Kulowc
Keula

DEC
město:	Kulow
zagmejnowanje:	1978
wobydlerstwo:	206 (31. decembra 2016)[1]
wysokosć:	123 metrow n.m.hł.
51.39055555555614.243333333333123 Koordinaty: 51° 23′ 26″ S, 14° 14′ 36″ W
póstowe čisło:	02997
předwólba:	035725
wotwodźene słowa:	wobydler/ka: Kulowčan/ka adjektiw: Kulowčanski skłonowanje: Kulowca, Kulowcej, Kulowc, Kulowcom, w Kulowcu
Kapałka w Kulowcu
wikidata: Kulowc (Q28035768)

Kulowc (němsce Keula; 1936–47 Runddorf) je wjes ze 206 wobydlerjemi^[2] na sewjeru hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Słuša k městu Kulow a leži 123 metrow nad mórskej hładźinu při Čornym Halštrowje. Běše hač do lěta 1978 samostatna gmejna.

Susodne wjeski su Spale na sewjerowuchodźe, Kulow na juhu a Nowa Wjes na sewjerozapadźe. Zapadnje Kulowca so Dubrjenske bahno namaka, jedne z najwjetšich přirodoškitnych pasmow Sakskeje.

Prěnje historiske naspomnjenje jako Chula je z lěta 1286.^[3]

W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 203 wobydlerjo, z nich 202 Serbaj.^[4] Tež Arnošt Černik zwěsći srjedź 1950tych lět hišće serbskorěčnu wjetšinu wot 62,5 % wobydlerstwa.^[5] Katolscy a ewangelscy Kulowčenjo přisłušeja Kulowskej wosadźe.

1. ↑ staw: 31. decembra 2016; Podaća měšćanskeho zarjadnistwa Kulow
2. ↑ 31. decembra 2016; Podaća měšćanskeho zarjadnistwa Kulow
3. ↑ Kulowc w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
4. ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 91. → wšě wjeski
5. ↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 249. [269 wobydlerjow, z nich 102 dorosćenaj z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 9 z pasiwnymi, 57 serbskich dźěći a młodostnych, 101 bjez znajomosćow] → wšě wjeski

 Commons: Kulowc – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow

Měšćanske dźěle Kulowa

Brěžki | Dubrjenk | Hózk | Koćina | Kulowc | Mučow | Nowa Wjes | Rachlow | Salow | Spale | Sulšecy