymi trwały do roku 1637, kiedy to biskup krakowski Tomasz Oborski konsekrował świątynię nadając jej wezwanie Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny. Bogactwo swojego barokowego wnętrza rytwiańska świątynia zawdzięcza jednemu z przeorów ojcu Wenantemu de Subiaco, który jest autorem obrazów w kościele i bocznych kaplicach oraz całości koncepcji ikonograficznej.
Kameduli przebywali w Rytwianach 201 lat. Mocą dekretu carskiego z 1819 roku klasztor został skasowany. Ostatni mnisi opuścili pustelnie w 1825 udając się do pustelni na warszawskich Bielanach. Opustoszały klasztor wrócił do rąk fundatorów. Ci, próbując go ratować, sprowadzili braci franciszkanów, lecz i tym razem wkrótce doszło do kasacji. W 1935 roku na terenie pokamedulskiego klasztoru została utworzona parafia.
Pustelnia dziś
[edytuj | edytuj kod]W roku 2007 rozpoczął się remont mocno zniszczonych zabudowań oraz prace związane zagospodarowaniem otoczenia pustelni. Plan odrestaurowania zrealizowano przy pomocy środków z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Od roku 2001 w pokamedulskim klasztorze utworzono Diecezjalny Ośrodek Kultury i Edukacji Źródło. Znajdują się tu także odbudowane i wyremontowane domki oraz zabudowania klasztorne a Centrum proponuje szereg form wypoczynku i terapii. W 2013 roku utworzono tu muzeum związane z polskim serialem historycznym "Czarne chmury", którego IV i X odcinek kręcono w tym miejscu 40 lat wcześniej.
Turystyka
[edytuj | edytuj kod]Pustelnia położona jest w samym środku puszczy rytwiańskiej. W otoczeniu pustelni znajduje się ścieżka historyczna o życiu monastycznym. Klasztor i kościół można zwiedzać z przewodnikiem w sezonie turystycznym. W pustelni corocznie odbywają się imprezy plenerowe: Klasztorna Majówka, Klasztorny Odpust (15 sierpnia), Leśna Apteka (ostatnia niedziela września).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 23 lipca 2024 [dostęp 2015-02-21].
- ↑ 100 Pomników Historii na 100-lecie odzyskania niepodległości MKiDN - 2018 [online] [dostęp 2019-02-20] (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
