Katastrofa lotu Ethiopian Airlines 409
.jpg) Boeing 737, który uległ katastrofie (nr. rej. ET-ANB). Zdjęcie wykonano dwa miesiące przed katastrofą. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejsce |
Wybrzeże Libanu, na wysokości wioski Naame |
| Data | |
| Godzina |
2:35 czasu lokalnego |
| Rodzaj |
Zderzenie z taflą wody |
| Przyczyna |
Błąd pilota |
| Ofiary śmiertelne |
90 osób |
| Statek powietrzny | |
| Typ | |
| Użytkownik | |
| Numer |
ET-ANB |
| Start | |
| Cel lotu | |
| Numer lotu |
409 |
| Liczba pasażerów |
82 osoby |
| Liczba załogi |
8 osób |
Położenie na mapie Libanu  | |
 33°45′28″N 35°25′49″E/33,757778 35,430278
| |
Katastrofa lotu Ethiopian Airlines 409 – katastrofa lotnicza z udziałem pasażerskiego samolotu Boeing 737-8AS, do której doszło 25 stycznia 2010 roku. Na pokładzie maszyny znajdowało się 90 osób – 82 pasażerów i 8 członków załogi. W wyniku katastrofy wszystkie osoby poniosły śmierć na miejscu.
Samolot
[edytuj | edytuj kod]Maszyna, która uległa katastrofie, to Boeing 737-8AS o numerze rejestracyjnym ET-ANB[1]. Feralny samolot został wyprodukowany w 2002 roku, a jego pierwszym właścicielem były irlandzkie linie lotnicze Ryanair, wówczas Boeing posiadał numery rejestracyjne EI-CSW[2]. We wrześniu 2009 roku Boeing został zakupiony przez linie Ethiopian Airlines.
Przebieg lotu
[edytuj | edytuj kod]25 stycznia 2010 roku Boeing 737-8AS odbywał lot ze stolicy Libanu – Bejrutu – do stolicy Etiopii – Addis Abeby. O godzinie 2:30 samolot wystartował z lotniska Beirut Rafic Hariri International Airport. Zaraz po starcie, po osiągnięciu 8000 stóp (2500 m), załoga zgłosiła, że chce ominąć komórkę burzową. Był to ostatni kontakt maszyny z kontrolą lotów. Kilka minut później, o godzinie 2:35, Boeing rozbił się na wodach Morza Śródziemnego u wybrzeży Libanu, nieopodal wioski Naame[3].
Reakcje władz
[edytuj | edytuj kod]Prezydent Libanu Michel Sulaiman stwierdził, iż katastrofa Boeinga niemal na pewno nie była skutkiem zamachu terrorystycznego, a jej przyczyny wyjaśni śledztwo. Wyniki śledztwa wykluczyły zamach terrorystyczny, a prawdopodobną przyczyną katastrofy było skrajne zmęczenie obu pilotów.
25 stycznia został ogłoszony dniem żałoby narodowej w Libanie[4].
Narodowości ofiar katastrofy
[edytuj | edytuj kod]| Kraj | Pasażerowie | Załoga | Razem |
|---|---|---|---|
 Liban
|
51 | 0 | 51 |
 Etiopia
|
23 | 8 | 31 |
 Wielka Brytania
|
2 | 0 | 2 |
 Francja
|
1 | 0 | 1 |
 Irak
|
1 | 0 | 1 |
 Kanada
|
1 | 0 | 1 |
 Rosja
|
1 | 0 | 1 |
 Syria
|
1 | 0 | 1 |
 Turcja
|
1 | 0 | 1 |
| Razem: | 82 | 8 | 90 |
- Źródło:[5]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Aviation Safety Network. s. 2010-01-25. [dostęp 2010-01-25].
- ↑ Boeing 737 Next Gen – MSN 29935. s. 2010-01-25. [dostęp 2010-01-25].
- ↑ Etiopski samolot spadł do morza. "Żadnych informacji o uratowanych". s. 2010-01-25. [dostęp 2010-01-25].
- ↑ Samolot spadł do morza. Wszyscy zginęli?. s. 2010-01-25. [dostęp 2010-01-25].
- ↑ ET-409 Incident – 25 January 2010. s. 2010-01-25. [dostęp 2010-01-25].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
