Pałac w Kamieńcu

nr rej. A/4328/1417/WŁ z 30.11.1994
Widok od południa
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Miejscowość	Kamieniec
Adres	Kamieniec nr 47
Typ budynku	pałac
Styl architektoniczny	Eklektyzm
Rozpoczęcie budowy	1780 r.
Ważniejsze przebudowy	1883 r.
Pierwszy właściciel	hr. von Hartig
Kolejni właściciele	von Mutius(inne języki) 1782, Möbius, hr. von Ohlen und Adlerskron, Arthur von Seherr-Thoß[1]
Położenie na mapie gminy wiejskiej Kłodzko Pałac w Kamieńcu
Położenie na mapie Polski Pałac w Kamieńcu
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Pałac w Kamieńcu
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego Pałac w Kamieńcu
50°27′18,62″N 16°32′27,09″E/50,455172 16,540858
Multimedia w Wikimedia Commons

Pałac w Kamieńcu (niem. Schloss Kamnitz) – zabytkowy pałac wybudowany w 1780 r.^[2] w Kamieńcu przez hr. von Hartiga(inne języki), właściciela wsi od 1747 r. Obecnie pełni funkcję hotelu z możliwością zwiedzenia całego obiektu^[3].

Obecnie istniejący obiekt rozpoczęto budować w 1780 r., na co wskazuje kamień węgielny pod jednym z jego narożników. Na przestrzeni lat 1780-1800 wokół pałacu zaaranżowany został stosunkowo rozległy ogród. W części wschodniej obejmował on sad owocowy i ogród kuchenny z zabudowaniami folwarcznymi. W części południowej i zachodniej przylegającej bezpośrednio do pałacu zaaranżowany został ogród ozdobno-użytkowy o kwaterowym podziale. Wzdłuż południowej granicy ogrodu usytuowane były trzy niezależne budowle ogrodowe pełniące funkcję pawilonów wypoczynkowych. Około 1883 r. pałac został rozbudowany na polecenie Artura von Seherr-Thossa(inne języki) o nowe eklektyczne skrzydło z portalem z rodowym kartuszem herbowym nad wejściem oraz wykusz wieżowy z hełmem. W toku przebudowy portal wejściowy z końca XVIII wieku został przeniesiony z północnej ściany budynku skierowanej na dawny podwórzec i umieszczony w ścianie XIX-wiecznego skrzydła. Wraz z rozbudową pałacu ufundowano także pobliski dom dla pracowników pałacowego folwarku tzw. Dom Szwajcara. Pod koniec XIX wieku przekształceniu uległ także ogród. Z dawnych trzech pawilonów ogrodowych pozostawiony został pawilon centralny nazywany odtąd jako herbaciarnia, który przebudowano w klasycyzującym stylu. Geometryczny podział przestrzeni ustąpił miejsca swobodnie wytyczonym alejkom oplatającym dwa rozległe wnętrza ogrodowe. Za dobór roślin do ogrodu na przełomie XIX i XX wieku odpowiedzialna była w głównej mierze Andrea Margot v. Seherr-Thoss.

Po 2008 r. zrujnowany obiekt kupiły osoby prywatne i rozpoczęły jego remont^[4]. Dzień otwarty pałacu i ogrodu po trwających kilka lat pracach remontowych miał miejsce 13 czerwca 2015 roku. Pałacowy ogród ozdobny w jego postaci z przełomu XIX i XX wieku został odtworzony w oparciu o projekt rewaloryzacji autorstwa specjalisty ds. ogrodów historycznych Łukasza Przybylaka. W 2020 roku ogród pałacowy w Kamieńcu został uhonorowany prestiżowym członkostwem w Europejskim Szlaku Ogrodów Historycznych certyfikowanym szlaku kulturowym Rady Europy.

Przy obiekcie znajdują się współcześnie ruiny dawnej herbaciarni ogrodowej, zabudowania folwarczne pochodzące z początków XIX w. (stajnia i stodoła). W ostatniej fazie prac remontowych obiektu prowadzonych na przestrzeni lat 2016-2020, zabudowania stajni i stodoły zostały zaadaptowane na hotel oraz restaurację. W części dawnego ogrodu użytkowego położonego na wschód od pałacu urządzony został ogród kuchenny ze szklarnią umieszczoną we wnętrzu zabezpieczonych ruin budynku dawnej suszarni i domku ogrodnika (z przełomu XVIII i XIX wieku).

• Słownik geografii turystycznej Sudetów, Kotlina Kłodzka, Rów Górnej Nysy, t. 15, pod red. M. Staffy, Wrocław 1994, s. 189–191.
• Franke, Arne; Schulze, Katrin: Schlösser und Herrenhäuser in der Grafschaft Glatz. Ein Architektur- und Parkreiseführer, (Wilhelm Gottlieb Korn) Würzburg 2009, ISBN 978-3-87057-297-6
• Przybylak, Łukasz: Projekt rewaloryzacji zabytkowego założenia pałacowo-ogrodowego w Kamieńcu, (maszynopis) Warszawa-Kamieniec 2013
• Ćwiklińska, Karolina: Rewitalizacja historycznych ogrodów, Praca licencjacka na kierunku Gospodarka Przestrzenna Wydziału Geografii i Studiów Regionalnych Uniwersytetu Warszawskiego pod kierunkiem Prof. dr hab. Jerzego Makowskiego, 2016

Galeria: pałac