Ձութ
Ձութը (նաև՝ ձյութ կամ սարի ծամոն (մաստակ)) սնձից մերված խիժային նյութ է (սնձի կաթը), որի չորացրած տեսակը որպես մաստակ օգտագործվում էր թե Հայաստանի գյուղերում և թե Պարսկաստանի հայաբնակ գյուղերում։
Ձութ մերելու համար Իրանի հայկական գյուղերում սնձի բույսի վրա կտրվածք էին առաջացնում, որից դուրս էր ծորում բույսի կաթը։ Այս կաթը որոշ ժամանակ թողնելով չորանում էր, և դառնում խունկի նման չորացած խեժ, որը հնարավոր էր մաստակի պես ծամել և մեծ փուչիկներ ստեղծել նրանով։
Հայաստանի գյուղերում ևս այն պատրաստում են սնձի կաթից։ Սինձը բույս է, որն արմատների մեջ կաթ է պարունակում։ Սկզբում հավաքում են բույսի կաթը, հետո լցնում տարայի մեջ, ավելացնում ջուր և մոտ 2 օր դնում արևի տակ։ Ապա քամում են ստացված զանգվածը։ Այնուհետև մաստակը գցում սառը ջրի մեջ և պահում սառնարանում։
Սարի ծամոնի պատմությունը սկիզբ է առել դեռևս հին ժամանակներից։ Մարդիկ այն օգտագործել են նաև տարբեր հիվանդություններ բուժելու նպատակով։
Ձութը մի քիչ էլ դառնահամ է։ Որոշակի նյութերի տեղեկությունների վերաբերյալ[փա՞ստ] նշվում է նաև, որ գյուղերում կան վայրեր որտեղ մարդիկ պատրաստում են և օգդագործում, և զգում են առողջական դրական փոփոխություններ։
Տես նաև
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Սարի ծամոն
- Մաստակ
|
Սա անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։ Այս նշումը հարկավոր է փոխարինել համապատասխան թեմատիկ նշումով։ |
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
