Pisarowce
| wieś | |
 Główna arteria Pisarowiec | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) |
812[2] |
| Strefa numeracyjna |
13 |
| Kod pocztowy |
38-533[3] |
| Tablice rejestracyjne |
RSA |
| SIMC |
0359528[4] |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Sanok  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu sanockiego  | |
 49°33′28″N 22°05′59″E/49,557778 22,099722[1]
| |
Pisarowce (dawniej Pisarzowice) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie sanockim, w gminie Sanok[4][5] na Pogórzu Bukowskim.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W 1768 roku w czasie Konfederacji barskiej tworzono w Pisarowcach oddział Rylskiego. Do roku 1772 wieś należała administracyjnie do ziemi sanockiej województwa ruskiego. Od 1772 należała do cyrkułu leskiego, a następnie sanockiego. Po reformie administracyjnej w 1864 roku powiat sądowy, gmina wiejska Sanok, w kraju Galicja[6]. Miejscowość lokowana w 1339 roku jako wieś służebna zamku sanockiego. W roku 1898 wieś liczyła 556 osób (w tym 541 wyznania rzymskokatolickiego) zamieszkujących 102 domów.
W połowie XIX wieku właścicielem posiadłości tabularnej w Pisarowcach był Ludwik Rylski[7]. W drugiej połowie XIX wieku właścicielem tabularnym dóbr we wsi był Zygmunt Ścibor-Rylski[8][9][10][11][12]. W pierwszej dekadzie XX wieku właścicielem wsi był Aleksander Mniszek-Tchorznicki (wraz z żoną Marią), zamieszkujący w tamtejszym dworze[13][14][15][16][17][18], a potem ich syn Henryk Mniszek-Tchorznicki[19][20][21], który utracił własność na rzecz państwa w wyniku reformy rolnej z 1944 roku[22].
W Pisarowcach urodził się Józef Uczeń (1881-1911), profesor gimnazjalny[23].
W okresie II Rzeczypospolitej wieś w powiecie sanockim województwa lwowskiego. Do 1939 w Olchowcach działały: oddział Związku Strzeleckiego, koło gospodyń wiejskich, kółko rolnicze[24]. W 1946 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 5 Polaków[25].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego. Przez miejscowość przebiega droga krajowa nr 28.
Od 1948 roku we wsi działa lokalne koło gospodyń wiejskich. W 2006 we wsi było 10 gospodarstw rolnych, w tym największe o pow. 15 ha. W miejscowości znajduje się kościół rzymskokatolicki pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski. Konwersja wyznania, zmiana obrządku ze wschodniego na łaciński nastąpiła tu przed rokiem 1785.
Oświata
[edytuj | edytuj kod]- Szkoła Podstawowa w Pisarowcach im. Marii Konopnickiej
Organizacje społeczne
[edytuj | edytuj kod]- Koło Gospodyń Wiejskich
- Zespół Maszynowy Rolników w Likwidacji[26]
- Ochotnicza Straż Pożarna
- Ludowy Klub Sportowy "LKS Pisarowce"
- 12 Drużyna Harcerska Wielopoziomowa "Fenix" - zawieszona
- Grupa Teatralna "Metamorfozy" - rozwiązana
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
-
Kościół NMP Królowej Polski -
Figura Matki Bożej -
Przejazd kolejowy
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 101592
- ↑ Raport o stanie gminy Sanok za 2021 rok [online], Biuletyn Informacji Publicznej Urząd Gminy Sanok, 12 maja 2022, s. 4 [dostęp 2022-07-22] (pol.).
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 928 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Konrad Orzechowski, Przewodnik statystyczno topograficzny i skorowidz obejmujący wszystkie miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi W.X. Krakowskiem i X. Bukowinie, według najświeższych skazówek urzędowych, 1872, s. 61 [dostęp 2020-05-13].
- ↑ Hipolit Stupnicki: Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 160.
- ↑ Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w Królestwie Galicyi i Lodomeryi wraz z Wielkiem Księstwem Krakowskiem. Lwów: 1868, s. 159.
- ↑ Konrad Orzechowski: Przewodnik statystyczno topograficzny i skorowidz obejmujący wszystkie miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi W.X. Krakowskiem i X. Bukowinie, według najświeższych skazówek urzędowych. Kraków: 1872, s. 61.
- ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielk. Księstwie Krakowskiem i Księs. Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Złoczów: 1886, s. 145.
- ↑ Tadeusz Pilat: Skorowidz dóbr tabularnych w Galicyi z Wielkiem Ks. Krakowskiem. Lwów: 1890, s. 152.
- ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkim Księstwie Krakowskiem i Księs. Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1897, s. 143.
- ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkim Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1904, s. 131.
- ↑ Skorowidz dóbr tabularnych w Galicyi z W. Ks. Krakowskiem. Kraków: 1905, s. 110.
- ↑ Alojzy Zielecki, Życie gospodarcze, s. 405, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995.
- ↑ Edward Zając, Szkice z dziejów Sanoka, Sanok 1998, s. 215.
- ↑ Edward Zając, Szkice z dziejów Sanoka, Sanok 1998, s. 164.
- ↑ Gmina Sanok [online], www.gminasanok.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
- ↑ Skorowidz powiatu sanockiego. Wydany na podstawie dat zebranych w roku 1911. Sanok: 1911, s. 14.
- ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkiem Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1914, s. 124.
- ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkiem Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1918, s. 124.
- ↑ Historia rodziny Mniszek Tchorznickich - osiadłych w Pisarowcach. tchorznicki.com. [dostęp 2016-09-11].
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum VIII we Lwowie za rok szkolny 1912. Lwów: 1912, s. 80.
- ↑ A. Ilkowowa: Kwestionariusze z badania środowiska. Pisarowce. przed 1939, s. 1.
- ↑ Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 955, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.
- ↑ Wypis z KRS, 20 listopada 2018.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Pisarowce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 224.
- Pisarowce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 455.
| Wsie | |
|---|---|
| Osada | |
| Integralne. części wsi |
|
| Była wieś |
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
