Jan Kanty Federowicz
.jpg) Jan Kanty Federowicz (przed 1901) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Prezydent Krakowa | |
| Okres | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Poseł na Sejm Ustawodawczy (II RP) | |
| Okres | |
| Przynależność polityczna |
Klub Pracy Konstytucyjnej |
| Odznaczenia | |
| |
Jan Kanty Federowicz (ur. 6 sierpnia 1858 w Krakowie, zm. 13 lipca 1924 tamże) – polski działacz samorządowy, prezydent Krakowa, poseł na Sejm Ustawodawczy w II RP, kupiec.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodził z rodziny kupieckiej, był synem radnego krakowskiego Jana Nepomucena i Eleonory z Hłasków. Uczęszczał do szkoły realnej w Krakowie, następnie studiował na Akademii Handlowej w Pradze; odbył praktyki handlowe w Bordeaux, Warszawie i Bremie. W 1882 przejął kierownictwo rodzinnego przedsiębiorstwa handlu winami i towarami kolonialnymi; rozwinął znacznie przedsiębiorstwo, a w 1920 przeszedł na produkcję win szampańskich.
Od 1896 był radnym w krakowskiej Radzie Miejskiej (po śmierci ojca), zajmował się m.in. problematyką budżetu. W latach 1901–1914 pełnił również mandat w galicyjskim Sejmie Krajowym, gdzie blisko współpracował z Juliuszem Leo. Przyczynił się do powołania w Krakowie Szkoły Handlowej oraz wybudowania dla tej placówki gmachu. W 1914 roku jako przedstawiciel demokratów był członkiem sekcji zachodniej Naczelnego Komitetu Narodowego[1]. 1916 został I wiceprezydentem Krakowa, w czasie I wojny światowej nadzorował referat aprowizacyjny. 6 marca 1918 po śmierci Juliusza Leo został prezydentem Krakowa[2]. Rok później przy poparciu ludowców i narodowców został posłem na Sejm Ustawodawczy, gdzie kierował Klubem Pracy Konstytucyjnej. Funkcję prezydenta Krakowa pełnił do końca życia. Ponadto był prezydentem krakowskiej Izby Handlowej i Przemysłowej (jako następca Maurycego Dattnera od 1913)[3], prezesem Towarzystwa Turystycznego oraz członkiem Rady Kolejowej.
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Był żonaty z Zofią (zm. 1912), córką Jerzego Michała Goebla (radnego krakowskiego, starszego zboru ewangelickiego), aktywną w działalności charytatywnej. Młodszym bratem Jana Kantego był Tadeusz, prawnik, działacz gospodarczy. Zamieszkiwał przy ul. Studenckiej 1[4]. Pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (pas 28, zach.).
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1923)[5]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Konstanty Srokowski, N.K.N. Zarys historii Naczelnego Komitetu Narodowego, Kraków 1923, s. 147.
- ↑ Dominika Hołuj. Rola samorządu terytorialnego w kształtowaniu procesu rozwoju Miasta Krakowa w okresie autonomii (1866-1918). „Zeszyty naukowe Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Bochni”. 5. s. 50.
- ↑ Nowy prezydent Izby handlowej i przemysłowej. „Nowości Illustrowane”. Nr 4, s. 16, 25 stycznia 1913.
- ↑ † Ś. p. Jan Kanty Federowicz. „Nowości Illustrowane”. Nr 29, s. 3, 19 lipca 1924.
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 17.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Karol Rolle. Jan Kanty Federowicz, w: Polski Słownik Biograficzny, tom VI, 1948.
| Z urzędu |
|
|---|---|
| Reprezentanci kół poselskich |
|
| Przedstawiciele rządu | |
| Niestali przedstawiciele wojska |
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
