Ernest Antoni Weiner (ur. 28 stycznia 1925 w Katowicach^[1]) – polski kierowca wyścigowy i rajdowy, wielokrotny wyścigowy i rajdowy mistrz Polski.

W WSMP zadebiutował w sezonie 1953 podczas rundy w Lublinie. Ścigał się wtedy DKW, zajmując drugie miejsce w klasie turystycznej do 750 cm³^[2]. W 1954 roku rozpoczął korzystanie z samochodu własnej produkcji pod marką SAM. Był to pojazd oparty o zmodyfikowane podwozie i silnik DKW, który Weiner przygotowywał w swoim warsztacie w centrum Katowic^[3]. W debiucie tym samochodem Weiner wygrał zawody w Krakowie w dwóch klasach^[4]. Weiner wygrał również wyścigi w Lublinie i Wiśle, zdobywając mistrzostwo Polski w klasie S do 1300 cm³ oraz S do 750 cm³^[5]. W sezonie 1955 był trzeci w klasie S 750 cm³ oraz czwarty w klasie S 1300 cm³^[6]. W roku 1956 zdobył wicemistrzostwo w klasie S do 750 cm³^[7]. W 1957 roku, ścigając się SAM-em z silnikiem Triumph wywalczył mistrzostwo Polski, wygrywając zawody w Bydgoszczy i Częstochowie^[8]. Rok później był trzeci^[9]. W sezonie 1960 po raz trzeci został mistrzem Polski, stosując SAM z silnikiem Lancia. Wygrał wówczas wyścigi we Wrocławiu i w Lublinie^[10]. W roku 1961 obronił tytuł, tym razem używając samochodu Rak Junior I^[11]. W sezonie 1965 był wicemistrzem Polski w klasyfikacji Formuły 3^[12], a rok później był trzeci^[13].

Uczestniczył w wyścigach za granicą, między innymi w ZSRR^[14] i NRD^[15]. Uczestniczył w Pucharze Pokoju i Przyjaźni, wygrywając eliminację w Warszawie w 1966 roku^[16].

Debiut w RSMP zaliczył w 1957 roku podczas Rajdu Łódzkiego, gdzie Citroënem BL 11 wygrał swoją klasę^[17]. Był ponadto drugi w klasie w Rajdzie Polski^[18]. W 1957 roku wygrał jeszcze Rajd Wisły^[19] i na koniec sezonu został zwycięzcą klasyfikacji kategorii I klasy VII^[20]. W 1958 roku zadebiutował w mistrzostwach Europy, zajmując Simką Aronde 27. miejsce w Rajdzie Akropolu^[21]. Na krajowym podwórku był drugi w klasie po zwycięstwach w Rajdzie Łódzkim i Rajdzie Dolnośląskim^[22]. W 1959 roku zadebiutował w Rajdzie Monte Carlo^[21]. W Polsce, startując IFA F9 i Wartburgiem, zdobył mistrzostwo klasy IV, wygrywając trzy z czterech rajdów^[23]. W sezonie 1960 był 44 w Rajdzie Monte Carlo. W roku 1962 zajął natomiast 18 pozycję w Rajdzie Akropolu^[21]. Sezon 1964 Weiner zakończył ze zwycięstwem w kategorii 2 klasie, m.in. wygrywając Morrisem Mini Cooper Rajd Dolnośląski^[24]. W 1967 roku zajął szóste miejsce w Rajdzie Pneumant w NRD, a w RSMP zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej^[25]. W 1968 roku był 50 w Rajdzie Monte Carlo i trzeci w Rajdzie Pneumant^[21].

W 1969 roku został aresztowany za przemyt walut obcych. Za to samo przestępstwo został dożywotnio zdyskwalifikowany przez Polski Związek Motorowy^[26].

Rok	Zespół	Samochód	Silnik	Wyniki w poszczególnych eliminacjach				Pkt.	Msc.
1962								?	?
	Automobilklub Śląski	Rak Junior I	Wartburg	3	2	-
1963								29	7
	Automobilklub Śląski	Rak Junior I	Wartburg	NU	-	-	3
1964								8	6
	Automobilklub Śląski	Rak	Wartburg	7	3	-	-
1965								12	2
	Automobilklub Krakowski	Rak	Wartburg	4	1	NU
1966								16	3
	Automobilklub Śląski	Rak	Wartburg	-	1	-	1
1967								8	3
	Automobilklub Śląski	Rak	Wartburg	5	NU	NU

Rok	Zespół	Samochód	Silnik	Wyniki w poszczególnych eliminacjach						Pkt.	Msc.
1962										0	NS
	Antoni Weiner	Rak Junior I	Wartburg	-	?	-	-	-	-
1965										0	NS
	Antoni Weiner	Melkus	Wartburg	-	-	NU	-	-	-
1967										0	NS
	Antoni Weiner	Rak	Wartburg	-	-	-	-	-	NU