7. ceremonia rozdania Oscarów odbyła się 27 lutego 1935 roku w Hotelu Biltmore w Los Angeles. Mistrzem ceremonii był Irvin S. Cobb.

Dla wyróżnienia zwycięzców poszczególnych kategorii, napisano ich pogrubioną czcionką oraz umieszczono na przedzie (tj. poza kolejnością nominacji na oficjalnych listach).

• wytwórnia: Columbia Pictures − Ich noce
• wytwórnia: Metro-Goldwyn-Mayer − Barretowie z Wimpole Street
• wytwórnia: 20th Century Fox − Dom Rotszyldów
• wytwórnia: Paramount − Kleopatra
• wytwórnia: First National − Promenada miłości
• wytwórnia: RKO Radio Pictures − Wesoła rozwódka
• wytwórnia: Warner Bros. − Nadchodzi Navy
• wytwórnia: Universal Studios − Imitacja życia
• wytwórnia: Columbia Pictures − Noc miłości
• wytwórnia: Metro-Goldwyn-Mayer − W pogoni za cieniem
• wytwórnia: Metro-Goldwyn-Mayer − Viva Villa!
• wytwórnia: FOX − Biały pochód

• Clark Gable − Ich noce
• Frank Morgan − Sprawa Celliniego
• William Powell − W pogoni za cieniem

• Claudette Colbert − Ich noce
• Norma Shearer − Barretowie z Wimpole Street
• Grace Moore − Noc miłości

nominacja nieoficjalna:

• Bette Davis − W niewoli uczuć

• Frank Capra − Ich noce
• Victor Schertzinger − Noc miłości
• W.S. Van Dyke − W pogoni za cieniem

• Arthur Caesar − Wielki gracz
• Norman Krasna − The Richest Girl in the World
• Mauri Grashin − Hide-Out

• Robert Riskin − Ich noce
• Frances Goodrich i Albert Hackett − W pogoni za cieniem
• Ben Hecht − Viva Villa!

• Victor Milner − Kleopatra
• George Folsey − Szpieg nr 13
• Charles Rosher − Sprawa Celliniego

• Cedric Gibbons i Fredric Hope − Wesoła wdówka^[1]
• Van Nest Polglase i Carroll Clark − Wesoła rozwódka
• Richard Day − Sprawa Celliniego

• Columbia Studio Sound Department, reżyser dźwięku: John Livadary − Noc miłości
• Warner Bros.−First National Studio Sound Department, reżyser dźwięku: Nathan Levinson − Promenada miłości
• RKO Radio Studio Sound Department, reżyser dźwięku: Carl Dreher − Wesoła rozwódka
• United Artists Studio Sound Department, reżyser dźwięku: Thomas T. Moulton − Sprawa Celliniego
• Paramount Studio Sound Department, reżyser dźwięku: Franklin B. Hansen − Kleopatra
• Universal Studio Sound Department, reżyser dźwięku: Theodore Soderberg − Imitacja życia
• Metro-Goldwyn-Mayer Studio Sound Department, reżyser dźwięku: Douglas Shearer − Viva Villa!
• Fox Studio Sound Department, reżyser dźwięku: E.H. Hansen − Biały pochód

• „The Continental” − Wesoła rozwódka − muzyka: Con Conrad, słowa: Herb Magidson
• „Love in Bloom” − Miłość dla początkujących − muzyka: Ralph Rainger, słowa: Leo Robin
• „Carioca” − Karioka − muzyka: Vincent Youmans, słowa: Edward Eliscu i Gus Kahn

• Columbia Studio Music Department, szef studia: Louis Silvers, temat muzyczny: Victor Schertzinger i Gus Kahn − Noc miłości
• RKO Radio Studio Music Department, szef studia: Max Steiner, muzyka: Kenneth Webb i Samuel Hoffenstein − Wesoła rozwódka
• RKO Radio Studio Music Department, szef studia: Max Steiner, muzyka: Max Steiner − Patrol na pustyni

• Conrad A. Nervig − Eskimo
• Gene Milford − Noc miłości
• Anne Bauchens − Kleopatra

• John Waters − Viva Villa!
• Cullen Tate − Kleopatra
• Scott Beal − Imitacja życia

• Walt Disney − Żółw i Zając (z serii Silly Symphonies)
• Walter Lantz − Jolly Little Elves (z serii Walter Lantz Cartune)
• Charles Mintz − Holiday Land (z serii A Color Rapsody)

• Kenneth Macgowan − La Cucaracha
• Warner Bros. − What, No Men!
• Jules White − Men in Black

• Stacy Woodard i Horace Woodard − City of Wax (z cyklu Battle for Life')
• Pete Smith − Strikes and Spares
• Skibo Productions − Bosom Friends (z cyklu Treasure Chest)

• Shirley Temple − za rolę dziecięcą

• Electrical Research Products Inc. − za prace przy rozwoju nowej metody nagrywania dźwięku

• Columbia Pictures − za zastosowanie nowej metody (autorstwa Electrical Research Products Inc.) nagrywania dźwięku w praktyce, podczas tworzeniu dźwięku do filmu Noc miłości
• Bell and Howell Company − za rozwój ich w pełni automatycznego odtwarzacza dźwięku i obrazu

• Informacje o ceremonii (ang.)